Part 1 : ฝากรีวิวที่แรก เกาะเต่าด้วยครับ ฮ่าๆๆๆๆ
http://ppantip.com/topic/33768251

************************************************************************************************************





ในวันที่เรารู้สึกเหนื่อย...หรือรู้สึกมันหายใจไม่คล่อง
เราคงคิดว่าร่างกายเราถึงเวลาต้องชาร์จแบตให้ร่างกาย
แต่ใครจะไปรู้ว่า...แท้จริงแล้ว "หัวใจ" เราต่างหากที่ต้องการพัก






หัวใจเราก็คือสิ่งมีชีวิต ... มันทำงานมาตลอด แล้วมันก็มีล้าเช่นเดียวกัน
ในวันที่หัวใจอ่อนล้า ... เราก็ต้องการหาใครสักคนเพื่อทำให้เราหายเหนื่อย
แต่ถ้าไม่มีใครสักคนที่ว่า ... เราก็ต้องการหา ที่สักแห่ง เพื่อให้เราพักหัวใจ ที่แห่งนั้นจะทำให้เราคิดอะไรได้หลายอย่าง
เราได้ลอยตัวไปบนสายน้ำ แล้วไหลไปตามแรง นาทีนั้น เป็นนาทีที่มีความสุขที่สุด
ลองปล่อยความคิดฟุ้งซ่านทิ้งไป ... เราจะรู้ว่า "กำลังใจ" มันเข้ามาแทนที่จริงๆ นะ







ลองถามตัวเองดูสักครั้งว่า ... วันนี้ที่เราหายใจไม่คล่อง หายใจไม่ปกติ
เหมือนมันรู้สึกเหนื่อย ... เราเหนื่อยที่ร่างกาย หรือ เหนื่อยหัวใจ กันแน่ ?
มันจะดีไหมที่เราลองออกไปสักที่ที่เราพร้อมจะปล่อยทุกเรื่องทิ้งไป อย่าเก็บมันไว้ในใจเลย ทิ้งมันไปบ้างอาจจะสบายขึ้น






ปล่อยใจไปกับสายน้ำ ปล่อยกายไปกับสายลม ให้สมองได้พักผ่อน
มองสองฝั่งข้างทาง ... แล้วยิ้มให้กับสิ่งสวยงามรอบตัว ธรรมชาติรักษาเราได้เสมอ






บางทีเราเหนื่อยใจกับอะไรมากๆ สมองเราไม่สามารถคิดหาทางออกได้หรือ
เพราะบางทีหัวใจเราเหนื่อยเกินไป สิ่งที่ทำให้ใจเหนื่อยมากๆ อย่างหนึ่งคือ "ความรัก"
หลายเจอกำลังยิ้ม หลายคนกำลังเศร้า แต่เชื่อเถอะ ว่ามันเป็นสีสันของความรัก
ถ้ามันถึงจุดที่ทำให้เหนื่อยมากๆ ... ทิ้งมันไว้ข้างหลัง แล้วออกมาข้างนอกบ้างก็ดีนะ






สูดกลิ่นอายของธรรมชาติ หอบหัวใจที่เหนื่อยหนักมาพักผ่อน ให้ธรรมชาติได้ชาร์จพลัง
เติมพลังกาย ... เพิ่มพลังใจ ... พบปะกับผู้คน รับรอยยิ้มจากคนอื่น นี่ก็ถือว่าเป็นการเพิ่มกำลังใจเหมือนกัน






เรียนรู้ที่จะเผชิญกับทางข้างหน้า ที่เราไม่รู้ว่าจะเจออะไร
บางทีมันก็อาจทำให้หัวใจเรากลับมาแข็งแรงได้ เรื่องที่เราเจอมามันอาจจะเล็กน้อยลงไปเลย
ถ้าเราได้เจอกับบางคนที่เขาสาหัสมากๆ จนบางทีหาทางออกไปได้
อย่าคิดว่า เราอยู่บนโลกโดยลำพัง ... ทุกที่มีรอยยิ้มเสมอ






ความรัก บางทีอาจโหดร้ายกับหัวใจ แต่มันไม่ได้ทำให้หัวใจหยุดเต้นสักหน่อย
อย่างมากก็แค่สร้างความเจ็บปวด ... ในวันที่หัวใจโดนทำร้าย
อย่าอยู่คนเดียวนานมากไป มันไม่ดีต่อความคิดและระดับความเครียด
ทิ้งคนที่ทำร้ายจิตใจเราไว้ข้างหลัง สู้มาเจอหน้าคนที่ทำให้เรายิ้มได้ดีกว่า






ชีวิตบางทีอาจจะเหนื่อย ทางเดินอาจจะไม่สบายนัก ถ้าอยู่ที่บ้านแล้วมันเหนื่อยกับชีวิต
เดินออกมาข้างนอกบ้าง พบเจอกับอะไรที่ไม่เคยเจอ รู้ไหม การที่เราเหนื่อยกับชีวิตมากๆ แสดงว่าเราอยู่กับตัวเองมากไป
จนทำให้เราคิดถึงแต่ตัวเอง ... แล้วจุดนั้น เราจะคิดถึงแต่ตัวเอง หาข้อเสียของตัวเอง
อย่าฟุ้งซ่านแล้วออกมาข้างนอกบ้าง ....






ชีวิตคือความท้าทาย ความรักคือการเรียนรู้ไปด้วยกัน
อยู่กับชีวิตให้มีความสุข อยู่กับความรักให้มันสวยงาม แค่นี้เราก็ไม่เหนื่อยมากแล้ว
อย่าวิ่งตามมันมากเกินไป ให้มันวิ่งตามเราบ้าง เราจะได้ไม่เหนื่อย







ที่ที่เราอยู่มันไม่มีความสุข นั่นมันอาจจะไม่ใช่ที่ของเรา
แต่ถ้าเราจำเป็นต้องอยู่ ลองหาที่บางที่ มุมบางมุมดูสิ ...
ที่ที่นั้นอาจจะเป็นที่ของเราที่เราอยู่แล้วมีความสุข มุมมุมนั้นเราอาจจะไม่อึดอัดก็ได้






ช่วงเวลาแห่งความสุขมันสั้นนัก ตอนเราเป็นเด็กเราจะรู้สึกว่าเรามีความสุขกับทุกวัน
เรามีน้ำตาอย่างมากก็แค่เจ็บจากการหกล้ม แล้วก็มีคนโอ๋
แต่พอโตขึ้น บางความเจ็บปวดคนที่เราคุยด้วยมันน้อยลง ... แต่อย่าลืมว่าเรายังมีใครอยู่ที่บ้าน
ตักตวงช่วงเวลาแห่งความสุขให้มากที่สุด ... รู้ไหม ... คนที่บ้านไม่เคยทำให้เราเจ็บปวดใจเลยสักครั้ง






เรามาถึงจุดนี้ได้ยังไงกันนะ ? ... จุดที่เราทำอะไรก็ผิดพลาดไปหมด
ลองทิ้งการกระทำทุกอย่างไว้สิ ... บางทีสมองเราก็บอกแล้วนะว่าเราไม่ไหวแล้ว
หาเวลาอยู่กับตัวเอง อยู่กับคนที่ทำให้เราสบายใจบ้าง มันก็ดีนะ






"หากเธอทุกข์ใจให้ลองเอาเท้าจุมน้ำ" ใช่ ... เพลงนี้ของวัชราวลี มันจริง
บางทีเราลองให้ร่างกายสัมผัสความเย็นของสายน้ำ ร่างกายและจิตใจที่ร้อนรุ่ม มาเจอกับสายน้ำ
อาจจะทำให้เราสบายใจขึ้นก็ได้






รู้อะไรไหม ? ... ผีเสื้อช่วงเวลาชีวิตมีแค่ไม่กี่อาทิตย์
มันเกิดมาเพื่อ กิน อยู่ และขยายพันธุ์ ความสำเร็จของชีวิตของมันคือ การได้ตักตวงช่วงเวลาที่มีค่าของชีวิตมันให้ได้มากที่สุด
แม้เกิดมาเป็นหนอนและเป็นผีเสื้อก่อนจะตายลงในเวลาอันสั้น แค่มันก็มีความสุขแล้ว






บางทีธรรมชาติก็สวยงามเกินกว่าเราจะเข้าถึง ก็เหมือนใจคน
แต่เชื่อเถอะ ธรรมชาติไม่เคยทำร้ายเรา ไม่เหมือนคน ที่ทำร้ายคนอื่นมากมาย
อยู่กับธรรมชาติบ้าง เพราะมันสวยงามเกินกว่าจะบรรยาย






พักกายและพักใจกับธรรมชาติ ให้มันรักษาใจเราและกายเรา
ความชุ่มฉ่ำของธรรมชาติ ทำให้เราฟื้นร่างกายได้เสมอ จิตใจก็เช่นกัน






หลับตาฟังเสียงของธรรมชาติ เสียงน้ำไหล เสียงร้องสัตว์
เสียงใบไม้กระทบกัน เสียงต้นไผ่สีกันไปมา มันไพเราะและรักษาใจเราได้มากมายเช่นกัน
ธรรมชาติคือยารักษาใจขนานดีเลยล่ะ






โลกนี้ไม่โหดร้ายถึงขั้นไม่มีที่ที่เราอยู่แล้วไม่มีความสุข
ต้องมีสักที่แหละที่เราอยู่แล้วสบายใจ เราเหนื่อยเกินไปไหม ? กับการใช้เวลากับชีวิต
เราดิ้นรนมากเกินไปไหมกับการทุ่มกับความรักที่ทำให้เราเหนื่อย
ความรัก ไม่ได้มีแค่รูปแบบเดียว ความรักรูปแบบอื่นก็เป็นความรักเช่นเดียวกัน
มันจะไม่ดีกว่าเหรอ ที่จะทิ้งความรักที่ทำให้เราร้องไห้ แล้วหันกลับมามองความรักที่เรามีอยู่แล้ว
ไม่ว่าจะตั้งแต่เกิด หรือ เพื่อนข้างๆ เรา เขาเหล่านั้นไม่เคยทำให้เราเศร้าใช่ไหมล่ะ ?
นั่นแหละ ที่เรียกว่า "รักแท้"






ถ้าเรารู้ว่าอะไรคือรักแท้ แสดงว่า หัวใจเรากลับมามีชีวิตอีกครั้งแล้ว
ลุกขึ้น เพิ่มพลังใจ แล้วก้าวเดินต่อไป ยิ้มให้กับชีวิต ธรรมชาติและโลกใบนี้
ที่สวยงามพร้อมจะเป็นพลังให้เราเสมอ ...











ขอบคุณความรักที่ทำให้ใจได้อ่อนแอ
ขอบคุณความอ่อนแอที่ทำให้ใจแข็งแรงขึ้น
ขอบคุณความแข็งแรงที่ทำให้มีชีวิต
ขอบคุณชีวิตที่ทำให้พบกับความสวยงาม
และขอบคุณทุกคนที่เขามาอ่านนะครับ
ที่เขียนขึ้นมานี้เพราะว่าก่อนไปเจอเรื่องที่ทำให้เหนื่อยใจมากหน่อย
เราลองไปพักบ้าง เมืองไทย สวยๆ หลายที่ และช่วงนี้เมืองกาญจน์ก็สวยมาก แนะนำครับ

ขอบคุณครับ : BAS:Wangsuwan