[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้จากเหตุผลสองข้อคือ อยากเขียนเพราะว่างมากและมีเรื่องจะเขียนเล่าสู่กันฟังแยะ จากกระทู้ของคุณเจียวต้ายที่บอกจำนวนเรื่องที่เขียนมายี่สิบห้าปี! ทำให้นึกว่าเราควรเริ่มเขียนให้มากขึ้นได้แล้ว
และสอง การนึกถึงความหลังก็เป็นความสุขอย่างหนึ่ง การเปิดเผยวิธีการดำรงชีวิตอาจเป็นเรื่องสนุกหรือแบบแผนเลียนแบบได้บ้างก็ได้ บางอย่างไม่ตกรุ่น แต่เรื่องอาจจะตกรุ่นเพราะเกิดมานานแล้ว จากที่มีคนสงสัยว่าเป็นการทำงานสไตล์เก่าใน 'ทำงานกับฝรั่ง' นั่นมันปี 1992 อีเมล์ยังไม่มีหรือเริ่มจะมีเท่านั้น.. 'พลอยแดง'
" สวัสดีค่ะ บริษัทแลนเทินค่ะ"
" สวัสดีค่ะ ดิฉันสนใจสมัครงานในตำแหน่ง ดีเวลลอปเม้นต์เอ็นจิเนียร์ค่ะ เห็นในบางกอกโพสนะคะ เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาทั้งสองฝ่าย ดิฉันอยากคุยกับผู้ที่จะรับพิจารณาตำแหน่งนี้ค่ะ"
" ผู้ที่จะรับเป็นเอ็มดีนะคะ คุณต้องส่งใบสมัครกับเรซูเม่มาค่ะ"
" ดิฉันทราบค่ะ แต่อยากจะขอคุยนิดหนึ่งได้ไหมคะ เกี่ยวกับคุณสมบัติของผู้สมัครค่ะ เพราะดูแล้วว่ามีข้อมูลที่บอกไว้น้อยไปหน่อยนะคะ"
" เรื่องข้อมูลไม่ทราบหรอกค่ะ แต่เอ็มดีเป็นเยอรมันค่ะ"
" งั้นช่วยบอกว่าคนสมัครคือดิฉัน เกษรา ขอพูดภาษาเยอรมันด้วยได้ไหมคะ กรุณาด้วยนะคะ"
" รอถามก่อนว่าคุณ ดีธเท่อร์ จะคุยไหมนะคะ"
" ขอบคุณอย่างมากค่ะ"
" ดีเทอร์ พูด กู้ดเต้นท้าก" ปลายสายส่งเสียงมา
"กู้ดเต้นท้าก ฉันชื่อเกษรา ฉันสนใจในตำแหน่งดีไซน์แอนดีเวลลอปเม้นท์อินจิเนียร์ของบริษัทยู ถ้าเป็นไปได้อยากทราบว่าฉันทำตำแหน่งโปรเจ็คเอ็นจิเนียร์ ทำแบบเสนอราคาสร้างเครื่องจักรไลน์ผลิตมูลค่า ร้อยล้านบาทไปทั่วโลก จะมีโอกาสได้ทำงานกับยูไหม ฉันทำบริษัทเยอรมัน"
" ยูทำบริษัทอะไร"
" แคนแอนคอม"
" อะโซ วันเสาร์ยูมาพบผมที่บริษัทได้ไหม ออฟฟิซปิดแต่ผมจะมานะ"
" เวลาไหนคะ"
" สิบโมงนะ"
" ได้ค่ะ แล้วเจอกัน เอ๊าวีเดอร์เซนห์"
"เอ๊าวีเดอร์เซนห์"
เกษรากดโทรศัพท์อีกครั้ง
" บริษัท Lantern ค่ะ"
" จะโทรมาครั้งนี้ ขอขอบคุณคุณอย่างมากนะคะ"
" ไม่เป็นไรค่ะ"
" สวัสดีค่ะ"
เกษรารู้ว่าที่ทำไปเพราะควรจะทำและก็ได้ทำแล้ว เมื่อได้มาเตรียมเอกสารโดยเฉพาะแบบพิมพ์เขียวยาวร่วมสองเมตรที่มีเครื่องจักรเขียนวางเรียงรายอยู่สิบกว่ายูนิต Full options processing ชื่อ Full automatic .....production line ที่มีลายเซ็นของเกษรากำกับในช่องผู้เขียนอยู่ สิ่งนี้เป็นผลงานที่จะเป็นตัวเอกในการบ่งบอกหรือชี้วัด Qualified ของเกษรา การมาสมัครบริษัทที่เล็กกว่าเก่าไม่ได้ทำให้เป็นการลดอะไร อยู่ที่เงินเดือนและตำแหน่งมากกว่า เกษราคิดเช่นนั้น
วันเสาร์สายๆเกษราก็ขับรถมาถึงบริษัทในเวลาที่ไม่นานนักจากบ้านมาถึงถนนบางนา-ตราด ระยะทางไกลกว่าที่เก่ามากนัก แต่จะทำอย่างไรได้ เมื่อบริษัทเยอรมันมาอยู่ที่นี่ก็ต้องตามมาด้วยตรงกับสายงานเป็นหลัก ส่วนภาษาจะอังกฤษหรือเยอรมันก็ทำได้ทั้งสองภาษาที่อยู่กับมันมาครึ่งชีวิตแล้ว เกษราไม่ตื่นเต้นอะไร เพราะการสมัครหางานเพิ่งจะเป็นครั้งที่สองทางหน้าหนังสือพิมพ์ การคุยกับฝรั่งคนไหนก็เหมือนๆกันคือ เหตุผล เหตุผล และเหตุผล เท่านั้น
เมื่อผ่านยามหน้าประตูเข้ามาหาจอดรถในที่จอดแล้ว ก็เดินเข้ามาในออฟฟิซที่มีโอปะเรเตอร์นั่งอยู่ แจ้งความประสงค์โดยบอกชื่อไปแล้วก็นั่งรอเวลาเพราะยังไม่ถึงเวลานัดสิบโมงตรง
เสียงโทรศัพท์เรียกมาที่โอปะเรเตอร์ๆรับพูด เยส สองหนก็วางหู
" คุณเกษราคะ คุณดีธเทอร์เชิญเข้าพบได้แล้วค่ะ เดินตรงไปขึ้นบันไดห้องอยู่ทางซ้ายมือนะคะ"
" ค่ะ ขอบคุณค่ะ"
เกษราเดินมองด้านซ้ายเป็นแนวห้องติดต่อกันไปสามห้องก็ถึงบันไดซ้ายมือ เดินขึ้นไปหน้าห้องเอ็มดี เคาะหนึ่งทีก็ผลักประตูเข้าไป
ฝรั่งเยอรมันยังหนุ่มอายุสักสามสิบแปดได้ นั่งจ้องมาทางเกษราด้วยดวงตาสีเทาอมฟัา รูปหน้าเรียวแต่มีความแข็งของโครงหน้าบ้างตาม
ลักษณะเยอรมันเป๊ะ เขาลุกขึ้นเมื่อเกษรายื่นมือไปจับเขย่าพร้อมทักกู้ดเท่นท๊าก...
" Setzen Sie sich เชิญนั่งสิ"
" Danke " เกษรานั่งลงบนเก้าอี้ที่อยู่ตรงข้ามกับโต๊ะที่ Herrn Dieter นั่ง ในห้องที่กว้างราวสี่คูณสี่เมตร
"การเดินทางเป็นอย่างไร" ดีธเท่อร์เริ่มด้วยคำถาม
" ก็โอเค ไม่ไกลจากบ้าน ยูจะรู้จักไอจากที่นี่" เกษรายื่นเรซูเม่ให้ดีธเท่อร์
ดีธเท่อร์เปิดออกและอ่านดูไม่นานนักก็เริ่มด้วยคำพูดที่ว่า
" ทำไมยูถึงออกจากที่เก่า"
" ยูคงไม่ถามมากนัก ถ้าไอจะบอกยูว่า พี่ชายไอยังทำอยู่ที่นั่น" ดีธเท่อร์ทำตาโตหน่อย
" เขาทำอะไรล่ะ"
" Ing Grad " วิศวกรเยอรมัน
เกษราควักแบบพิมพ์เขียวที่เตรียมมายื่นให้ดีธเท่อร์กางออกดู
" เขาสร้างเครื่องจักร ไอเขียนแบบที่เขาสร้างกัน"
ดีธเท่อร์ถามรายละเอียดอีกพักใหญ่ และพาไปดูห้องที่จะนั่งทำงาน มีโต๊ะเขียนแบบที่ไม่ทันสมัยเท่าที่เก่าอยู่สองตัวๆหนึ่งยังเป็นแบบไม้ทีเลื่อน
สำหรับนักออกแบบผลิตภัณฑ์ ห้องกว้างสักยี่สิบตารางเมตร มีผลิตภัณฑ์ที่ผลิตวางอยู่อย่างระเกะระกะ เกษรานึกในใจว่าคงต้องมาฟื้นฟูใหม่
คงไม่สนุกนัก เมื่อดูและอธิบายจนจบก็บอกว่าอาจจะต้องไปดูการผลิตด้วย แต่ยังไม่ต้องไปตอนนี้หรอก คิดว่ายูพอเข้าใจไหม เมื่อพากันกลับมา
ที่ห้องดีธเท่อร์อีกครั้งหนึ่งแล้วก็พูดถึงเรื่องหน้าที่ และเงินเดือน ซึ่งผลการตอบรับจะแจ้งให้ทราบทีหลังต้องผ่านแผนกบุคคลอีกทีหนึ่ง เมื่อจบการคุย
แล้ว ก่อนจะจากกัน ดีธเท่อร์กล่าวว่า
" Sie sehen so gut aus!" เธอดูดีนะ นั่นเป็นคำตอบสุดท้ายที่เกษรารู้ว่าได้งานแล้วอย่างมิต้องสงสัยเลย...
( รอตอนต่อไปนะคะ)
๐๐๐ $ นายฝรั่ง $ ๐๐๐
" สวัสดีค่ะ บริษัทแลนเทินค่ะ"
" สวัสดีค่ะ ดิฉันสนใจสมัครงานในตำแหน่ง ดีเวลลอปเม้นต์เอ็นจิเนียร์ค่ะ เห็นในบางกอกโพสนะคะ เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาทั้งสองฝ่าย ดิฉันอยากคุยกับผู้ที่จะรับพิจารณาตำแหน่งนี้ค่ะ"
" ผู้ที่จะรับเป็นเอ็มดีนะคะ คุณต้องส่งใบสมัครกับเรซูเม่มาค่ะ"
" ดิฉันทราบค่ะ แต่อยากจะขอคุยนิดหนึ่งได้ไหมคะ เกี่ยวกับคุณสมบัติของผู้สมัครค่ะ เพราะดูแล้วว่ามีข้อมูลที่บอกไว้น้อยไปหน่อยนะคะ"
" เรื่องข้อมูลไม่ทราบหรอกค่ะ แต่เอ็มดีเป็นเยอรมันค่ะ"
" งั้นช่วยบอกว่าคนสมัครคือดิฉัน เกษรา ขอพูดภาษาเยอรมันด้วยได้ไหมคะ กรุณาด้วยนะคะ"
" รอถามก่อนว่าคุณ ดีธเท่อร์ จะคุยไหมนะคะ"
" ขอบคุณอย่างมากค่ะ"
" ดีเทอร์ พูด กู้ดเต้นท้าก" ปลายสายส่งเสียงมา
"กู้ดเต้นท้าก ฉันชื่อเกษรา ฉันสนใจในตำแหน่งดีไซน์แอนดีเวลลอปเม้นท์อินจิเนียร์ของบริษัทยู ถ้าเป็นไปได้อยากทราบว่าฉันทำตำแหน่งโปรเจ็คเอ็นจิเนียร์ ทำแบบเสนอราคาสร้างเครื่องจักรไลน์ผลิตมูลค่า ร้อยล้านบาทไปทั่วโลก จะมีโอกาสได้ทำงานกับยูไหม ฉันทำบริษัทเยอรมัน"
" ยูทำบริษัทอะไร"
" แคนแอนคอม"
" อะโซ วันเสาร์ยูมาพบผมที่บริษัทได้ไหม ออฟฟิซปิดแต่ผมจะมานะ"
" เวลาไหนคะ"
" สิบโมงนะ"
" ได้ค่ะ แล้วเจอกัน เอ๊าวีเดอร์เซนห์"
"เอ๊าวีเดอร์เซนห์"
เกษรากดโทรศัพท์อีกครั้ง
" บริษัท Lantern ค่ะ"
" จะโทรมาครั้งนี้ ขอขอบคุณคุณอย่างมากนะคะ"
" ไม่เป็นไรค่ะ"
" สวัสดีค่ะ"
เกษรารู้ว่าที่ทำไปเพราะควรจะทำและก็ได้ทำแล้ว เมื่อได้มาเตรียมเอกสารโดยเฉพาะแบบพิมพ์เขียวยาวร่วมสองเมตรที่มีเครื่องจักรเขียนวางเรียงรายอยู่สิบกว่ายูนิต Full options processing ชื่อ Full automatic .....production line ที่มีลายเซ็นของเกษรากำกับในช่องผู้เขียนอยู่ สิ่งนี้เป็นผลงานที่จะเป็นตัวเอกในการบ่งบอกหรือชี้วัด Qualified ของเกษรา การมาสมัครบริษัทที่เล็กกว่าเก่าไม่ได้ทำให้เป็นการลดอะไร อยู่ที่เงินเดือนและตำแหน่งมากกว่า เกษราคิดเช่นนั้น
วันเสาร์สายๆเกษราก็ขับรถมาถึงบริษัทในเวลาที่ไม่นานนักจากบ้านมาถึงถนนบางนา-ตราด ระยะทางไกลกว่าที่เก่ามากนัก แต่จะทำอย่างไรได้ เมื่อบริษัทเยอรมันมาอยู่ที่นี่ก็ต้องตามมาด้วยตรงกับสายงานเป็นหลัก ส่วนภาษาจะอังกฤษหรือเยอรมันก็ทำได้ทั้งสองภาษาที่อยู่กับมันมาครึ่งชีวิตแล้ว เกษราไม่ตื่นเต้นอะไร เพราะการสมัครหางานเพิ่งจะเป็นครั้งที่สองทางหน้าหนังสือพิมพ์ การคุยกับฝรั่งคนไหนก็เหมือนๆกันคือ เหตุผล เหตุผล และเหตุผล เท่านั้น
เมื่อผ่านยามหน้าประตูเข้ามาหาจอดรถในที่จอดแล้ว ก็เดินเข้ามาในออฟฟิซที่มีโอปะเรเตอร์นั่งอยู่ แจ้งความประสงค์โดยบอกชื่อไปแล้วก็นั่งรอเวลาเพราะยังไม่ถึงเวลานัดสิบโมงตรง
เสียงโทรศัพท์เรียกมาที่โอปะเรเตอร์ๆรับพูด เยส สองหนก็วางหู
" คุณเกษราคะ คุณดีธเทอร์เชิญเข้าพบได้แล้วค่ะ เดินตรงไปขึ้นบันไดห้องอยู่ทางซ้ายมือนะคะ"
" ค่ะ ขอบคุณค่ะ"
เกษราเดินมองด้านซ้ายเป็นแนวห้องติดต่อกันไปสามห้องก็ถึงบันไดซ้ายมือ เดินขึ้นไปหน้าห้องเอ็มดี เคาะหนึ่งทีก็ผลักประตูเข้าไป
ฝรั่งเยอรมันยังหนุ่มอายุสักสามสิบแปดได้ นั่งจ้องมาทางเกษราด้วยดวงตาสีเทาอมฟัา รูปหน้าเรียวแต่มีความแข็งของโครงหน้าบ้างตาม
ลักษณะเยอรมันเป๊ะ เขาลุกขึ้นเมื่อเกษรายื่นมือไปจับเขย่าพร้อมทักกู้ดเท่นท๊าก...
" Setzen Sie sich เชิญนั่งสิ"
" Danke " เกษรานั่งลงบนเก้าอี้ที่อยู่ตรงข้ามกับโต๊ะที่ Herrn Dieter นั่ง ในห้องที่กว้างราวสี่คูณสี่เมตร
"การเดินทางเป็นอย่างไร" ดีธเท่อร์เริ่มด้วยคำถาม
" ก็โอเค ไม่ไกลจากบ้าน ยูจะรู้จักไอจากที่นี่" เกษรายื่นเรซูเม่ให้ดีธเท่อร์
ดีธเท่อร์เปิดออกและอ่านดูไม่นานนักก็เริ่มด้วยคำพูดที่ว่า
" ทำไมยูถึงออกจากที่เก่า"
" ยูคงไม่ถามมากนัก ถ้าไอจะบอกยูว่า พี่ชายไอยังทำอยู่ที่นั่น" ดีธเท่อร์ทำตาโตหน่อย
" เขาทำอะไรล่ะ"
" Ing Grad " วิศวกรเยอรมัน
เกษราควักแบบพิมพ์เขียวที่เตรียมมายื่นให้ดีธเท่อร์กางออกดู
" เขาสร้างเครื่องจักร ไอเขียนแบบที่เขาสร้างกัน"
ดีธเท่อร์ถามรายละเอียดอีกพักใหญ่ และพาไปดูห้องที่จะนั่งทำงาน มีโต๊ะเขียนแบบที่ไม่ทันสมัยเท่าที่เก่าอยู่สองตัวๆหนึ่งยังเป็นแบบไม้ทีเลื่อน
สำหรับนักออกแบบผลิตภัณฑ์ ห้องกว้างสักยี่สิบตารางเมตร มีผลิตภัณฑ์ที่ผลิตวางอยู่อย่างระเกะระกะ เกษรานึกในใจว่าคงต้องมาฟื้นฟูใหม่
คงไม่สนุกนัก เมื่อดูและอธิบายจนจบก็บอกว่าอาจจะต้องไปดูการผลิตด้วย แต่ยังไม่ต้องไปตอนนี้หรอก คิดว่ายูพอเข้าใจไหม เมื่อพากันกลับมา
ที่ห้องดีธเท่อร์อีกครั้งหนึ่งแล้วก็พูดถึงเรื่องหน้าที่ และเงินเดือน ซึ่งผลการตอบรับจะแจ้งให้ทราบทีหลังต้องผ่านแผนกบุคคลอีกทีหนึ่ง เมื่อจบการคุย
แล้ว ก่อนจะจากกัน ดีธเท่อร์กล่าวว่า
" Sie sehen so gut aus!" เธอดูดีนะ นั่นเป็นคำตอบสุดท้ายที่เกษรารู้ว่าได้งานแล้วอย่างมิต้องสงสัยเลย...
( รอตอนต่อไปนะคะ)