ตั้งแต่ที่มีเรื่องราวมากมายเข้ามาในชีวิต จากคนที่เคยนอนปกติสองสามทุ่ม ตอนนี้กลับนอนไม่ต่ำกว่าตีหนึ่งทุกครั้ง ไม่ใช่ไม่ง่วงน่ะคะ บางคืนมันง่วงมากแต่ไม่กล้านอน ไม่รู้ความรู้สึกจะบอกยังไง เหมือนกลัววันพรุ่งนี้ต้องเจออะไร ทั้งๆที่มันก็อาจไม่มีอะไรเลวร้ายเลย

นอนกลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียง หยิบหนังสือมาอ่าน หยิบโทรศัพท์มาเล่น ฆ่าเวลาเพื่ออะไรไม่รู้ไร้สาระมาก บางคืนอ่านไปก็ฟุบหลับคาหนังสือ หลับคาโทรศัพท์ก็ยังมี ร่างกายมันเหนื่อยแต่ใจมันไม่อยากหลับ อยากหยุดเวลาไว้ตรงนี้ไม่ต้องมีพรุ่งนี้ได้ไหม ประมาณนั้น

จะแก้ไขยังไงดีคะ อยากกลับไปนอนเหมือนเก่า กลัวร่างกายจะโทรม สมองจะล้า ไม่รู้ว่ากลัวอะไร