สวัสดีคะ     

วันนี้มีเรื่องราวอยากจะถามความคิดเห็นของเพื่อนๆว่า  ถ้าทราบอยู่แล้วว่า  คนที่เราคบอยู่ทุกวันนี้  ไม่สามารถจะมาอยู่ในชีวิตจริงของเราได้ (ในระยะยาว )  อาจเพราะต่างคนต่างมีภาระหน้าที่ต่างกัน     อีกคนต้องดูแลกิจการครอบครัวของเขา   แต่อีกคนก็ต้องดิ้นรนเพื่อตัวเองเหมือนกัน   เรารักกัน แต่ชีวิตเราดำเนินคนละแบบ  ( เขาพูดเหตุผลว่า เขาเองก็ยังต้องสร้างเนื้อสร้างตัว ในเมื่อครอบครัวเขามีกิจการให้แล้วเขาเป็นลูกชายคนเดียวก็ต้องรับสานงานต่อ)  เราได้เจอกันแค่อาทิตย์ละ2วัน   บางอาทิตย์ก็ไม่ได้เจอกันเลย   เพราะเขาไม่สะดวก  พูดง่ายๆว่า ครอบครัวและงานต้องมาก่อน   # ซึ่งในส่วนนี้เข้าใจคะ ว่า ถ้าเขาไม่ทำแล้วใครจะทำ    แต่ดิฉันทรมานมากเลยคะยิ่งปล่อยให้ระยะเวลานานไปกว่านี้   กลัวว่าอะไรๆจะยิ่งดิ่งลงกว่าเดิม  ในความเป็นจริง  ด้วยวัยและอะไรหลายอย่าง  เราก็ต้องการ  คนรักที่สามารถอยู่ด้วยกันได้   มีอะไรก็ปรึกษากัน    ทุกข์สุขด้วยกัน    มีกันและกันตลอด   - ความรู้สึกเหมือนเรารักกันมากคะ  แต่ด้วยฝ่ายชายมีภาระแบบนี้    ชีวิตเราต่างคนต่างอยู่  มันรู้สึกหดหู่คะ เวลาอยู่กันน้อยเหลือเกินคะ    (   ส่วนตัวแอบคิดนะคะว่า เรา เสี่ยงไปไหมกับความสัมพันธ์แบบนี้ )   กลัวว่าสุดท้ายแล้ว เขาเลือกจะใช้ชีวิตของเขา อยู่กับสิ่งที่เขารัก    แล้ววันๆนึง  เราจะรอโดยไม่ได้อะไรเลยคะ    เสียเวลาและเสียใจ 😭

    อยากทราบว่ามีเพื่อนๆคนไหนบ้างคะ  ที่คบกันรักกัน  แต่การดำเนินชีวิตต่างกัน     โดยที่พอจะรู้ว่า อีกฝ่าย  เขาไม่มีวี่แววว่าจะเลือกให้เราเป็นส่วนหนึ่งของเขาในชีวิตประจำวันบ้างคะ        เข้าใจว่า  ทุกอย่างต้องใช้เวลา แต่  มันไม่มีอะไรให้มั่นใจ หรือชัดเจนเลย    ควรจะหยุด  หรือ ไปต่อทั้งๆที่อนาคต อาจตะต้องจบลง    ใครมีมุมมองแบบนี้บ้างคะ   มาร่วมแชร์กันนะคะ