[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เกษราขายแรงงานกับฝรั่งที่คิดว่าใช้เราคุ้ม บางทีก็หวั่นไหวในเรื่องงานใหม่เช่นกัน 'พลอยแดง'
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้http://ppantip.com/topic/34429527 ตอนที่ 1
http://ppantip.com/topic/34444919 ตอนที่ 2
http://ppantip.com/topic/344ง'58669 ตอนที่ 3

สองวันต่อมาลูคัสเข้าประชุมประจำสัปดาห์ทุกวันพุธกับดีธเท่อร์ การประชุมฝ่ายขายน่าจะเสร็จแล้วเพราะเกือบสิบเอ็ดโมงแล้ว เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ชีวินไปรับสายบอกว่า เลขาโทรมาเชิญเกษราขึ้นไปที่ห้องดีธเท่อร์หน่อย

เมื่อเกษราก้าวเข้ามาในห้องดีธเท่อร์ก็เห็นว่าลูคัสนั่งอยู่แล้ว หันหน้าชนกันอยู่ เมื่อหล่อนนั่งตามที่ดีธเท่อร์เชิญแล้ว

“ กู้ดเต้นท้าก’ ลูคัสกล่าวทัก

“ กู้ดเต้นท้าก” เกษรากล่าวตอบพร้อมยิ้มให้

“ ลูคัสอยากจะขอความร่วมมือยูในการออกบูธแสดงสินค้าไล้ติ้งแฟร์ที่ศูนย์ไบเทค ตอนสิ้นเดือน” ดีธเท่อร์กล่าวกับเกษรา เกษราทำหน้างง

“ อยากให้ยูมีส่วนร่วมในฐานะเอ็นจิเนียร์ เผื่อว่ามีผู้สนใจถามถึงผลิตภัณฑ์ของเรา พวกเซลฝ่ายขายก็ไม่ใช่เอ็นจิเนียร์ ความน่าเชื่อถือน่าจะดีกว่านะ”

ลูคัสทำเหมือนช่วยกันพูดกล่อมเกษราให้ยอมรับ

“Ja ,aber หยา อาเบ้อร์ “ ใช่ แต่ว่า ไอไม่ได้เป็นวิศวกรไฟฟ้านะ ไอจะไปรู้มากกว่าเซลของยูได้อย่างไร สายไฟธรรมดากับสายดินที่ไอพอบอกได้ นอกนั้นไอไม่รู้หรอก ไอเพิ่งมาทำที่นี่นะ”

เกษรารู้ว่าคนเยอรมันต้องตอบใช่ก่อนจึงค่อยขัดแย้ง และจะ
หยา จะไนน์ รับหรือปฎิเสธก็ต้องบอกไปตรงๆเลย

“ มันไม่ได้เป็นทางวิชาการมากขนาดนั้นหรอก แต่เรานะ ลูคัสคิดว่าอยากให้มีผู้หญิงอยู่ในบูธบ้างเพื่อชวนให้ลูกค้าสนใจที่จะพูดคุยในสินค้าของเรา มีแต่ผู้ชายมันก็ไม่น่าสนใจนะเกษราเข้าใจตรงนี้หน่อย” ดีธเท่อร์พูดออกมาตรงๆ เกษราเห็นความมุ่งหมายของทั้งสองทันที

“ พวกสาวฝ่ายขายก็มีตั้งสองคนนะ” เกษราพยายามหนีปัญหา

“ พวกเขาทำแต่เอกสารคงไม่รู้พูดหรอก และลูคัสก็บอกว่ายูดูดีกว่านะ” ดีธเท่อร์พยายามบอกอีก ทำเอาเกษรานึกว่าจะใช้ให้คุ้มเลยหรือไง ไม่ใช่หน่วยเฉพาะกิจไปทุกงานนะ หล่อนเถียงอยู่ในใจ

“ ยูคิดว่าจะให้ไอทำอะไรให้ยู” เกษราหันไปใส่คำพูดเจ้าของเรื่อง

“ ก็แค่ยูไปสักสองสามวันถ้าที่แผนกยูไม่ยุ่งมาก ไปเดินๆยืนๆ ไอก็จะอยู่ทุกวันอยู่แล้ว” ลูคัสรีบตอบ เกษราหันไปมองหน้าดีธเท่อร์

“ ตามนั้นนะ “ ดีธเท่อร์รีบบอกในจังหวะที่เกษราอ้ำอึ้งอยู่

“ ถ้าเป็นคำสั่งยูไอก็คงต้องไป” เกษราอ้างคำสั่ง

“ ไอก็อยากเป็นอย่างนั้น และไอก็จะแวะไปดูด้วย โอเคนะเกษรา” ดีธเท่อร์พูดเสียอ่อน

“ ยูต้องเลี้ยงข้าวกลางวันไอนะ “ เมื่อจนตรอกเข้าเกษราก็ต้อง เบี่ยงเบนความเคร่งเครียดของตนเองและคนอื่นด้วยคำพูดใส่ลูคัส ทำให้ดีธเท่อร์รีบบอกว่า

“ ยูจะได้รับเบี้ยเลี้ยงวันละห้าร้อยบาทนะ”

ดีธเท่อร์แล้วทำไมไม่พูดเสียแต่แรก เกษราพยักหน้ากับดีธเท่อร์ว่าจบแล้วใช่ไหมแล้วลุกเดินออกจาห้อง ทิ้งให้ลูคัสยังอยู่ต่อไป

 เกษราลงมาที่ห้องแล้วจึงได้บอกข่าวนี้กับสองหนุ่ม ว่าสนใจจะไปงานบ้างไหม ถ้าสนใจจะส่งเป็นตัวแทนหล่อนไปเลย แต่งานทางนี้ก็ต้องรับผิดชอบอยู่นะ อาจไปแป๊บๆ หรืออยากไปแกร่วทั้งวันก็บอกมา จะได้ไปเปลี่ยนแปลงกับดีธเท่อร์ สองหนุ่มบอกอาจจะแวะไปก่อนเลิกงานได้ไหม แล้วกลับบ้านเลย เกษราบอก ก็น่าจะได้แล้วจะพูดกับดีธเท่อร์ให้

 บ่ายแล้วที่เกษรามาชงน้ำชาที่ตรงมุมกาแฟ ลูคัสเดินลงบันไดมา ยิ้มให้อย่างตั้งใจ เมื่อมาใกล้ตัวก็พูดว่า

“ ขอบคุณยูนะที่จะไปช่วยอยู่ที่บูธกับไอ “

“ ไอมีงานแยะนะ แต่ถ้าดีธเท่อร์อยากให้เป็นอย่างนั้นก็ได้”

“ ไอก็อยากให้เป็นแบบนี้ ยูมาที่ทำงานแล้วสายมากๆค่อยไปบูธกับไอนะ”

“ อ้าว แล้วเวลาขากลับมิต้องมาเอารถอีกหรือ” เกษราถาม

“ยูอยู่ที่ไหนล่ะ”

“ สำโรง”

“ งั้นยูก็ขับรถไปก็ได้ แต่อย่างไรค่อยตกลงกันอีกที”

“ ยูคงสนใจนี่นะ” ลูคัสเปิดตู้เย็นหยิบกระป๋องแบนๆสูงสักหนึ่งนิ้วมาส่งให้ อ่านแล้วเป็นไข่ปลาสเตอร์เจียน นี่มันไข่ปลาคาเวียร์นี่นะ

“ ยูลองเอาไปกินหนึ่งกระป๋องนะ ใส่ไว้ในตู้เย็นนี่ก่อน อย่าลืมหยิบไปล่ะ”ลูคัสมองเกษราด้วยดวงตาสีเทา ขนตาสีทองด้วยแววตาแจ่มใส

“ ขอบคุณนะ” เกษรากล่าว ลูคัสก็เดินจากเข้าไปในโรงงาน เกษราถือถ้วยชาเข้าห้องคิดในใจว่าลูคัสติดสินบนหล่อนหรือไรกัน แต่เมื่อนึกถึงแววตาแล้วดูใสซื่อกว่านั้นจนรู้สึกได้

  ช่างซ่อมเตาหลอมมาทำงานวันอาทิตย์ให้ได้ทำให้คุณพรชัยต้องยกโทรศัพท์มาหาเกษรา

“ คุณเกษราผมขอบคุณนะครับที่ช่างเขามาทำงานวันอาทิตย์ให้ได้ ไม่รู้งานมากน้อยเท่าไร คุณเกษราขอเพื่อนคุณว่าให้เขารับเหมาไปจนเสร็จได้ไหมครับ”

“ อ้าวคุณก็ไม่ได้บอกมาก่อนว่างานใหญ่งานเล็ก งั้นจะให้เขารับผิดชอบไปเลย คุณคุยเรื่องราคากับเขานะ ว่าทำกี่วัน ค่าของจะเท่าไร ส่วนคุณภาพก็ได้แค่เท่าที่เขาจะทำได้ เพราะไม่รู้จักใครอีกแล้ว คุณต้องให้ช่างหลอมเรามาอยู่ดูด้วยนะ เกษราไม่เกี่ยวนะเรื่อง Maintainance นี่” เกษรารีบออกตัว เพราะคิดว่าตนเองจะต้องเกี่ยวข้องไปเสียทุกเรื่องเกินไปแล้ว

“ ครับ ครับผมคงต้องมาอยู่ดูด้วย เพราะอูโด้มันไม่มาแน่ๆ” คุณพรชัยพูดลับหลังอูโด้ว่ามัน เกษราฟังไว้ แล้วก็วางหูไป

วันไหนดีธเท่อร์มาสาย วันนั้นเกษราไม่ต้องไปเดินในโรงงานเหงื่อซึม การจัดการชิ้นงานเก่าๆ
Category parts list เป็นงานที่ต้องศึกษาเรื่องไฟฟ้าโดยเอาความแรงไฟเป็น watt เป็นหลัก ทำความยุ่งยากให้เกษรามากทีเดียว เพราะต้องเป็นมาตรฐานที่ใช้ไปทั้งโรงงาน ฉะนั้นเมื่อไม่อยากถามดีธเท่อร์แล้ว ก็ไม่มีใครดีไปกว่าอูโด้ บ่ายแล้วที่เกษราต้องเดินไปถามอูโด้เรื่องลำดับของความโตหรือความแรงของไฟว่ามีกี่ระดับสำหรับโคมแต่ละชนิด อูโด้พยายามอธิบายอย่างช้าๆและบอกว่าไปดูจากCatalogue อีกที ข้อมูลอยู่ในนั้นแยะ จริงสินะ ทำไมไม่มีใครบอกหรือให้แคตตาล็อกผลิตภัณฑ์กับเราเลย เมื่อได้ข้อมูลเพียงพอแล้วก็กลับมาในห้อง และเตรียมขึ้นไปหาลูคัสในเวลาต่อมา

“ ลูคัส ทำไมไม่มีใครให้แคตตาล็อกไอเลย” เกษรากล่าวเมื่อยิ้มทักทายลูคัสที่นั่งที่โต๊ะแล้ว

“ อ้าว ดีธเท่อร์ไม่ได้ให้ยูดูหรือ คงจะลืมมั้ง” ลูคัสกล่าว

“ เอาจากยูได้ไหม”

“ ได้ เอารุ่นไหนล่ะ”

“ ยูมีกี่รุ่นล่ะ”

“ โอ เยอะแยะ เดี๋ยวยูไปอยู่บูธยูก็จะรู้เห็น ว่าจะเอาแบบไหนไปทำงานก่อน คนเก่าคงหอบไปหมดละมั้ง”

“ คนเก่า?” เกษราทวนคำ

“ อย่าพูดไป ยูมาเริ่มใหม่ก็มากหน่อยนะ เดี๋ยวเอาโคมส่องสว่างทางเดินไปก่อนนะ” ว่าแล้วลูคัสก็ก้มไปเปิดตู้หยิบมาสี่เล่มส่งให้เกษรา

“ ไข่ปลาอร่อยไหม” ลูคัสถาม

“ ไอยังไม่ได้กินเลยนะ ถ้าอร่อยล่ะ” เกษราถาม ไม่รู้เป็นอย่างไรกับคนหล่อนี่น่าพูดคุยด้วยจัง

“ ก็บอกมานะ” ลูคัสยิ้มในคำพูดของหล่อน และสายตาก็เห็นว่าลูกน้องฟังอยู่แต่คงไม่เข้าใจ

“ ขอบคุณ ไปละ” เกษราบอก รู้สึกว่าลูคัสคงเป็นเพื่อนคนแรกในบริษัทนี้ ส่วนคนไทยที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกันก็ยังไม่มีโอกาสนทนาปราศัยกันเลย นอกจากจิตราเท่านั้น

เมื่อวันขนย้ายตัวอย่างโคมไฟไปออกบูธ ดีที่ว่าไบเทคอยู่ไม่ไกลนัก ทำให้รู้สึกสะดวกกับทุกคนที่ต้องเกี่ยวข้องด้วย วันแรก ลูคัส ดีธเท่อร์และอูโด้มากันพร้อม ทำให้เกษราถือโอกาสไม่ไปในวันแรก ด้วยอ้างว่าทำไมทุกคนต้องไปอยู่ที่นั่น ควรมีคนอยู่โรงงานบ้างไม่ใช่หรือ ดีธเท่อร์รับฟังและทำ Short note ทันทีว่างานมีเจ็ดวัน ใครจะไปวันไหนก็ลงชื่อไป ลูคัสรีบเอามาให้เกษราในสายๆวันรุ่งขึ้น ด้วยว่าให้ผู้หญิงเลือกก่อน เกษรา
ก็เข้าใจความหวังดีของลูคัส และในวันศุกร์สุดสัปดาห์เกษรามักจะมีการพบเพื่อนฝูงทานอาหารเย็นและเที่ยวต่อตามพฤติกรรมสาวโสดที่ปฏิบัติอยู่กับแก๊งของหล่อน

“ ไอไปวันไหนก็ได้ แต่เว้นวันศุกร์นะ เพราะไอมีนัดทุกสุดสัปดาห์” เกษราห่วงการนัดกับเพื่อนทุกสุดสัปดาห์

“ แต่ยูควรอยู่วันศุกร์นะ เพราะวันเสาร์อาทิตย์ยูก็ไม่ได้อยู่ทั้งสองวัน”

“ ลูคัส นี่เป็นการขอร้องไม่ใช่หน้าที่ไอนะ ดีธเท่อร์ไม่ได้พูดข้อนี้นะ”

“ แต่ยูอยู่ให้ไอหน่อยไม่ได้หรือ วันศุกร์น่ะ ไอขอร้องนะ”

“ ได้ แต่ห้าโมงไอออกไปเลยนะ”

( มีต่อค่ะ)