"ลิขอเลือก.....เลือกคุณกึกก้อง เกรียงไกร เป็นโค้ชค่ะ"

สาวแว่นวัยดึกร่างอวบป้อม ไว้ผมบ๊อบหน้าม้าสั้นเต่อ ยาวแค่บ่า กรอกเสียงลงไมโครโฟน สองมือที่จับไมค์สั่นน้อย ๆ ด้วยความตื่นเต้น

หล่อนบิดตัวไปมาอย่างขวยอายอยู่กลางเวทีที่มีแสงสปอตไล้ท์ส่องจ้า กล้องแพนจับมาที่แววตาหลังแว่นหนาเตอะซึ่งเปล่งประกายเจิดจรัส

ชายหนุ่มหล่อสะอาดสอ้านในชุดสูทสีเข้มเปิดยิ้มกว้าง พร้อมพยักหน้าอย่างสมใจให้หญิงสาวบนเวที ที่เขาพึ่งแย่งทุบปุ่มกดเลือกพร้อมกับเพื่อนโค้ชอีกสามคนไปเมื่อสักครู่ ก่อนลุกจากเก้าอี้ประจำตัวโค้ชเดินตรงไปหา

เขาอ้าแขนสองข้างออกรอรับร่างสาว(เหลือ)น้อยที่ค่อย ๆ ก้าวเดินลงจากเวทีเข้าสู่อ้อมแขนแข็งแรงนั้น


     ทั้งสองสวมกอดกันท่ามกลางเสียงปรบมือดังสนั่นหวั่นไหวไปทั้งห้องส่ง และเสียงปรบมือนั้นรุนแรงมากขึ้นทุกทีจนสะท้านสะเทือน อ้อมแขนซึ่งกอดรัดร่างของหญิงสาวอยู่เริ่มกอดแน่นเข้าจนหญิงสาวเริ่มอึดอัด จึงเงยหน้าขึ้นดูใบหน้าของหนุ่มสุดหล่อ

     วินาทีนั้นเอง ความฝันของเธอหมุนคว้างกะทันหัน เพราะใบหน้าของสุดหล่อกลับกลายเป็นใบหน้าเน่าเฟะของซอมบี้ผสมผีดิบบวกซากศพเน่าเปื่อยตายซากส่งกลิ่นเหม็นคละคลุ้งรอย เนื้อบนบนหน้าขยับไหวราวเป็นปลิงตัวเขื่องน่าขนลุก คืบคลานไปมาบนใบหน้า ยิ้มแสยะจนขากรรไกรข้างหนึ่งหลุดห้อยรุ่งริ่งลงมาแกว่งไกวแตะแก้มสาว เสียงทุ้มสยองกระซิบแผ่ว

            “ขอบคุณนะครับ..ที่เลือกผม....”

ว่าพลางก้มใบหน้าลงมา รอยยิ้มกว้างเพิ่มมากขึ้นจนฟันหลุดร่วงเกรียวกราวลิ้นเน่าเปื่อยดิ้นตวัดวาดไปมาชวนสยดสยอง

            “กรี๊ด....ซอยข่อยแน๊!”

หญิงสาวกรีดร้องสุดเสียงเป็นภาษาคลาสสิก ความกลัวความตกใจทำให้เธอเกิดพลังของซุปเปอร์ซีโร่แล้วระเบิดพลังมหาศาลนั้นออกมาในทันที

            ตูม...

     แรงระเบิดฉีกร่างของหนุ่มหล่อสยองขาดวิ่นเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย  และกระชากหญิงสาวออกมาจากความฝันทันที  เธอพบว่าตัวเองผวาขึ้นจากเตียงนั่งหอบด้วยความเหน็ดเหนื่อยจนใจสั่นสะท้าน การนอนตื่นสายจนกลายเป็นกลางวันทำให้ฝันร้ายได้แบบนี้นี่เอง


            "หมอ...หมอ...ม๊อ  อยู่ไหม"
            หือ..อือ
     เสียงแหลมสูงของผู้หญิงเรียกหาเธอดังอยู่นอกหน้าต่างห้องนอนของบ้านปูนชั้นเดียวหลังเล็กซึ่งเป็นที่พัก หญิงสาวค่อย ๆ ยันตัวลุกขึ้นจากที่นอนอันอ่อนนุ่มอย่างไม่เต็มใจ ยืนมองซ้าย มองขวา มองหน้า มองหลัง มองล่าง มองบน เพื่อความแน่ใจว่าไม่มีอะไรน่ากลัวจึงตัดใจกระเด้งตัวลงจากเตียง คว้าชุดว่ายน้ำมาสวมคลุมชุดนอน ก่อนเปิดประตูห้องนอนออกไปข้างนอก

     เมื่อประตูบ้านเปิดออก ก็พบร่างหญิงสาวผมยาวใบหน้าขาวจัดราวทาทับด้วยแป้ง กำลังคลานตามพื้นมือไขว่คว้าเข้ามาอย่างช้าๆ ใกล้เข้ามา...ใกล้เข้ามา....

            “กรี๊ด....”

ความดำมืดถาโถมห้อมล้อมอีกครั้ง หญิงสาวมองไม่เห็นอะไรอีกแล้วนอกจากร่างอันชวนสยองนั้น

             ช่วยด๊วยยยย....      
  
หญิงสาวร้องเสียงหลง ร่างน่าเกลียดน่ากลัวยังเลื้อยกระดึ้บ ๆ ใกล้เข้ามา... ใกล้เข้ามาทุกที

     มันยื่นแขนที่เป็นแผลเหวอะหวะ ซึ่งมีเนื้อเน่าห้อยย้อยติดอยู่เล็กน้อย จนเห็นกระดูกแขนขาวโพลนข้างในเป็นที่ ๆ เข้ามาหา กรงเล็บแหลมคมยาวเฟื้อยกางออก เตรียมขยุ้มใบหน้าแสนสวยขึ้นอย่างฉับพลันเวลาตกใจของพยาบาลลิ

            "อีตาเลื่อยไฟฟ้าอยู่หนาย  ซอยข่อยแน๊"

     หล่อนแหกปากร้องไหยหวนเรียกหาเลื่อยไฟฟ้าสิงหาสับให้มาช่วย เพราะรู้ว่าเขาแอบซุ่มอยู่ตามซุ้มยาดองหน้าบ้านหล่อนเสมอ เพราะติดพันยัยแม่มดสองพันปีจากสิบสองปันนาที่มาเช่าที่ขายยาดองเหล้าเสือสิบเอ็ดตัวอยู่ที่นี่

     ทันใดนั้น ร่างในชุดไอ้แมงมุมสไปเดอร์แมนก็โผนทะยานลงมาจากหน้าต่างบ้าน พร้อมกับซี่เลื่อยคมกริบก็ถูกฟาดลงมาตัดร่างผีอาโออิขาดออกเป็นสองท่อน เลือดสีคล้ำไหลทะลักนองพื้น ไอ้แมงมุมชูเลื่อยไฟฟ้าขึ้นเหนือศีรษะอย่างลิงโลด
         
             "อ้ายเก่งบ่ อี่นางน้อย"

             "เก่ง เก่งอยู่อ้าย เอิ่ม...แล้วอีตาไซโคไปไหนแล้วคะ"

     พยาบาลสาวที่นั่งคุดคู้ด้วยความหวาดกลัวรีบจกเอาตลับแป้งออกมาเติม ก่อนจับดูขนตาปลอมให้มั่นใจว่ายังอยู่ดี

             "อ้อ เห็นนั่งจีบอี่นายคำหยาดฟ้าอยู่ในซุ้มยาดองโน่นแน่ะ...น้องลิอย่าไปสนใจเลย มีอ้ายอยู่นี่ทั้งคน เจ้าไม่ต้องกลัวอันใด...ว่าแต่....ถ้าจะกลัวก็กลัวอ้ายก็แล้วกันนะ”

     สาวลิทำท่างุงงงต่อท่าทีเจ็ดสิบห้าสตางค์ของไอ้แมงกะปอม เอ้ย ไอ้แมงมุมหนุ่ม หล่อนพยายามจ้องเข้าไปในลูกตาที่ซ่อนอยู่หลังหน้ากากสีแดงลายดำทะแยงไปมาเป็นรูปใยแมงมุมขยุ้มหลังคา เพื่อค้นหาความจริง

     วินาทีนั้นราวสุดหักห้ามใจไหว เพราะความสวยอย่างกะทันหันของสาวเจ้าเมื่อตอนตกใจก่อนหน้า ทำให้ร่างกายสาวลิได้หลั่งสารพิเศษบางอย่างออกมา ทำให้บัดนี้เธอมีรูปร่างหน้าตาเปลี่ยนไปเป็นสาวเซ็กซี่ราวกับนางแบบในนิตยสารเพลย์บอย

     ใบหน้ากลมป้อมป๊อกล๊อกกลับกลายเรียวลง ดวงตาหยี ๆ ที่ตอนนี้หวานคมซึ้งหรี่ปรือ ริมฝีปากอวบอิ่มเผยออกเล็กน้อยอย่างรัญจวนใจ ร่างอวบสั้นยืดออก ส่วนเว้าส่วนโค้งปรากฏชัด ผิวขาวซีดค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นสีน้ำผึ้ง

หนุ่มแมงมุมตะลึงมอง เผลอกลืนน้ำลายเอื้อก ๆ

เขากระชากหน้ากากแมงมุมออกเผยให้เห็นหน้าตาหล่อเหลาราวกับ...เอ้อ...ชัปปุย (อิอิ)

ก่อนยกหลังมือปาดเลือดกำเดาที่หลั่งไหลออกจากรูจมูก แล้วย่างสามขุมเข้าหา หนึ่ง...ส่อง...สั่ม...

มือหนาใหญ่รวบร่างชวนพิสวาทนั้นไว้ในอ้อมแขนแข็งแรง...หมับ.... แล้วโน้มใบหน้าลงมาใกล้....



หล่อนพึมพำเสียงเบาหวิว สายตาวิงวอน ใช้สองมือยันหน้าอกกำยำ????นั้นไว้


(เดี๋ยวมาต่อค่ะ  หากชอบกดถูกใจก็พอนะคะ กรุณาอย่าโหวตเลยค่ะ ขอบคุณที่อ่านนะคะ)