เมื่อถึงครา จำเป็น ยามเช่นนี้
อันคำว่า ศักดิ์ศรี นั้นยิ่งใหญ่
กินไม่ได้ แต่ต้องเลือก เพราะอะไร
เทียบกับค่า เงินไม่ได้ ก็ต้องเอา

เพราะว่าเรา ทนสิ่งนี้ มิได้แล้ว
คงไม่แคล้ว จะเจ็บใจ ยิ่งกว่าเก่า
ทางข้างหน้า ต้องกล้ำกลืน แล้วสิเรา
ยอมโง่เขลา ยึดศักดิ์ศรี ลี้จากลา

บุญทำมา หมดกันไป ถึงไหนแล้ว
เรามีแนว หลายคนคง งงกังขา
ทนแค่นี้ ทำไม่ได้ หรือไงนา
คำตอบคือ ใช่แล้วจ้า ข้าไม่ยอม

จะไม่ตรอม ใจตรม ขื่นขมไหม้
สิ่งข้างหน้า ทางสายใหม่ ใช่หวลหอม
แม้ลำบาก ตรากตรำ ก็จำยอม
รสศักดิ์ศรี มิกลมกล่อม ยอมกลืนกิน