มีความสนใจในเรื่องของศาสนาพุทธและการทำสมาธิวิปัสสนา มีโอกาสไปอบรมเบื้องต้นมาครั้งหนึ่งเมื่อ 2-3 ปีก่อน แล้วร้างลาไม่ได้ปฏิบัติต่อเนื่อง มาเมื่อไม่นานมานี้ ได้มีโอกาสไปสมาธิวิปัสสนาที่วัดแห่งหนึ่ง ด้วยความที่ไม่ได้ปฏิบัติมานาน ก็เข้าใจว่าเราน่าจะต้องเริ่มนับหนึ่งใหม่ในการเรียนสมาธิ ปรากฎว่า ครั้งแรกนั่งสมาธิได้นานกว่า 30 นาที ระหว่างนั้นพบสภาวะตัวหาย สัมผัสได้เพียงดวงจิตและลมหายใจเข้าออก ด้วยความไม่รู้ จึงค่อนข้างตกใจและกลัวภาวะดังกล่าว จึงตัดสินใจออกจากสมาธิ (ที่วัดไม่มีพระอาจารย์สอบจิตด้วย ให้ปฏิบัติตามสะดวก) ครั้งต่อมา กำหนดนั่งสมาธิ พอหลับตาลง ก็รู้สึกกระวนกระวายแบบ/ม่สามารถเข้าสมาธิได้ จึงตัดสินใจไม่นั่งสมาธิ เหมือนหลับตาปุ๊บลืมตาปั๊บ แต่พอดูเวลากลับเป็นว่าเวลาครั้งเมื่อหลับตาและลืมตาห่างกันราวๆ 15 นาที ซึ่งค่อนข้าง งง ตัวเองมากว่าห้วงเวลาดังกล่าวหายไปไหน เมื่อไหร่ ยังไง

ส่วนตัวคิดเสมอมาว่า การทำสมาธิวิปัสสนานั้นต้องใช้เวลาในการฝึก พอมาเจอแบบนี้ ทำให้กลัวว่าตัวเองปฏบัติผิดหรือไม่ สภาวะที่พบคืออะไร และควรฝึกสมาธิวิปัสสนาต่อไปเช่นไรดีคะ รบกวนถามผู้รู้ชี้แนะค่ะ (พยายามหาคำตอบด้วยตัวเองแล้ว ค่อนข้างงงค่ะ ไม่เข้าใจเท่าไหร่)