ความคิดเห็นที่ 8
...ลองฆ่าตัวตายด้วยการปฏิบัติธรรม คือ ฝึกสมาธิภาวนาจนตายไปเลย เช่น นั่งสมาธิจนตาย ไม่ต้องลุก หรือ เดินจงกรมจนตายคาทางจงกรม...
ไปหาสำนักวัดป่ากรรมฐา่น แล้วฝึกตามที่บอกนั่น คือ ภาวนาๆไปเรื่อยๆๆ เช่น ท่องบริกรรมพุทโธๆๆ ไปเรื่อยๆ ไม่หยุด จนตาย... ขอรับประกันว่า ตายด้วยวิธีนี้ ชาติต่อไปคุณจะได้เกิดในสุคติภพแน่ๆๆ อาจจะเกิดเป็นเทวดาบนสวรรค์ชั้นสูงๆ
เยี่ยม
ตอบกลับ
1 2
ธัมมนันทะ
19 นาทีที่แล้ว
สมาชิกหมายเลข 4427540 ซึ้ง, hikaru_hurb ถูกใจ
__________________________________________________________________________________________________________
ขอเก็บไว้อ่านเตือนตนเองบ่อยๆนะคะ บางทีการประชดชีวิต ประชดความรู้สึกตัวเอง ด้วยการปฏิบัติธรรม ก็เป็นสิ่งที่เยี่ยมยอดวิเศษณ์ที่สุดแล้ว ที่เราจะทำได้ให้แก่ตนเอง จากเรื่องร้ายๆต่างๆนาๆ ย่อมมีทางกลับมาดีได้
เมื่อก่อนเราก็ปฏิบัติธรรมมาหลายปีแล้วนะที่จริง แต่ปัญหาชีวิตไม่หยุดหย่อนเลย แบบ เราไม่อยากร้องแต่มันก็ร้องโฮออกมา ไม่อยากให้คนในบ้านได้ยินก็ขับมอร์ไซด์ออกมาข้างนอก แล้วอยากทำให้ตนเองหายร้องไห้ คือมันทุกข์ในใจหนักจริงๆนะ จอดรถ ตัวคนเดียว วิ่งเข้าคุกที่เขาเปิดให้เข้าชมเลย
คือตอนนี้ไม่ใช่คุกแร้ว เป็นพิพิธภัณฑ์ เป็นสถานที่ท่องเที่ยว เป็นคุกของสมัยเมื่อก่อน ที่ชั้นบนจะเป็นบ้านสำหรับชนชั้นสูง ชั้นล่างเป็นคุกสำหรับลงโทษกักขังผู้ทำผิด ตอนนั้นดึกมากแล้วเราเป็นผู้หญิง เห็นประตูคุกเก่าเปิดอยู่ เราวิ่งเข้าไปเลย พอวิ่งเข้าไปมันกลัวเลยขนลุกซู่เพราะมืดมาก เริ่มกลัวผีขึ้นมาทันที แต่ด้วยความที่อยากให้ตัวเองหยุดร้อง เราก็ลองเปิดตาดูว่ามีผีไหม ในความมืดมีอะไรบ้าง เห็นเป็นเงาของข้าวของเครื่องใช้สมัยโบราณ ดำๆมืดๆ มีหม้อดินเผา พอเดินเข้าไปลึกอีกผ่านประตูแล้วเสียววาบ นี่เราเดินมาไกลมากขนาดนี้เรยหรือ แล้วก็เริ่มกลัวผีขึ้นมาจริงๆ รีบออกมาเลย หยุดร้องไปโดยปริยาย บางทีปัญหาสำหรับนักปฏิบัติแรกๆอาจจะใช้ธรรมะดับทุกข์ไม่ได้ ก็ต้องมีเทคนิคพิเศษหลายๆอย่าง ที่เราคิดออกก็คือ ไปเที่ยวป่า่ช้า ไปบ้านผีสิง อะไรงี้ ให้จิตมันกลัวสิ่งเร้นลับแทน แล้วจิตจะลืมความเครียดความทุกข์ชั่วคราวก็ยังดี
แต่ขอบอกว่าควาามทุกข์ใจที่ผ่านมาได้ยากแสนยากนั้น เมื่อน้อมนำมาดับทุกข์มากเข้าๆ นำธรรมะมาใคร่ครวญมามนสิการมากเข้าๆ เราก็จะสามารถใช้ธรรมะดับทุกข์ของตนได้มากขึ้นเรื่อยๆ ต่อมาจึงไม่จำเป็นต้องไปเข้าคุกเก่าตอนกลางคืนหรือคิดจะไปจ๊ะเอ๋กะผีอีกแล้ว พิจารณาธรรมแล้วก็ละได้เยอะขึ้น
คือสิ่งที่ยากและวัดใจนักปฏิบัติธรรมทุกคนก็คือ... ตอนแรกถ้าคุณยังพิจารณาธรรมได้ไม่มาก แล้วคุณจะยังพิจารณาธรรมต่อไปจนได้หรือเปล่า
คือคุณต้องศรัทธาว่า พระธรรมช่วยคุณได้จริงๆ เวลาคุณทุกข์คุณจึงมาปลีกวิเวกปฏิบัติธรรม ฟังธรรม อ่านธรรมะ กว่าที่คุณจะสามารถดับความทุกข์ของคุณได้ต้องใช้ความพยายามอย่างมาก แต่ธรรมะเป็นสิ่งที่ช่วยทำให้ดับทุกข์และพ้นจากทุกข์ได้อย่างแม้จริง เป็นทางมาแห่งกุศลธรรมทั้งหลาย . . . 
-- เวลาเหนื่อยใจหดหู่ อยากหนีไปไกลๆ ต้องคิดถึงสิ่งนี้ "การฆ่าตัวตายด้วยการปฏิบัติธรรมให้ตายๆกันไปข้าง"
...ลองฆ่าตัวตายด้วยการปฏิบัติธรรม คือ ฝึกสมาธิภาวนาจนตายไปเลย เช่น นั่งสมาธิจนตาย ไม่ต้องลุก หรือ เดินจงกรมจนตายคาทางจงกรม...
ไปหาสำนักวัดป่ากรรมฐา่น แล้วฝึกตามที่บอกนั่น คือ ภาวนาๆไปเรื่อยๆๆ เช่น ท่องบริกรรมพุทโธๆๆ ไปเรื่อยๆ ไม่หยุด จนตาย... ขอรับประกันว่า ตายด้วยวิธีนี้ ชาติต่อไปคุณจะได้เกิดในสุคติภพแน่ๆๆ อาจจะเกิดเป็นเทวดาบนสวรรค์ชั้นสูงๆ
เยี่ยม
ตอบกลับ
1 2
ธัมมนันทะ
19 นาทีที่แล้ว
สมาชิกหมายเลข 4427540 ซึ้ง, hikaru_hurb ถูกใจ
__________________________________________________________________________________________________________
ขอเก็บไว้อ่านเตือนตนเองบ่อยๆนะคะ บางทีการประชดชีวิต ประชดความรู้สึกตัวเอง ด้วยการปฏิบัติธรรม ก็เป็นสิ่งที่เยี่ยมยอดวิเศษณ์ที่สุดแล้ว ที่เราจะทำได้ให้แก่ตนเอง จากเรื่องร้ายๆต่างๆนาๆ ย่อมมีทางกลับมาดีได้
เมื่อก่อนเราก็ปฏิบัติธรรมมาหลายปีแล้วนะที่จริง แต่ปัญหาชีวิตไม่หยุดหย่อนเลย แบบ เราไม่อยากร้องแต่มันก็ร้องโฮออกมา ไม่อยากให้คนในบ้านได้ยินก็ขับมอร์ไซด์ออกมาข้างนอก แล้วอยากทำให้ตนเองหายร้องไห้ คือมันทุกข์ในใจหนักจริงๆนะ จอดรถ ตัวคนเดียว วิ่งเข้าคุกที่เขาเปิดให้เข้าชมเลย
คือตอนนี้ไม่ใช่คุกแร้ว เป็นพิพิธภัณฑ์ เป็นสถานที่ท่องเที่ยว เป็นคุกของสมัยเมื่อก่อน ที่ชั้นบนจะเป็นบ้านสำหรับชนชั้นสูง ชั้นล่างเป็นคุกสำหรับลงโทษกักขังผู้ทำผิด ตอนนั้นดึกมากแล้วเราเป็นผู้หญิง เห็นประตูคุกเก่าเปิดอยู่ เราวิ่งเข้าไปเลย พอวิ่งเข้าไปมันกลัวเลยขนลุกซู่เพราะมืดมาก เริ่มกลัวผีขึ้นมาทันที แต่ด้วยความที่อยากให้ตัวเองหยุดร้อง เราก็ลองเปิดตาดูว่ามีผีไหม ในความมืดมีอะไรบ้าง เห็นเป็นเงาของข้าวของเครื่องใช้สมัยโบราณ ดำๆมืดๆ มีหม้อดินเผา พอเดินเข้าไปลึกอีกผ่านประตูแล้วเสียววาบ นี่เราเดินมาไกลมากขนาดนี้เรยหรือ แล้วก็เริ่มกลัวผีขึ้นมาจริงๆ รีบออกมาเลย หยุดร้องไปโดยปริยาย บางทีปัญหาสำหรับนักปฏิบัติแรกๆอาจจะใช้ธรรมะดับทุกข์ไม่ได้ ก็ต้องมีเทคนิคพิเศษหลายๆอย่าง ที่เราคิดออกก็คือ ไปเที่ยวป่า่ช้า ไปบ้านผีสิง อะไรงี้ ให้จิตมันกลัวสิ่งเร้นลับแทน แล้วจิตจะลืมความเครียดความทุกข์ชั่วคราวก็ยังดี
แต่ขอบอกว่าควาามทุกข์ใจที่ผ่านมาได้ยากแสนยากนั้น เมื่อน้อมนำมาดับทุกข์มากเข้าๆ นำธรรมะมาใคร่ครวญมามนสิการมากเข้าๆ เราก็จะสามารถใช้ธรรมะดับทุกข์ของตนได้มากขึ้นเรื่อยๆ ต่อมาจึงไม่จำเป็นต้องไปเข้าคุกเก่าตอนกลางคืนหรือคิดจะไปจ๊ะเอ๋กะผีอีกแล้ว พิจารณาธรรมแล้วก็ละได้เยอะขึ้น
คือสิ่งที่ยากและวัดใจนักปฏิบัติธรรมทุกคนก็คือ... ตอนแรกถ้าคุณยังพิจารณาธรรมได้ไม่มาก แล้วคุณจะยังพิจารณาธรรมต่อไปจนได้หรือเปล่า
คือคุณต้องศรัทธาว่า พระธรรมช่วยคุณได้จริงๆ เวลาคุณทุกข์คุณจึงมาปลีกวิเวกปฏิบัติธรรม ฟังธรรม อ่านธรรมะ กว่าที่คุณจะสามารถดับความทุกข์ของคุณได้ต้องใช้ความพยายามอย่างมาก แต่ธรรมะเป็นสิ่งที่ช่วยทำให้ดับทุกข์และพ้นจากทุกข์ได้อย่างแม้จริง เป็นทางมาแห่งกุศลธรรมทั้งหลาย . . .