ทุกวันนี้อยากขอบอกว่าเรื่องอาหารการกินนั้น สล่าปู่แค่พอทำได้กินเป็นเท่านั้น  ไม่ได้เก่งกาจหรืออ่านขาด
ไปเสียหมดทุกอย่าง  บางอย่างที่เป็นเนื้อหาสาระจริง ๆ บางครั้งต้องไปศึกษาค้นคว้าสอบถามจากผู้รู้จริง ๆ
เสียก่อนถึงจะเอามาเล่าสู่กันฟัง

เมื่อวานตอนเช้า  ยังอยู่บนบ้านอยู่เลยมีคนมาเรียกบอกว่ามาขายปลาอยากได้ไหม   ลงบ้านไปดูเห็นแล้ว
บอกได้เลยว่าเป็นปลาใหญ่ ถามเขาบอกว่า "มันคือปลาคัง"  อย่างที่บอกแล้วว่าใช่ว่าเห็นอะไรแล้วจะอ่าน
ขาดไปเลยทีเดียว  เขาว่าคังก็คิดว่าน่าจะใช่คัง  ใจก็ยังหวั่น ๆ อยู่ว่าปลาถูกผ่ามาก่อนแล้วมันจะใช่หรือเปล่า



ไหน ๆ ก็มาบริการถึงหน้าบ้านก็เลยช่วยอุดหนุนไปในราคาปลาคังใหญ่ ซึ่งว่าไปราคาก็ไม่ถูกนะถ้าเทียบกับ
เคยซื้อปลาบึกแพงกว่ากันเยอะเลย

จัดการล้างด้วยน้ำส้มสายชูให้หายคาว แล้วสับเป็นชิ้น ๆ  กะเก็บไว้กินหลายมือให้สมกับที่ราคาแพง555







มื้อแรกเมื่อวานตอนเย็น  ประเดิมด้วย "คังลวกจิ้ม" ตามสูตรเลยเพราะเป็นเมนูที่ขึ้นชื่อมาก ๆ



ทำเหมือนทำทุก ๆ ครั้งนั่นแหละ  อันดับแรกก็คัดเอาส่วนที่เป็นเนื้อ ๆ นำมาซอยบาง



ทำน้ำจิ้ม ได้แก่ ขิงแก่ กระเทียม พริกขี้หนู  โขลกแหลก  เอาเต้าเจี้ยวลงคลุกบีบมะนาวลงไป  น้ำตาลทรายนิดหน่อย



เจียวกระเทียม



ตั้งกระทะใส่น้ำ  ทุบตระไคร้  ข่า  ใบมะกรูด  ลงต้มจนน้ำเดือดกลิ่นสมุนไพรออกเต็มที่  แล้วเอาปลาลงลวกกะจนใกล้สุก
ค่อยคนพลิกไปพลิกมา เบา ๆ กันเละไว้ก่อน  จริง ๆ แล้วปลาระดับนี้ไม่เละง่าย ๆ อยู่แล้ว







คัดกากเครื่องต้มออกเหลือแต่เนื้อปลาลวก  โปรดชมความขาวน่ากิน ส่วนเรื่องหวานจะหนีไปไหน



จัดการเอาน้ำราดสูตรลับเฉพาะลงคลุก (น้ำมันทอดปลาติดกระทะ  ซีอิ้วขาว  น้ำมันหอย เหล้าจีน น้ำมันงา น้ำซุปนิดหน่อย)



จัดใส่จาน  หน้าตาดูดีไม่น้อย  น่าจะเป็นกับแกล้มก็ได้  กินเล่น ๆ ก็ดี










เช้านี้เอามาจัดอีก 3 เมนูรวด

คังทอดกระเทียม







คังผัดฉ่า









คังต้มยำ







ปลายังเหลืออีกค่อนข้างเยอะ  สมองชักตันๆ แล้วว่าน่าจะเอามาทำอะไรกินดีอีก  ขอเวลาคิดก่อนนะแล้วจะเอามาเสนออีก
หรือใครจะช่วยแนะนำก็ขอขอบคุณล่วงหน้า

ลากันที่ภาพท้องทุ่งเริ่มใกล้จะสีทองแล้วนะ



สวัสดีครับ