" .. จะปฏิบัติธรรมอย่างไร คนเราไม่รู้จัก "นึกว่าการเดินจงกรม
นึกว่าการฟังธรรม นึกว่าการนั่งสมาธิ เป็นการปฏิบัติ"
นั่นเป็นส่วนน้อย ก็จริงอยู่ แต่มันเป็นเปลือกของมัน

"การปฏิบัติจริง ๆ ก็ปฏิบัติเมื่อประสบอารมณ์" นั่นแหละการปฏิบัติ
แล้วที่มันประสบอารมณ์กับอยู่นั้น เช่นมีอะไร มีคนมาพูดไม่ถูกใจนะ
เราเป็นทุกข์ขึ้นมา ถ้าคนพูดให้ถูกใจเรา เราก็เป็นสุข
ตรงนี้แหละตรงที่จะปฏิบัติ เราจะปฏิบัติอย่างไร อันนี้สำคัญ

ถ้าเราไปวิ่งกับสุข ไปวิ่งกับทุกข์ มัวไปวิ่งกับสุข ไปวิ่งกับทุกข์อยู่นั่น
จะวิ่งตลอดจนถึงวันตายก็ไม่พบธรรมะนี่ ก็อยู่ไม่ได้
เมื่อรู้จักสุขทุกข์ทั้งสองนี้ขึ้นมาเมื่อไร
เราจะแก้ไขปัญหาอย่างไรโดยธรรมะ "นี่คือการปฏิบัติ" .. "

หลวงปู่ชา สุภัทโท