ขอแนะนำตัวก่อนนะคะ
ปัจจุบัน (หลังลดน้ำหนัก) น้ำหนัก 44 กิโลกรัม ส่วนสูง 160 ซม. อายุ 22 ปีค่ะ
ตั้งแต่เริ่มทำงานมา เห็นว่า เพื่อนร่วมงานส่วนใหญ่ตัวเล็กๆผอมๆกันทั้งนั้น สายอาชีพเราร้อยละเก้าสิบเป็นผู้หญิงค่ะ เลยฮึดอยากลดน้ำหนัก อยากมี six pack อยากตัวเล็กบ้าง ทั้งๆที่ น้ำหนักเดิมก็ไม่ได้อ้วน (ประมาณ 46-47 กก.)
ก็เลยเริ่มออกกำลังกายค่ะ ออกมาหมดทั้ง T25 , Six week Six pack แต่อาจจะออกท่าไม่ถูกต้อง เลยไม่ได้ผลเท่าไหร่ เลยเปลี่ยนคลิปไปเรื่อยๆ แล้วก็ออกหนักขึ้นเรื่อยๆ
พอออกหนักขึ้น ก็เริ่มอยากกินคลีน แต่ด้วยความว่า ที่บ้านทำอาหารอร่อยมาก แถมชอบทำผัด ทอด เป็นพิเศษ ขนมนี่เต็มบ้านตลอด ที่บ้านชอบตุนเสบียงไว้ กวนลูกอด พอจะกินคลีนก็เลยมีปัญหา ที่บ้านเริ่มไม่เข้าใจ แล้วส่วนตัวก็ไม่ชอบทานเนื้อสัตว์และข้าวอยู่แล้วตั้งแต่ก่อนที่จะลดน้ำหนัก พอไม่มีอาหารคลีนที่อยากกิน เลยกลายเป็นว่า ทานอาหารหลักน้อยลง และขนมคงที่ แต่ผักผลไม้เพิ่มขึ้น จนกลายเป็นทานแทนข้าว
แคลอรี่ที่รับต่อวัน คิดว่า น่าจะน้อยกว่า BMR แน่นอน เพราะพอกินเข้าไปก็คิดแต่ว่า เดี๋ยวต้องไปเอาออกๆ คือกินเท่าไหร่ ก็ออกกกำลังเพื่อเอาออกเท่านั้น
สุดท้าย เลยไม่ค่อยกิน เพราะไม่อยากออกกำลังนานๆ (ปั่นจักรยานหน้าทีวี เต้นตามคลิปต่างๆ วันละ เฉลี่ย ไม่ต่ำกว่า สองชั่วโมง) เพราะงานเราค่อนข้างหนัก กว่าจะกลับถึงบ้านก็สามทุ่ม (อย่างช้า ตีหนึ่ง) และต้องตื่นนอนตอนหกโมงเช้า
แต่ก็จะมีชีทเดย์คือเสาร์ อาทิตย์จะกินเยอะมาก แต่ก็ออกกำลังเพิ่มตามไปด้วย บางวันก็ชีท แบบ overeating จนเครียดไปเลยก็มี ถ้าเครียดจัดๆ ก็จะกินฟิตเน่เพื่อให้ระบาย
ด้วยความที่ช่วงนี้ ไม่กินของที่มีน้ำมันเลย คงลีนจัด เห็นเส้นตัววี หน้าท้องลางๆ เลยยิ่งอาการหนัก ลดอาหาร ออกหนักขึ้นเรื่อยๆ (ช่วงงานหนัก เราวิ่งลู่วันละ 8 โล เวลาประมาณ 50 นาที แต่กินประมาณ 500 กิโลแคลอรี่)
จนที่บ้านเป็นห่วง เราเองก็รู้ตัวว่า มันไม่ดี เพราะประจำเดือนเริ่มไม่มา ผิวคล้ำลง และไรขน เช่น หนวดเข้มขึ้น บอกเลยว่า ทฤษฎีการลดน้ำหนักเราปึ้กมาก แต่ทำไม่ได้
เพราะกลัวว่า ถ้าเกิดกลับไปกินปกติ แต่ออกเท่าเดิม น้ำหนักจะพุ่งพรวด
เราไม่เคยอ้วนมาก่อน กลัวว่า ถ้าโยโย่จะรับตัวเองไม่ได้ ขณะเดียวกัน ก็กลัวว่า ตัวเองจะเป็นอะนอเร็กเซียร์
อยากขอความช่วยเหลือว่า เราควรจะทำยังไงดี เพื่อปรับให้ชีวิตเรา กลับไปกินได้เหมือนเดิม โดยน้ำหนักไม่พุ่งพรวด เพราะเราก็ใกล้จะรับปริญญาแล้ว
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
อยากเลิกอดอาหาร ทำยังไงไม่ให้โยโย่ดีคะ
ปัจจุบัน (หลังลดน้ำหนัก) น้ำหนัก 44 กิโลกรัม ส่วนสูง 160 ซม. อายุ 22 ปีค่ะ
ตั้งแต่เริ่มทำงานมา เห็นว่า เพื่อนร่วมงานส่วนใหญ่ตัวเล็กๆผอมๆกันทั้งนั้น สายอาชีพเราร้อยละเก้าสิบเป็นผู้หญิงค่ะ เลยฮึดอยากลดน้ำหนัก อยากมี six pack อยากตัวเล็กบ้าง ทั้งๆที่ น้ำหนักเดิมก็ไม่ได้อ้วน (ประมาณ 46-47 กก.)
ก็เลยเริ่มออกกำลังกายค่ะ ออกมาหมดทั้ง T25 , Six week Six pack แต่อาจจะออกท่าไม่ถูกต้อง เลยไม่ได้ผลเท่าไหร่ เลยเปลี่ยนคลิปไปเรื่อยๆ แล้วก็ออกหนักขึ้นเรื่อยๆ
พอออกหนักขึ้น ก็เริ่มอยากกินคลีน แต่ด้วยความว่า ที่บ้านทำอาหารอร่อยมาก แถมชอบทำผัด ทอด เป็นพิเศษ ขนมนี่เต็มบ้านตลอด ที่บ้านชอบตุนเสบียงไว้ กวนลูกอด พอจะกินคลีนก็เลยมีปัญหา ที่บ้านเริ่มไม่เข้าใจ แล้วส่วนตัวก็ไม่ชอบทานเนื้อสัตว์และข้าวอยู่แล้วตั้งแต่ก่อนที่จะลดน้ำหนัก พอไม่มีอาหารคลีนที่อยากกิน เลยกลายเป็นว่า ทานอาหารหลักน้อยลง และขนมคงที่ แต่ผักผลไม้เพิ่มขึ้น จนกลายเป็นทานแทนข้าว
แคลอรี่ที่รับต่อวัน คิดว่า น่าจะน้อยกว่า BMR แน่นอน เพราะพอกินเข้าไปก็คิดแต่ว่า เดี๋ยวต้องไปเอาออกๆ คือกินเท่าไหร่ ก็ออกกกำลังเพื่อเอาออกเท่านั้น
สุดท้าย เลยไม่ค่อยกิน เพราะไม่อยากออกกำลังนานๆ (ปั่นจักรยานหน้าทีวี เต้นตามคลิปต่างๆ วันละ เฉลี่ย ไม่ต่ำกว่า สองชั่วโมง) เพราะงานเราค่อนข้างหนัก กว่าจะกลับถึงบ้านก็สามทุ่ม (อย่างช้า ตีหนึ่ง) และต้องตื่นนอนตอนหกโมงเช้า
แต่ก็จะมีชีทเดย์คือเสาร์ อาทิตย์จะกินเยอะมาก แต่ก็ออกกำลังเพิ่มตามไปด้วย บางวันก็ชีท แบบ overeating จนเครียดไปเลยก็มี ถ้าเครียดจัดๆ ก็จะกินฟิตเน่เพื่อให้ระบาย
ด้วยความที่ช่วงนี้ ไม่กินของที่มีน้ำมันเลย คงลีนจัด เห็นเส้นตัววี หน้าท้องลางๆ เลยยิ่งอาการหนัก ลดอาหาร ออกหนักขึ้นเรื่อยๆ (ช่วงงานหนัก เราวิ่งลู่วันละ 8 โล เวลาประมาณ 50 นาที แต่กินประมาณ 500 กิโลแคลอรี่)
จนที่บ้านเป็นห่วง เราเองก็รู้ตัวว่า มันไม่ดี เพราะประจำเดือนเริ่มไม่มา ผิวคล้ำลง และไรขน เช่น หนวดเข้มขึ้น บอกเลยว่า ทฤษฎีการลดน้ำหนักเราปึ้กมาก แต่ทำไม่ได้
เพราะกลัวว่า ถ้าเกิดกลับไปกินปกติ แต่ออกเท่าเดิม น้ำหนักจะพุ่งพรวด
เราไม่เคยอ้วนมาก่อน กลัวว่า ถ้าโยโย่จะรับตัวเองไม่ได้ ขณะเดียวกัน ก็กลัวว่า ตัวเองจะเป็นอะนอเร็กเซียร์
อยากขอความช่วยเหลือว่า เราควรจะทำยังไงดี เพื่อปรับให้ชีวิตเรา กลับไปกินได้เหมือนเดิม โดยน้ำหนักไม่พุ่งพรวด เพราะเราก็ใกล้จะรับปริญญาแล้ว
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ