อสังหาอยู่ในมือคนรวย 20 % ของประเทศ

ต่อให้เศรษฐกิจไม่ดี ค้าขายลำบาก คนจน 80 % ของประเทศอดตาย ไม่มีข้าวจะกิน อสังหาก็ยังไม่ตก เขาจะมีสายป่าน หรือ เงินเย็นไว้ยืดระยะเวลาไปได้ระยะหนึ่ง จนกว่าจะสายป่านขาด ซึ่งช่วงนี้ยืดมาระยะหนึ่งแล้ว ก็ต้องวัดกันละว่าสายป่านจะขาดตอนไหน

นี้แหละข้อดีของการบริหารแบบอำนาจรวมศูนย์ไว้ที่ยอดพิระมิด  

คนรวยจะชอบมากแบบนี้ แต่คนจนที่ชอบด้วยนี่ผมว่าเข้าขั้นแปลก

ตัด เคิร์ฟง่ายๆเลย อยู่เมืองไทย

ถ้าคุณเป็นคนมีเงินระดับ 50 ล้านขึ้นไป ระบอบอุปภัมป์ เส้นสาย เผด็จการ ฯลฯ ทุกอย่างที่เป็นอยู่ตอนนี้คือดีมากสำหรับคุณ มันจะทำให้คุณได้เปรียบเพื่อนร่วมชาติคนอื่นๆไปอีกหลายชั่วลูกชั่วหลาน คุณควรสนับสนุนทุกอย่างที่เป็นอยู่นี้แหละอยากให้เป็นอย่างน้ไปตลอดกาล อสังหาถูก คุณรอช้อนซื้อ อสังหาแพงคุณสร้างมาขาย ต่อยอดต่อเงินไปเรื่อยๆ

ถ้าคุณเป็นคนมีทรัพย์สินนอ้ยกว่านั้น ระบอบอุปภัมป์ เส้นสาย เผด็จการ ไม่เหมาะกับคุณอย่างแรง เพราะคุณจะเป็นฝ่ายถูกกด จนโงหัวขึ้นลำบาก คุณต้องการการมีส่วนร่วมในอำนาจ ต้องการกระจายอำนาจ และ การเข้าถึงทรัพยาการ และ ผลประโยชน์มากกว่าที่เป็นอยู่  คุณควรสนับสนุนอีกระบบที่จะเปลี่ยนการปกครองไป เป็นระบบที่คุณมีสิทธิมีเสียงมากขึ้น ไม่งั้นคุณจะต้องกลายเป็นมนุษย์ที่ทั้งชีวิตเกิดมาเพื่อผ่อนบ้านแค่ 1 หลังหรือเช่าคอนโดฯอยู่

ประมาณนั้น