[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เกษรามีฝรั่งเป็นนายไปจนกว่าจะเลิกทำงานด้วยกัน แต่นายที่เป็นอยู่ประจำคือ คำพูด เป็นนาย โดย'พลอยแดง'
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้http://ppantip.com/topic/34429527 ตอนแรก
เกษราขับรถกลับบ้านด้วยความรู้สึกโล่งที่การพบกับดีธเท่อร์วันนี้ผ่านไปด้วยดี จากการคิดว่ากว่าจะได้สมัครงานที่ใหม่คงใช้เวลาอย่างน้อยสัก
สามสัปดาห์ แล้วจึงนัดวันเข้าทำงาน แต่นี่เป็นไปอย่างรวดเร็ว ภายในสัปดาห์หน้าก็คงจะได้รับจดหมายตอบรับ ดูจากสภาพห้องทำงานว่ามีการ
ทิ้งร้างอย่างไรชอบกลในแผนกนี้ การรับสมัครงานคงจะเป็นไปอย่าง ASAP as soon as possible มากกว่า
การที่คิดไว้จะสมัครงานทิ้งไว้แล้วไปอเมริกาสักสองสัปดาห์คงจะเป็นไปไม่ได้เสียแล้ว การออกจากงานทุกครั้งทำให้ได้โอกาสไปอยู่ต่างประเทศ
ได้อย่างสบายใจทีเดียว ถือเป็นการพักผ่อนที่ยาวนานตามใจปรารถนา แผนการไปเที่ยวคงต้องล้มเลิกเสียแล้ว
เกษราขับรถอย่างช้าๆสำรวจมองเส้นทางสองข้างที่ไม่คุ้นตาให้เกิดความเคยชิน จดจำสถานที่ต่างๆรวมทั้งสภาพถนนที่รถวิ่งด้วย หล่อนจับเวลา
และระยะทางจากบริษัทถึงบ้าน ใช้เวลา สี่สิบห้านาที แต่ในเวลาเร่งด่วนน่าจะเร็วกว่านี้
ดีธเท่อร์ดูเป็นคนเยอรมันที่ทันสมัย เพราะอย่างน้อยก็รู้จักมาทำมาหากินในเมืองไทย ในขณะที่ชาวเยอรมันบางคนยังไม่รู้เลยว่าประเทศไทยอยู่ที่
ไหนของทวีป การสื่อสารกับดีธเท่อร์ก็ไม่มีปัญหา อะไรเพราะถือว่าพูด ‘ Hoch deutsch ‘ เหมือนกัน คือภาษาและสำเนียงภาคกลาง การทำงาน
กับบริษัทเยอรมันจะสื่อสารการพูดภาษาเยอรมัน แต่ด้านเอกสารก็ต้องเป็นภาษาอังกฤษเพื่อทุกๆคนสามารถเข้าใจร่วมกันได้ ยังนึกไม่ออกว่ากับ
ดีธเท่อร์แล้ว ยังมีคนต่างชาติอีกไหมในบริษัทนี้ เกษรายังไม่รู้อะไรทั้งนั้นนอกจากสิ่งที่ดีธเท่อร์พาไปดูและมองเห็นพนักงานไม่มากมายนักในสอง
โรงงานที่อยู่ด้านหลังตึกออฟฟิซ เมื่อคิดว่าตนเองขึ้นอยู่กับนายดีธเท่อร์แล้ว ก็ไม่น่าจะมีอะไรให้กังวล
ในวันพุธกลางสัปดาห์เกษราก็ได้รับจดหมายลงทะเบียนว่าตกลงรับเข้าทำงาน โดยอยากให้เริ่มงานเร็วที่สุด เพราะต้อง set up แผนกขึ้นมาใหม่
รวมทั้งแผนกที่เกี่ยวข้องด้วย และให้เกษราโทรเข้าบริษัทเพื่อนัดหมายวันเข้าทำงาน เมื่อเป็นเช่นนั้นเกษราก็ได้โทรศัพท์ถึงแผนกบุคคลที่ส่ง
จดหมายไปถึงหล่อน เมื่อพูดถึงรายละเอียดส่วนย่อยแล้ว หล่อนก็ขอพูดกับดีธเท่อร์ เพื่อว่าจะเป็นทางการขึ้นมาหน่อย ดีธเท่อร์อยากให้มาเริ่ม
งานไวที่สุด ดังนั้นต้นสัปดาห์หน้าคือวันที่นัดหมาย
คนเยอรมันถือว่าสีดำเป็นสีที่นิยม เกษราจึงสวมกระโปรงสีดำจับกลีบรอบตัวต่อใต้สะโพกลงไป และเสื้อเข้ารูปสีขาวผ่าหน้าแขนสั้นขลิบรอบชาย
สีดำตัวยาวแค่สะโพกรับกับกระโปรง มีผ้าเช็ดหน้าสีดำพับเสียบที่กระเป๋าบนอกข้างช้ายเข้ามาทำงานวันแรก เดินผ่านคนสองคนที่อยู่ตรงโอปะเรเตอร์
สองคนชายหญิงนั้นยิ้มให้
“ ขอพบคุณเอกภาพค่ะ” เกษราหมายถึงฝ่ายบุคคล หล่อนยังต้องกรอกเอกสารใบสมัครและติดรูปให้ครบก่อนเข้าทำงาน ในขณะนั้นก็มีผู้เดินไป
มาดูว่าจะมากสักหน่อย เพราะมิใช่ทางผ่านนอกจากพวกทำงานออฟฟิซที่จะถือกระเป๋ามาทำงาน มิใช่เดินมองตัวเปล่าอย่างนี้ หล่อนรู้สึกได้ว่าถูกมอง
“ คุณเกษราเสร็จแล้วขึ้นไปพบคุณดีธเท่อร์ด้วยนะคะ เขามาแต่เช้าแล้วค่ะ” ลูกน้องคุณเอกภาพบอก เพราะคุณเอกภาพยังไม่เข้ามาทำงาน
เกษราได้รับบัตรประทับเวลาเข้างาน หมายเลขพนักงาน และต้องนำหมายเลขธนาคารเพื่อรับเงินเดือนเข้า และจะได้รับบัตรพนักงานภายหลัง
เมื่อหล่อนได้ถือกระเป๋าเดินผ่านห้องตามทางสามห้องมาขึ้นบันไดสู่ห้องดีธเท่อร์ ก็ยังผ่านและพบสายตาพนักงานออฟฟิซอีกสามสี่คน ออกจะ
เฉลียวใจว่าน่าจะมีสิ่งไม่ปกติเกิดขึ้นเสียแล้ว มาเจอสาวหน้าห้องดีธเท่อร์เป็นสาวที่ยืนข้างล่างเมื่อกี้ อ้าวหล่อนนั่งอยู่ที่นี่นี่นะ
“ เข้าพบคุณดีธเท่อร์ได้เลยไหมคะ “ เกษราถามเจ้าของถิ่นสักหน่อย หล่อนยิ้ม
“ ชื่อจิตราค่ะ เป็นเลขาคุณดีธเท่อร์ พี่ใช่ไหมที่มาทำงานวันนี้”
“ ใช่ค่ะ”
“ หนูคิดว่ามาแทนหนูเสียอีก เพราะคุณดีธเท่อร์รับพี่โดยไม่ผ่านใครเลย”
“ อ้าว แล้วมันเป็นอย่างไรคะ’ เกษรามองหน้าเลขาเมื่อถาม
“ เขาก็คอยดูพี่กันใหญ่นะสิคะ” หล่อนพูดกลั้วหัวเราะ
“ อ้าว ก็ไม่ทราบหรอกค่ะ ว่าจะต้องเป็นแบบไหน แต่ก็เป็นแบบนี้แล้ว แล้วค่อยคุยกันนะคะ เดี๋ยวในห้องรอ” หล่อนยิ้มให้จิตราแล้วเคาะประตูห้อง
หนึ่งทีก่อนผลักเข้าไป
“Guten Morgen Herrn Dieter!” สวัสดีคุณดีธเท่อร์
“ Guten Morgen Kesara wie geht? “ สวัสดีเกษรา สบายดีหรือ?
“ Danke gut , freue mich das hereher kommt!” สบายดี ขอบคุณค่ะ ฉันดีใจนะที่ได้มาที่นี่
“ Wirklich? “ จริงรึ? ดีธเท่อร์ยิ้มรับคำหยอดของหล่อน
เป็นการเริ่มต้นวันทำงานที่สดใสของนายลูกน้องคนใหม่ ดีธเท่อร์ส่งกุญแจห้องที่ทำงานสองลูกให้หล่อนทันที และพูดว่า
“ ไอกำลังรับสมัครดีไซเนอร์อยู่ รออีกหน่อย ส่วนห้องที่ทำงานจะให้ฝ่ายบุคคลพาแม่บ้านไปเช็ดทำความสะอาดทุกสิ่งให้แล้วยูค่อยจัดระเบียบ
ทีหลัง วันนี้อาจไม่สะดวกนัก มีอะไรถามจิตรา ไอบอกหล่อนไปแล้วว่าให้ความสะดวกกับยู”
“ ขอบคุณ คงทำไปดูไปค่ะ”
“ เดี๋ยวมี Task description คงเสร็จ จิตรากำลังพิมพ์อยู่ เมื่อเก็บห้องเสร็จไอจะอธิบายงานให้ยูอีกทีนะ เดี๋ยวบ่ายไอจะลงไปหานะ”
เกษราออกจากห้องดีธเทอร์ผ่านมาแวะคุยกับจิตราว่า เดี๋ยวเที่ยงช่วยพาไปทานข้าวด้วยสิ จิตรารับคำ หล่อนจึงลงมาที่ห้องไขประตูเข้าไปแล้วเปิด
หน้าต่างไม่ทันไร แผนกบุคคลก็พาแม่บ้านสูงอายุมาให้ช่วยเก็บกวาดทำความสะอาด
“ เอ๊ย..เอ๊ย.. มานั่นแล้ว”เสียงเดชาบอก ทุกคนนั่งที่โต๊ะทานข้าวรีบหันไปมองตรงทางเข้าห้องอาหาร
“ แน่ใจนะว่าเขามาเป็นเอ็นจิเนียร์” อรรถพรถามเดชาที่อยู่ฝ่ายขาย ด้วยกัน
“ คุณดีธเท่อร์เอาไว้เป็นเลขาอีกคนมั้ง” เดชาพูดต่อ
เกษราและจิตราเดินผ่านชายหนุ่มพวกนี้ไปสั่งอาหารยืนรอ สายตาทุกคู่ก็ได้มองกันครบทุกคน ในใจก็นึกต่างๆกันไป ถือว่าทุกคนที่ทานอาหารใน
โรงงานเห็นหล่อนกันแล้วรวมทั้งพนักงานที่ทำงานในโรงงานด้วย
เมื่อได้อาหารจ่ายเงินในราคาที่ถูกและเหมาะสมกับคุณภาพแล้ว จิตรากับเกษราก็มานั่งทานอาหารกลางวันด้วยกัน โดยผู้ที่นั่งอยู่ก่อนขยับที่ให้
“ ดื่มน้ำอะไรคะพี่” จิตราถามเพื่อจะไปซื้อให้
“ น้ำอะไรก็ได้ เป็นแก้วก็ดีค่ะ” หล่อนบอกพร้อมรีบให้เงินจิตรา
“ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ” จิตราบอกแล้วเดินไป เกษราหันมองไปรอบๆดูว่าพนักงานออฟฟิซนั่งใกล้ๆแต่เงียบสักหน่อย หล่อนยิ้มให้บางคนที่เงยหน้า
มาสบตาพอดี
เกษราหยิบชิ้นส่วนงานหล่ออลูมิเนียมที่เป็นโคมไฟติดผนังมาพิจารณาดู การหล่อดีธเท่อร์ว่าทำการหล่อที่โรงสอง มีการทำแม่พิมพ์ที่นั่น งานนี้เป็นงาน
ใหม่ที่เกษราต้องศึกษา มันคงไม่สนุกนักหรอกนะเรื่องMould & Jig นี่ แต่งานแบบก็ไม่น่าห่วง รอดีธเท่อร์พาไปดูในบ่ายนี้ นึกไม่ทันเสร็จ ดีธเท่อร์
ก็เข้ามาและยืนมองสักพักบอกว่า
“Gehen wir durch die Fabrik” ไป เดินไปในโรงงานกัน เกษราใส่ส้นสูงเดินตามดีธเท่อร์ไปในโรงงานที่ใหญ่และยาวมาก สำหรับการเดินสิบนาที
จะตลอดสองโรงที่ติดกัน แต่ในมุมหนึ่งของโรงงานที่สอง มีห้องกระจกเล็กๆที่มีโต๊ะวางแบบและชั้นวางของอุปกรณ์ต่างๆอยู่อย่างไม่เรียบร้อยนัก
ที่นั่นมีชิ้นงานหล่อวางอยู่มีพนักงานสองคนทำงานอยู่ใกล้ๆ ดีธเท่อร์แนะนำเกษราให้รู้จักทั้งสองคน แต่ก็มีฝรั่งอีกคนเดินเข้ามาร่วมด้วย จึงได้รับ
การแนะนำฝรั่งมีอายุว่าชื่ออูโด้เป็นผู้จัดการโรงงานได้จับมือกับเกษราและยิ้มให้กัน อูโด้ผอมหน่อย ใบหน้ายาวและดูอายุราวสักห้าสิบได้
หน้าตาเป็นมิตรดี
“ Udo จะพาไปดูที่หล่อ Body อันใหญ่ๆ ไป ไปกัน” ดีธเท่อร์กล่าวพาเดินไปสุดโรงงานที่สอง มีเตาหลอมที่พนักงานห้าคนทำงานอยู่ ส่วนมาก
โคมไฟก็จะไม่ใหญ่โตมากนัก ขนาดใหญ่ที่สุดเห็นได้จากโคมไฟริมถนนหลวงทั่วไป เมื่อได้ดูการผลิตอลูมิเนียมแล้ว ก็เดินกลับจากบริเวณที่ค่อน
ข้างร้อนสักหน่อย
เมื่อเกษราได้รับเอกสาร Task description แล้วก็นั่งอ่านเพราะมีสองแผ่น ถ้าไม่เข้าใจว่าหมายถึงงานส่วนไหนก็จะได้ถามดีธเท่อร์ต่อไป
วันแรกก็หมดวัน ได้ไปตอกบัตรออกเป็นครั้งแรกก่อนขับรถซูบารุ จีทีฮาร์ท็อปสองประตูสีเมทัลลิกออกจากบริษัทไป
ตอนเช้าบนถนนสายบางนาเมื่อเกษราขับอยู่บนถนนสายในเลนนอก ก็มีรถฮอนด้าบีบแตรไล่หลังเกษรามา หล่อนมองทางกระจกหลังแล้วค่อยๆ
เข้าชิดซ้าย รถฮอนด้าสีดำพาดขาวคันนั้นก็เร่งเครื่องผ่านรถหล่อนไป สักครู่การจราจรทำให้รถของหล่อนมาตีคู่อยู่ทางขวามือของฮอนด้าอีกครั้ง
ชั่วขณะที่รถเคลื่อนไปเรื่อยๆเต็มถนนสายใน เกษราก็พยายามมองคนขับแต่ฟิล์มที่มืดและเวลาที่ไม่นานทำให้มองไม่เห็น หล่อนจึงออกด้านขวา
และเข้าเลนเบี่ยงย้ายเข้ามาอยู่บนถนนหลักของสายบางนา ขับชิดซ้ายตลอดเพราะข้างหน้าโน้นก็ต้องเข้าเลนซ้ายเพื่อเข้าบริษัทอยู่ดี รถฮอนด้า
มาตีคู่ตั้งแต่เมื่อไรนี่ แถมเหมือนอยากจะลองแข่งด้วย เพราะไม่เร่งรถไปไหนทั้งๆที่ถนนด้านหน้าว่าง เกษราก็นึกว่าลองขับรถแบบผู้ชายสักหนก็ดี
จึงเร่งเครื่องซูบารุอัตราเร่งไม่เป็นรองใครอยู่แล้วนำลิ่วโดยมีฮอนด้าซิวิคประกบตลอด ตีคู่กันมาสักพักใหญ่ ใกล้ถึงบริษัทแล้ว เกษรากลับเร่งเครื่อง
และชะลอรถอย่างรวดเร็ว เลี้ยวปร้าดเข้าเลนเบี่ยงซ้ายมาถนนใน คงทำให้ฮอนด้างงบ้างแหละ แต่หล่อนก็เปิดกระจกหันไปให้ฮอนด้ามองคงตกใจที่
รถคันนี้ผู้หญิงขับ เกษรานึกขำในใจว่าฝ่ายโน้นคงจะนึกไม่ถึง และช่างบังเอิญที่เห็นรถบีเอ็มดับเบิลยูของดีธเทอร์ที่นายทวีขับวิ่งอยู่ด้านซ้ายของถนน
แต่เกษราลดความเร็วไม่ทันจึงวิ่งแซงรถดีธเท่อร์ไปอย่างรวดเร็ว เมื่อถึงบริษัทก็เข้าไปจอดในที่จอด ลงรถมาปั๊มบัตรเวลาและเข้ามาในห้องทำงาน
เปิดแอร์ไม่ทันเย็น ดีธเท่อร์ก็มาถึงในห้องพูดขึ้นว่า
“ Sie fahren so schnell, es gefaehrlich!” เธอขับรถเร็วนะ มันอันตรายนะ
“ Das ist aber frei Strasse!” ก็ถนนมันว่าง
“ Trotzdem!”……ถึงกระนั้นก็เถอะ
“ Guten Morgen! เกษราพยักหน้ารับทราบตบท้ายด้วยคำทักสวัสดีแถมอมยิ้มกริ่มให้ ดีธเท่อร์ยิ้มมากๆแล้วเดินจากไป
ก็ไม่เลวนักสำหรับบรรยากาศการมาทำงานวันที่สองของเกษรา ไม่ใช่เป็นผู้หญิงต้องงุ่มงามไปเสียทุกคนซะเมื่อไหร่
( มีต่อ)
๐๐๐$ นายฝรั่ง... 2 $ ๐๐๐
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เกษราขับรถกลับบ้านด้วยความรู้สึกโล่งที่การพบกับดีธเท่อร์วันนี้ผ่านไปด้วยดี จากการคิดว่ากว่าจะได้สมัครงานที่ใหม่คงใช้เวลาอย่างน้อยสัก
สามสัปดาห์ แล้วจึงนัดวันเข้าทำงาน แต่นี่เป็นไปอย่างรวดเร็ว ภายในสัปดาห์หน้าก็คงจะได้รับจดหมายตอบรับ ดูจากสภาพห้องทำงานว่ามีการ
ทิ้งร้างอย่างไรชอบกลในแผนกนี้ การรับสมัครงานคงจะเป็นไปอย่าง ASAP as soon as possible มากกว่า
การที่คิดไว้จะสมัครงานทิ้งไว้แล้วไปอเมริกาสักสองสัปดาห์คงจะเป็นไปไม่ได้เสียแล้ว การออกจากงานทุกครั้งทำให้ได้โอกาสไปอยู่ต่างประเทศ
ได้อย่างสบายใจทีเดียว ถือเป็นการพักผ่อนที่ยาวนานตามใจปรารถนา แผนการไปเที่ยวคงต้องล้มเลิกเสียแล้ว
เกษราขับรถอย่างช้าๆสำรวจมองเส้นทางสองข้างที่ไม่คุ้นตาให้เกิดความเคยชิน จดจำสถานที่ต่างๆรวมทั้งสภาพถนนที่รถวิ่งด้วย หล่อนจับเวลา
และระยะทางจากบริษัทถึงบ้าน ใช้เวลา สี่สิบห้านาที แต่ในเวลาเร่งด่วนน่าจะเร็วกว่านี้
ดีธเท่อร์ดูเป็นคนเยอรมันที่ทันสมัย เพราะอย่างน้อยก็รู้จักมาทำมาหากินในเมืองไทย ในขณะที่ชาวเยอรมันบางคนยังไม่รู้เลยว่าประเทศไทยอยู่ที่
ไหนของทวีป การสื่อสารกับดีธเท่อร์ก็ไม่มีปัญหา อะไรเพราะถือว่าพูด ‘ Hoch deutsch ‘ เหมือนกัน คือภาษาและสำเนียงภาคกลาง การทำงาน
กับบริษัทเยอรมันจะสื่อสารการพูดภาษาเยอรมัน แต่ด้านเอกสารก็ต้องเป็นภาษาอังกฤษเพื่อทุกๆคนสามารถเข้าใจร่วมกันได้ ยังนึกไม่ออกว่ากับ
ดีธเท่อร์แล้ว ยังมีคนต่างชาติอีกไหมในบริษัทนี้ เกษรายังไม่รู้อะไรทั้งนั้นนอกจากสิ่งที่ดีธเท่อร์พาไปดูและมองเห็นพนักงานไม่มากมายนักในสอง
โรงงานที่อยู่ด้านหลังตึกออฟฟิซ เมื่อคิดว่าตนเองขึ้นอยู่กับนายดีธเท่อร์แล้ว ก็ไม่น่าจะมีอะไรให้กังวล
ในวันพุธกลางสัปดาห์เกษราก็ได้รับจดหมายลงทะเบียนว่าตกลงรับเข้าทำงาน โดยอยากให้เริ่มงานเร็วที่สุด เพราะต้อง set up แผนกขึ้นมาใหม่
รวมทั้งแผนกที่เกี่ยวข้องด้วย และให้เกษราโทรเข้าบริษัทเพื่อนัดหมายวันเข้าทำงาน เมื่อเป็นเช่นนั้นเกษราก็ได้โทรศัพท์ถึงแผนกบุคคลที่ส่ง
จดหมายไปถึงหล่อน เมื่อพูดถึงรายละเอียดส่วนย่อยแล้ว หล่อนก็ขอพูดกับดีธเท่อร์ เพื่อว่าจะเป็นทางการขึ้นมาหน่อย ดีธเท่อร์อยากให้มาเริ่ม
งานไวที่สุด ดังนั้นต้นสัปดาห์หน้าคือวันที่นัดหมาย
คนเยอรมันถือว่าสีดำเป็นสีที่นิยม เกษราจึงสวมกระโปรงสีดำจับกลีบรอบตัวต่อใต้สะโพกลงไป และเสื้อเข้ารูปสีขาวผ่าหน้าแขนสั้นขลิบรอบชาย
สีดำตัวยาวแค่สะโพกรับกับกระโปรง มีผ้าเช็ดหน้าสีดำพับเสียบที่กระเป๋าบนอกข้างช้ายเข้ามาทำงานวันแรก เดินผ่านคนสองคนที่อยู่ตรงโอปะเรเตอร์
สองคนชายหญิงนั้นยิ้มให้
“ ขอพบคุณเอกภาพค่ะ” เกษราหมายถึงฝ่ายบุคคล หล่อนยังต้องกรอกเอกสารใบสมัครและติดรูปให้ครบก่อนเข้าทำงาน ในขณะนั้นก็มีผู้เดินไป
มาดูว่าจะมากสักหน่อย เพราะมิใช่ทางผ่านนอกจากพวกทำงานออฟฟิซที่จะถือกระเป๋ามาทำงาน มิใช่เดินมองตัวเปล่าอย่างนี้ หล่อนรู้สึกได้ว่าถูกมอง
“ คุณเกษราเสร็จแล้วขึ้นไปพบคุณดีธเท่อร์ด้วยนะคะ เขามาแต่เช้าแล้วค่ะ” ลูกน้องคุณเอกภาพบอก เพราะคุณเอกภาพยังไม่เข้ามาทำงาน
เกษราได้รับบัตรประทับเวลาเข้างาน หมายเลขพนักงาน และต้องนำหมายเลขธนาคารเพื่อรับเงินเดือนเข้า และจะได้รับบัตรพนักงานภายหลัง
เมื่อหล่อนได้ถือกระเป๋าเดินผ่านห้องตามทางสามห้องมาขึ้นบันไดสู่ห้องดีธเท่อร์ ก็ยังผ่านและพบสายตาพนักงานออฟฟิซอีกสามสี่คน ออกจะ
เฉลียวใจว่าน่าจะมีสิ่งไม่ปกติเกิดขึ้นเสียแล้ว มาเจอสาวหน้าห้องดีธเท่อร์เป็นสาวที่ยืนข้างล่างเมื่อกี้ อ้าวหล่อนนั่งอยู่ที่นี่นี่นะ
“ เข้าพบคุณดีธเท่อร์ได้เลยไหมคะ “ เกษราถามเจ้าของถิ่นสักหน่อย หล่อนยิ้ม
“ ชื่อจิตราค่ะ เป็นเลขาคุณดีธเท่อร์ พี่ใช่ไหมที่มาทำงานวันนี้”
“ ใช่ค่ะ”
“ หนูคิดว่ามาแทนหนูเสียอีก เพราะคุณดีธเท่อร์รับพี่โดยไม่ผ่านใครเลย”
“ อ้าว แล้วมันเป็นอย่างไรคะ’ เกษรามองหน้าเลขาเมื่อถาม
“ เขาก็คอยดูพี่กันใหญ่นะสิคะ” หล่อนพูดกลั้วหัวเราะ
“ อ้าว ก็ไม่ทราบหรอกค่ะ ว่าจะต้องเป็นแบบไหน แต่ก็เป็นแบบนี้แล้ว แล้วค่อยคุยกันนะคะ เดี๋ยวในห้องรอ” หล่อนยิ้มให้จิตราแล้วเคาะประตูห้อง
หนึ่งทีก่อนผลักเข้าไป
“Guten Morgen Herrn Dieter!” สวัสดีคุณดีธเท่อร์
“ Guten Morgen Kesara wie geht? “ สวัสดีเกษรา สบายดีหรือ?
“ Danke gut , freue mich das hereher kommt!” สบายดี ขอบคุณค่ะ ฉันดีใจนะที่ได้มาที่นี่
“ Wirklich? “ จริงรึ? ดีธเท่อร์ยิ้มรับคำหยอดของหล่อน
เป็นการเริ่มต้นวันทำงานที่สดใสของนายลูกน้องคนใหม่ ดีธเท่อร์ส่งกุญแจห้องที่ทำงานสองลูกให้หล่อนทันที และพูดว่า
“ ไอกำลังรับสมัครดีไซเนอร์อยู่ รออีกหน่อย ส่วนห้องที่ทำงานจะให้ฝ่ายบุคคลพาแม่บ้านไปเช็ดทำความสะอาดทุกสิ่งให้แล้วยูค่อยจัดระเบียบ
ทีหลัง วันนี้อาจไม่สะดวกนัก มีอะไรถามจิตรา ไอบอกหล่อนไปแล้วว่าให้ความสะดวกกับยู”
“ ขอบคุณ คงทำไปดูไปค่ะ”
“ เดี๋ยวมี Task description คงเสร็จ จิตรากำลังพิมพ์อยู่ เมื่อเก็บห้องเสร็จไอจะอธิบายงานให้ยูอีกทีนะ เดี๋ยวบ่ายไอจะลงไปหานะ”
เกษราออกจากห้องดีธเทอร์ผ่านมาแวะคุยกับจิตราว่า เดี๋ยวเที่ยงช่วยพาไปทานข้าวด้วยสิ จิตรารับคำ หล่อนจึงลงมาที่ห้องไขประตูเข้าไปแล้วเปิด
หน้าต่างไม่ทันไร แผนกบุคคลก็พาแม่บ้านสูงอายุมาให้ช่วยเก็บกวาดทำความสะอาด
“ เอ๊ย..เอ๊ย.. มานั่นแล้ว”เสียงเดชาบอก ทุกคนนั่งที่โต๊ะทานข้าวรีบหันไปมองตรงทางเข้าห้องอาหาร
“ แน่ใจนะว่าเขามาเป็นเอ็นจิเนียร์” อรรถพรถามเดชาที่อยู่ฝ่ายขาย ด้วยกัน
“ คุณดีธเท่อร์เอาไว้เป็นเลขาอีกคนมั้ง” เดชาพูดต่อ
เกษราและจิตราเดินผ่านชายหนุ่มพวกนี้ไปสั่งอาหารยืนรอ สายตาทุกคู่ก็ได้มองกันครบทุกคน ในใจก็นึกต่างๆกันไป ถือว่าทุกคนที่ทานอาหารใน
โรงงานเห็นหล่อนกันแล้วรวมทั้งพนักงานที่ทำงานในโรงงานด้วย
เมื่อได้อาหารจ่ายเงินในราคาที่ถูกและเหมาะสมกับคุณภาพแล้ว จิตรากับเกษราก็มานั่งทานอาหารกลางวันด้วยกัน โดยผู้ที่นั่งอยู่ก่อนขยับที่ให้
“ ดื่มน้ำอะไรคะพี่” จิตราถามเพื่อจะไปซื้อให้
“ น้ำอะไรก็ได้ เป็นแก้วก็ดีค่ะ” หล่อนบอกพร้อมรีบให้เงินจิตรา
“ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ” จิตราบอกแล้วเดินไป เกษราหันมองไปรอบๆดูว่าพนักงานออฟฟิซนั่งใกล้ๆแต่เงียบสักหน่อย หล่อนยิ้มให้บางคนที่เงยหน้า
มาสบตาพอดี
เกษราหยิบชิ้นส่วนงานหล่ออลูมิเนียมที่เป็นโคมไฟติดผนังมาพิจารณาดู การหล่อดีธเท่อร์ว่าทำการหล่อที่โรงสอง มีการทำแม่พิมพ์ที่นั่น งานนี้เป็นงาน
ใหม่ที่เกษราต้องศึกษา มันคงไม่สนุกนักหรอกนะเรื่องMould & Jig นี่ แต่งานแบบก็ไม่น่าห่วง รอดีธเท่อร์พาไปดูในบ่ายนี้ นึกไม่ทันเสร็จ ดีธเท่อร์
ก็เข้ามาและยืนมองสักพักบอกว่า
“Gehen wir durch die Fabrik” ไป เดินไปในโรงงานกัน เกษราใส่ส้นสูงเดินตามดีธเท่อร์ไปในโรงงานที่ใหญ่และยาวมาก สำหรับการเดินสิบนาที
จะตลอดสองโรงที่ติดกัน แต่ในมุมหนึ่งของโรงงานที่สอง มีห้องกระจกเล็กๆที่มีโต๊ะวางแบบและชั้นวางของอุปกรณ์ต่างๆอยู่อย่างไม่เรียบร้อยนัก
ที่นั่นมีชิ้นงานหล่อวางอยู่มีพนักงานสองคนทำงานอยู่ใกล้ๆ ดีธเท่อร์แนะนำเกษราให้รู้จักทั้งสองคน แต่ก็มีฝรั่งอีกคนเดินเข้ามาร่วมด้วย จึงได้รับ
การแนะนำฝรั่งมีอายุว่าชื่ออูโด้เป็นผู้จัดการโรงงานได้จับมือกับเกษราและยิ้มให้กัน อูโด้ผอมหน่อย ใบหน้ายาวและดูอายุราวสักห้าสิบได้
หน้าตาเป็นมิตรดี
“ Udo จะพาไปดูที่หล่อ Body อันใหญ่ๆ ไป ไปกัน” ดีธเท่อร์กล่าวพาเดินไปสุดโรงงานที่สอง มีเตาหลอมที่พนักงานห้าคนทำงานอยู่ ส่วนมาก
โคมไฟก็จะไม่ใหญ่โตมากนัก ขนาดใหญ่ที่สุดเห็นได้จากโคมไฟริมถนนหลวงทั่วไป เมื่อได้ดูการผลิตอลูมิเนียมแล้ว ก็เดินกลับจากบริเวณที่ค่อน
ข้างร้อนสักหน่อย
เมื่อเกษราได้รับเอกสาร Task description แล้วก็นั่งอ่านเพราะมีสองแผ่น ถ้าไม่เข้าใจว่าหมายถึงงานส่วนไหนก็จะได้ถามดีธเท่อร์ต่อไป
วันแรกก็หมดวัน ได้ไปตอกบัตรออกเป็นครั้งแรกก่อนขับรถซูบารุ จีทีฮาร์ท็อปสองประตูสีเมทัลลิกออกจากบริษัทไป
ตอนเช้าบนถนนสายบางนาเมื่อเกษราขับอยู่บนถนนสายในเลนนอก ก็มีรถฮอนด้าบีบแตรไล่หลังเกษรามา หล่อนมองทางกระจกหลังแล้วค่อยๆ
เข้าชิดซ้าย รถฮอนด้าสีดำพาดขาวคันนั้นก็เร่งเครื่องผ่านรถหล่อนไป สักครู่การจราจรทำให้รถของหล่อนมาตีคู่อยู่ทางขวามือของฮอนด้าอีกครั้ง
ชั่วขณะที่รถเคลื่อนไปเรื่อยๆเต็มถนนสายใน เกษราก็พยายามมองคนขับแต่ฟิล์มที่มืดและเวลาที่ไม่นานทำให้มองไม่เห็น หล่อนจึงออกด้านขวา
และเข้าเลนเบี่ยงย้ายเข้ามาอยู่บนถนนหลักของสายบางนา ขับชิดซ้ายตลอดเพราะข้างหน้าโน้นก็ต้องเข้าเลนซ้ายเพื่อเข้าบริษัทอยู่ดี รถฮอนด้า
มาตีคู่ตั้งแต่เมื่อไรนี่ แถมเหมือนอยากจะลองแข่งด้วย เพราะไม่เร่งรถไปไหนทั้งๆที่ถนนด้านหน้าว่าง เกษราก็นึกว่าลองขับรถแบบผู้ชายสักหนก็ดี
จึงเร่งเครื่องซูบารุอัตราเร่งไม่เป็นรองใครอยู่แล้วนำลิ่วโดยมีฮอนด้าซิวิคประกบตลอด ตีคู่กันมาสักพักใหญ่ ใกล้ถึงบริษัทแล้ว เกษรากลับเร่งเครื่อง
และชะลอรถอย่างรวดเร็ว เลี้ยวปร้าดเข้าเลนเบี่ยงซ้ายมาถนนใน คงทำให้ฮอนด้างงบ้างแหละ แต่หล่อนก็เปิดกระจกหันไปให้ฮอนด้ามองคงตกใจที่
รถคันนี้ผู้หญิงขับ เกษรานึกขำในใจว่าฝ่ายโน้นคงจะนึกไม่ถึง และช่างบังเอิญที่เห็นรถบีเอ็มดับเบิลยูของดีธเทอร์ที่นายทวีขับวิ่งอยู่ด้านซ้ายของถนน
แต่เกษราลดความเร็วไม่ทันจึงวิ่งแซงรถดีธเท่อร์ไปอย่างรวดเร็ว เมื่อถึงบริษัทก็เข้าไปจอดในที่จอด ลงรถมาปั๊มบัตรเวลาและเข้ามาในห้องทำงาน
เปิดแอร์ไม่ทันเย็น ดีธเท่อร์ก็มาถึงในห้องพูดขึ้นว่า
“ Sie fahren so schnell, es gefaehrlich!” เธอขับรถเร็วนะ มันอันตรายนะ
“ Das ist aber frei Strasse!” ก็ถนนมันว่าง
“ Trotzdem!”……ถึงกระนั้นก็เถอะ
“ Guten Morgen! เกษราพยักหน้ารับทราบตบท้ายด้วยคำทักสวัสดีแถมอมยิ้มกริ่มให้ ดีธเท่อร์ยิ้มมากๆแล้วเดินจากไป
ก็ไม่เลวนักสำหรับบรรยากาศการมาทำงานวันที่สองของเกษรา ไม่ใช่เป็นผู้หญิงต้องงุ่มงามไปเสียทุกคนซะเมื่อไหร่
( มีต่อ)