สวดมนต์เสร้จนั่งสมาธิ กำหนดตามความรู้สึก ปวดหนอ โดนหนอ ยินหนอ บลาบลา แล้วมือก้ค่อยๆขยับลอยขึ้นจากขา ก็กำหนดเป็นขณะว่าค่อยๆขึ้น แต่ก้ไม่สนใจเพราะ ปวดก้นแรงกว่า เลยกำหนดแต่ตรงเฉพาะก้น และกลับมาที่มือ มือที่ประสานก้ลอยเกือบถึงสะดือและหยุดถึงตรงนั้นก้ไม่ลอยกว่านั้นแล้ว เลยคลายจากสมาธิ ระหว่างนั้นก้กลัวว่าจะมีอันตรายเลยนึกถึงพระพุทธพระธรรมพระสงฆ์เป็นที่พึ่งเพราะไม่ทราบว่าอันตรายรึเปล่า มือก้ค่อยวางลง เราก้ค่อยลืมตา ค่อยๆขยับ

คำถามคือ ไม่เห้นประโยชน์ของมือลอยอะไรเลย มือลอยไปเพื่ออะไร