ก่อนที่จะไปผ่าคิดไว้นานมากกลัวเจ็บเลยนั่งดูรีวิวต่างๆ หลายวิธี บอกว่าวิธีไหนผ่าเจ็บไม่เจ็บ หาข้อมูลมานานมากเจอที่เขารีวิวว่าผ่านิดสีดวงด้วยเลเซอร์ไม่เจ็บแผลเล็กพักฟื้นไม่นาน นอน1 รพ.คืนใช้ชีวิตได้ตามปกติ(ไม่จริง) ปวดเหมือนกัน เริ่มต้นไปผ่าตัด ผมมีเลือดออกเวลาถ่ายเจ็บและแสบทวารตลอดเป็นครึ่งวันหลังถ่าย ไปหาหมอก็แจ้งว่าเรามีแผลที่ขอบทวารด้วย ก็ผ่าตัดในวันนั้นเลย ตรวจอะไรเสร็จก็เข้าห้องผ่าตัด หมอฉีดยาสลบแล้วบอกให้นอนตะแคงหลังจากนั้นก็จำอะไรไม่ได้ตื่นมาอีกที ก็อยู่บนเตียงไม่เจ็บผ่าตัดเสร็จเรียบร้อย ที่ไม่เจ็บเพราะยาชา พอเริ่มขยับได้ก็ปวดไม่มากแต่มีเลือดซึมที่ไม่ไหลออกมาเพราะหมอเอาผ้าก๊อตยัดไว้ในทวาร นอน รพ.1คืน ตอนถ่ายจะกลัวๆกังวลตลอด ต่อจากนี้คือมหากาฬความกลัวละความปวด ถ่ายครั้งแรกผ้าก๊ดที่ยัดไว้ก็หลุดออกมาแต่แสบๆแต่ไม่มาก เพราะเรากินไฟเบอร์ เลยช่วยได้ แล้วก็ขับรถกลับมาบ้านก็ปวดๆแต่พอทนไหวจากยาแก้ปวดที่ทานไป ต้องใส่แพมเพิด มีเลือดซึมตลอด ปวดแทบจะไม่อยากเดินไปไหน ด้วยความที่เราปวดเวลาเรากินอาหารเรานั่งไม่ได้ กินแล้วเอนตัวนอนเหมือนท้องจะอืด เป็นบ่อยเลย ผ่านมา5วันยังเจ็บๆอยู่แต่เวลาถ่ายเลือดก็ไม่ได้ออกมากอะไรแทบจะไม่มีเลย แต่ถ่ายลำบากเวลาเราเจ็บเราจะขมิบทำให้เราถ่ายยาก แล้วประสบการณ์ความเจ็บที่เราเป็นรึดสีดวงมันยังติดอยู่กับเราเวลาถ่ายก็ทำให้เรากลัวและกังวล ก่อนหน้านี้มีน้องคน1ไปผ่าที่เดียวกัน ต้องใส่ผ้าอนามัยเป็นเดือน กว่าจะกลับมาใช้ชีวิต ปกติแบบก่อนที่จะเป็น ก็คงอย่างน้อย2เดือน เพราะน้องคนที่ไปผ่ามาก่อนบอกตอนนี้ของเขา2เดือนก็ยังไม่หายดี  หลังจากนี้จะมาอัพเดทให้ทุกคนฟังนะว่าเป็นยังไง ขอให้ทุกคนที่เป็นอยู่หรือคิดจะผ่าตัดโชคดีนะ จริงๆโรคนี้เป็นกันเยอะทำไม ไม่ค้นคว้าทำยาอะไรสักอย่างที่ให้มันยุบทุกระยะแพงก็ซื้อ ยาโควิดยังทำในเวลาสั้นๆได้เพราะทุกคนกลัวตาย เลยรีบค้นคว้าและรีบผลิต มีอะไรปรึกษามาได้นะถึงตอบไม่ได้มาก็ก็น้อย ขอบคุณครับ