" .. ธรรมชาติจิตของเราจริง ๆ นั้นน่ะ
"มันเป็นจิตที่สม่ำเสมอเป็นจิตที่ไม่เศร้าหมอง เป็นจิตที่ผ่องใสขาวสะอาดอยู่อย่างนั้น"

ที่เศร้าหมองนั้นเพราะมันไปพบกับอารมณ์ พบกับธรรมารมณ์ที่ไม่ชอบของเรานั่นแหละ
ก็ทำใจของเราให้ขุ่นมัว "ทำใจของเราให้เศร้าหมอง ทำใจของเราให้ไม่สะอาด ทำใจของเราให้สกปรก"

นี่เพราะอะไร ไม่ใช่จิตของเรามันสกปรก เพราะจิตของเรายังไม่แน่นอน
ไม่เชื่อมั่นในธรรมทั้งหลายนั่นเอง "เมื่อประสบกับอารมณ์ที่ไม่ชอบใจ ใจเราก็เศร้าหมอง
ได้อารมณ์ที่ชอบใจ ใจเราก็ผ่องใส" มันก็เป็นอย่างนั้น .. "

หลวงปู่ชา สุภัทโท