พี่สะใภ้เราประสบอุบัติเหตุรถจักรยานต์ยนชน วันที่4มกราคม ที่ผ่านมา  ณ เวลานั้นกู้ภัยได้นำส่ง รพ.ที่ใกล้เคียงที่สุด พี่สะใภ้แทนชื่อว่าบี แล้วกันนะคะ  พี่บีสลบ ณ จุดเกิดเหตุ รพ.ได้ทำแผลและ X-Ray แล้วไม่พบเลือดออกในสมองแต่อย่างใด มีเพียงแค่กระดูกไหปลาร้าหัก แต่พี่บีฟื้นขึ้นมาแล้วบ่นว่าปวดหัวมา หลังจาก รพ.ตรวจรักษาเบื้องต้นเสร็จ เขาแนะนำให้พาคนไข้ไปรับการรักษาตามสิทธิบัตรประกันสังคม พวกเราก็เลยพาพี่บี มา รพ.ตามสิทธิประกันสังคมที่ได้ระบุไว้ ตอนมาพี่บีก็บ่นปวดหัวตลอด  มาถึงตอนเกือบสี่ทุ่ม รพ.ก็รับไว้แอดมิด เช้าวันที่5 อาการปวดหัวยังมีอยู่มาก ประกอบกับศรีษะพี่บีเริ่มบวม หมอจึงX-Ray ใหม่ พบว่ามีเลือดซึมที่สมอง แต่รักษาโดยการใช้ยาละลายลิ่มเลือด พี่บียังมีสติดีค่ะ นั่งได้พูดได้ เพียงแค่ปวดหัวมาก จนเลยมาถึงวันที่ 8 มกราคม พี่บีปวดหัวจนชักและหมดสติไป หมอผ่าตัดด่วนตอน ตี 2 พร้อมกับแจ้งว่า ถ้าผ่าคือ 50:50 ไม่ผ่าเสียชีวิตแน่  หลังจากผ่าตัดคืนนั้นตั้งแต่วันที่8 จนถึงวันนี้ วันที่ 22พี่บีก็จากเราไป ไม่มีโอกาสได้ลืมตามาบอกอะไรพวกเราเลย พวกเราแค่สงสัยค่ะว่าถ้าหมอตัดสินใจผ่าตั้งแต่แรก พวกเราจะเสียพี่บีไปไหม เราแค่ใจหายค่ะ พี่เรามาตอนแรกยังพูดได้ กินได้ยังยิ้มได้ แต่เรากลับเสียเขาไปโดนไม่ได้เตรียมใจเลย พวกเราไม่ได้จะฟ้องร้องใครหรอกค่ะ เราไม่มีเงินฐานะไม่รวยได้แต่ก้มหน้ายอมรับสิ่งที่มันเกิดขึ้น แต่เราแค่อยากรู้ว่าถ้าวันนั้นหมอตัดสินใจผ่าตอนที่พี่มียังมีสติ เราจะเสียเขาไปไหม