ธรรมชาติของการปฏิบัติกรรมฐานมี 2 แบบ คือ
1.จิตใจศรัทธาเต็มเปี่ยม เน้นในทาน ศิล ภาวนา ปฏิบัติอาจไม่เกิดมรรคเกิดผล
2.จิตใจศรัทธาเต็มเปี่ยม เน้นในศิล สมาธิ ปัญญา ปฏิบัติแล้วเกิดมรรคเกิดผล

ในที่นี้...ผมขออนุญาตถามนักปฏิบัติวิชาธรรมกายเฉพาะกลุ่มที่ 2 เท่านั้นนะครับ เพราะคนกลุ่มแรกหาได้ง่ายทั่วไปอยู่แล้ว มันก็คล้ายๆกับคนพุทธทั่วไปแหล่ะครับ ผมอยากทราบว่าแต่ละท่านประสบการณ์จากการฝึกวิชาธรรมกายเป็นอย่างไรกันบ้าง ???

ขอเรียนสอบถามท่านว่า
- วิชาธรรมกายปัจจุบันเป็น "สมรรถภาวนา" หรือ "วิปัสสนากรรมฐาน" ???
- มีรูปแบบในการฝึกอย่างไร ต้องมีครูบาอาจารย์คอบกำกับเหมือนมโนฯรึป่าว ???
- สภาวะธรรมที่เกิดขึ้นนั้นเป็นอย่างไร เกิดภาพชัดเจนรึป่าวครับ ???
- วิชาธรรมกายต่างจากวิชามโนมยิทธิของหลวงพ่อฤาษี วัดท่าซุงอย่างไร ???(จขกท.เคยปฏิบัติมา พอเข้าใจสภาวะขั้นต้น)
- เมื่อเราได้สภาวะธรรมกาย เราต้องเปลี่ยนจากสมรรถภาวนาเป็นวิปัสสนากรรมฐานรึป่าว ???
- ผู้ได้สำเร็จวิชาธรรมกายเป็นพระอรหันต์นั้น ความเป็นอรหันต์ที่ว่านั่นจัดอยู่ในหมวดไหน ... สุขวิปัสสโก / เตวิชโช / ฉลภิญโญ / ปฏิสัมฌาญาน ???

คำตอบของท่านจะเป็นวิทยาทานสำหรับคนทั่วไป ขอจงมีความเจริญสุขสวัสดีครับ