ค่ะ ตามกระทู้เลย ตั้งกระทู้ขึ้นมาเผื่อสาวๆ อยากได้แรงบันดาลใจลดความอ้วนเพิ่มอีกสักกระทู้
จขกท. เชื่อว่า สาวๆ หลายๆคน ทั้งสาวน้อยสาวมาก จะรู้สึกหงุดหงิดไม่มากก็น้อย เวลาคนทักเรื่องน้ำหนัก หรือที่แย่กว่านั้นคือโดนเพื่อนล้อว่า คุณช้างน้ำ คุณฮิปโป บลาๆ ด้วยเพราะน้ำหนักที่เยอะมากเกินไป ไม่สมส่วนนั้นเอง (งดใช้ความว่าอ้วนแบบสุดๆ ฮ่าาา) จนบางคนอยากลดความอ้วนแต่ก็ได้แค่คิด อ่านวิธีการลดน้ำหนัก การออกกำลังกาย แต่ก็ไม่ทำ หรือ บางคนก็คิดว่าจะลดไปทำไม อ้วนก็ไม่ได้หนักกบาลใครนิ เลยไม่คิดจะลด สำหรับ จขกท นะ คิดว่าอาจเป็นเพราะไร้แรงบันดาลใจนั้นเองค่ะ
เมื่อก่อนนี้ จขกท เองก็เป็นค่ะ ไม่เคยสนใจหรอกนะคะว่าจะมีคนด่า คือคิดแค่ว่า อ้วนแล้วไง หนักกระบาลใครกัน ความคิดลดน้ำหนักเลยไม่เคยมีในหัว
ก็อ้วนมาเรื่อยๆๆ กินมาเรื่อยๆ (รูปนี้ตอน ม.ต้น)
แต่เวลาเพื่อนแอบถ่ายแล้วแท็กมาในเฟสก็ ลบแท็กตลอดนะ (นี่ขนาดไม่สนใจ ฮ่าๆๆ และอีเพื่อนก็เป็นอะไรก็ไม่รู้ชอบแอบถ่ายมาก เกลียดมัน ฮ่าๆๆ)
ตอนนั้นก็คิดแค่ว่า ก็ไม่ได้อ้วนนิ แค่เราเตี้ยเลยดูป้อมๆ ละมั้ง ก็กินต่อไป (ฮ่าๆๆๆๆๆ ยังไม่เจียม)
แล้วเหตุการณ์ก็พลิกผันค่ะ เข้า ม.4 เกิดตกหลุมรักเพื่อนชายในห้องเรียน เกิดอาการอยากอายความอ้วนของตัวเอง เกิดความคิดว่า อยากสวย เขาจะได้ชอบ อยากผอม (เริ่มมีแรงบันดาลใจ)
เริ่มทำความรู้จักกับการวิ่งในสวนสาธารณะ เลยเริ่มวิ่ง วันละ1โล (วิ่งเยอะกลัวตัวเองเหนื่อย ฮ่าๆ)
วิ่งจนขึ้น ม.5 จากน้ำหนัก 63-65 ลดลง เหลือ 55-57
ในช่วงเวลานี้ก็คิดว่าตัวเองมั่นสุด ผอมแล้ว
แต่แรงบันดาลใจของเราในตอนนั้น เขาก็ยังไม่สนใจเราเลย ซ้ำ เพื่อนๆก็ยังเรียกว่าอีอ้วนเหมือนเดิม
เลยเริ่มจริงจังมากกว่าเดิม เป็นวิ่งวันละ 2โล น้ำหนักลดลงมาที่ 50 (ภายใน3-4เดือนเองค่ะ สำหรับจขกท คิดว่าลดลงมากนะเพราะไม่ควบคุมอาหารเลย เป็นคนชอบกิน กินเยอะมาก)(อันนี้เป็นน้ำหนักคงที่นะคะไม่เพิ่มไม่ลดเลย ณ ตอนนั้น)
ด้านบนเป็นรูปตอน ม.5 เทอม2 นะคะ จะเริ่มเห็นว่าแลดูผอมลงแล้ว ก็ตามนั้นแหล่ะค่ะ พอน้ำหนักลง เกิดความรู้สึกมั่นใจในตัวเองมาก (ในช่วงเวลานี้ก็เริ่มไม่มีใครมาเรียกว่าอีช้าง อีอ้วนแล้ว ดี๊ดี) แล้วความพยายาม จากแรงบันดาลใจ(ของการบ้าผู้ชาย)ของเราก็ประสบความสำเร็จด้วยค่ะ ฮ่าๆๆๆ
เดี๋ยวมาต่อนะคะ
ไม่จริงค่ะ ล้อเล่น
หลังจากนั้นไม่นานนิสัยขี้เกียจออกกำลังกาย ก็เริ่มมาตอน จบ ม.6 ค่ะ
เริ่มอ้วนขึ้น (อีกแล้ว) น้ำหนักกลับมาที่ 53-55
จนจบ ม.6 และปิดเทอมยาว6เดือน ก็อ้วนขึ้น เป็น 55โล ช่วงนี้จะไม่ถ่ายรูปที่เห็นตัวเลยถ้าไม่จำเป็น อายมาก (ช่วงนี้อาศัยถ่ายแต่หน้าอย่างเดียวเลยไม่มีรูป)
จนเข้าปี1 ก็อ้วน เลยคิดลดน้ำหนักอีกครั้ง ตอนแรกกะจะเอาแค่ 50
แต่ผลที่ได้มา คือ หนัก 45-47 ค่ะ (ลดลงมาเกือบสิบโล ใช้เวลา 3 เกือบ4 เดือน)
ส่วนวิธีการ ก็เหมือนเดิมเลยค่ะ วิ่ง2โล ที่เพิ่มมาคือ คาดิโอวันละ 30-40 นาที และควบคุมอาหาร (จากกิน2-3ทัพพีต่อมื้อ ลดลงมา 1-2 ทัพพีต่อมื้อ)
แล้วก็หาแรงบันดาลใจให้กับตัวเองด้วยการนั่งดูรูปสาวๆ น้ำหนัก 45 แล้วมโนว่านี้แหล่ะฉัน! ฮ่าๆๆ
กระทู้นี้ก็จบแล้ว (มั้ย?) ที่ตั้งมาทั้งหมดทั้งมวลก็แค่อยากจะบอกว่าแรงบันดาลใจก็เป็นสิ่งสำคัญในการลดน้ำหนักนะคะ เพื่อนของ จขกท หลายคนน้ำหนักเยอะอยากลดความอ้วน จขกท เคยเอารูปเก่าๆแบบนี้ให้ดู(โดยเฉพาะเพื่อนใหม่) ไม่มีใครเชื่อเลยว่า จขกท เคยอ้วน(อาจไม่ได้มากมายแต่ก็หุ่นไม่ดีอะเน่าะ) บางคนดูก็มีแรงบันดาลใจลด นน. บอกเลยว่า จขกท ดีใจนะคะ หรือใครดู กระทู้นี้แล้วเกิดแรงบันดาลใจ หรือ อยากหาแรงบันดาลใจให้ตัวเองแล้วละก็ จขกท ก็ยินดีมากเช่นเดียวกันนะคะ ถึงตอนนี้แล้วสาวๆมีแรงบันดาลใจกันรึยังคะ?
เริ่มวันนี้ ถึงช้าหน่อย แต่ก็ไม่สายเน้ออออ
ไม่เคยตั้งกระทู้มาก่อนผิดพลาดประการใดขอโทษขอโพยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ น้อบรับคำติชมค่ะ
ปล. ยืมไอดีเพื่อนมาตั้งค่ะ
เป็นผู้หญิงอย่าหยุดสวย จะเร็วจะช้าก็สวยเหมือนกัน
จขกท. เชื่อว่า สาวๆ หลายๆคน ทั้งสาวน้อยสาวมาก จะรู้สึกหงุดหงิดไม่มากก็น้อย เวลาคนทักเรื่องน้ำหนัก หรือที่แย่กว่านั้นคือโดนเพื่อนล้อว่า คุณช้างน้ำ คุณฮิปโป บลาๆ ด้วยเพราะน้ำหนักที่เยอะมากเกินไป ไม่สมส่วนนั้นเอง (งดใช้ความว่าอ้วนแบบสุดๆ ฮ่าาา) จนบางคนอยากลดความอ้วนแต่ก็ได้แค่คิด อ่านวิธีการลดน้ำหนัก การออกกำลังกาย แต่ก็ไม่ทำ หรือ บางคนก็คิดว่าจะลดไปทำไม อ้วนก็ไม่ได้หนักกบาลใครนิ เลยไม่คิดจะลด สำหรับ จขกท นะ คิดว่าอาจเป็นเพราะไร้แรงบันดาลใจนั้นเองค่ะ
เมื่อก่อนนี้ จขกท เองก็เป็นค่ะ ไม่เคยสนใจหรอกนะคะว่าจะมีคนด่า คือคิดแค่ว่า อ้วนแล้วไง หนักกระบาลใครกัน ความคิดลดน้ำหนักเลยไม่เคยมีในหัว
ก็อ้วนมาเรื่อยๆๆ กินมาเรื่อยๆ (รูปนี้ตอน ม.ต้น)
แต่เวลาเพื่อนแอบถ่ายแล้วแท็กมาในเฟสก็ ลบแท็กตลอดนะ (นี่ขนาดไม่สนใจ ฮ่าๆๆ และอีเพื่อนก็เป็นอะไรก็ไม่รู้ชอบแอบถ่ายมาก เกลียดมัน ฮ่าๆๆ)
ตอนนั้นก็คิดแค่ว่า ก็ไม่ได้อ้วนนิ แค่เราเตี้ยเลยดูป้อมๆ ละมั้ง ก็กินต่อไป (ฮ่าๆๆๆๆๆ ยังไม่เจียม)
แล้วเหตุการณ์ก็พลิกผันค่ะ เข้า ม.4 เกิดตกหลุมรักเพื่อนชายในห้องเรียน เกิดอาการอยากอายความอ้วนของตัวเอง เกิดความคิดว่า อยากสวย เขาจะได้ชอบ อยากผอม (เริ่มมีแรงบันดาลใจ)
เริ่มทำความรู้จักกับการวิ่งในสวนสาธารณะ เลยเริ่มวิ่ง วันละ1โล (วิ่งเยอะกลัวตัวเองเหนื่อย ฮ่าๆ)
วิ่งจนขึ้น ม.5 จากน้ำหนัก 63-65 ลดลง เหลือ 55-57
ในช่วงเวลานี้ก็คิดว่าตัวเองมั่นสุด ผอมแล้ว
แต่แรงบันดาลใจของเราในตอนนั้น เขาก็ยังไม่สนใจเราเลย ซ้ำ เพื่อนๆก็ยังเรียกว่าอีอ้วนเหมือนเดิม
เลยเริ่มจริงจังมากกว่าเดิม เป็นวิ่งวันละ 2โล น้ำหนักลดลงมาที่ 50 (ภายใน3-4เดือนเองค่ะ สำหรับจขกท คิดว่าลดลงมากนะเพราะไม่ควบคุมอาหารเลย เป็นคนชอบกิน กินเยอะมาก)(อันนี้เป็นน้ำหนักคงที่นะคะไม่เพิ่มไม่ลดเลย ณ ตอนนั้น)
ด้านบนเป็นรูปตอน ม.5 เทอม2 นะคะ จะเริ่มเห็นว่าแลดูผอมลงแล้ว ก็ตามนั้นแหล่ะค่ะ พอน้ำหนักลง เกิดความรู้สึกมั่นใจในตัวเองมาก (ในช่วงเวลานี้ก็เริ่มไม่มีใครมาเรียกว่าอีช้าง อีอ้วนแล้ว ดี๊ดี) แล้วความพยายาม จากแรงบันดาลใจ(ของการบ้าผู้ชาย)ของเราก็ประสบความสำเร็จด้วยค่ะ ฮ่าๆๆๆ
เดี๋ยวมาต่อนะคะ
ไม่จริงค่ะ ล้อเล่น
หลังจากนั้นไม่นานนิสัยขี้เกียจออกกำลังกาย ก็เริ่มมาตอน จบ ม.6 ค่ะ
เริ่มอ้วนขึ้น (อีกแล้ว) น้ำหนักกลับมาที่ 53-55
จนจบ ม.6 และปิดเทอมยาว6เดือน ก็อ้วนขึ้น เป็น 55โล ช่วงนี้จะไม่ถ่ายรูปที่เห็นตัวเลยถ้าไม่จำเป็น อายมาก (ช่วงนี้อาศัยถ่ายแต่หน้าอย่างเดียวเลยไม่มีรูป)
จนเข้าปี1 ก็อ้วน เลยคิดลดน้ำหนักอีกครั้ง ตอนแรกกะจะเอาแค่ 50
แต่ผลที่ได้มา คือ หนัก 45-47 ค่ะ (ลดลงมาเกือบสิบโล ใช้เวลา 3 เกือบ4 เดือน)
ส่วนวิธีการ ก็เหมือนเดิมเลยค่ะ วิ่ง2โล ที่เพิ่มมาคือ คาดิโอวันละ 30-40 นาที และควบคุมอาหาร (จากกิน2-3ทัพพีต่อมื้อ ลดลงมา 1-2 ทัพพีต่อมื้อ)
แล้วก็หาแรงบันดาลใจให้กับตัวเองด้วยการนั่งดูรูปสาวๆ น้ำหนัก 45 แล้วมโนว่านี้แหล่ะฉัน! ฮ่าๆๆ
กระทู้นี้ก็จบแล้ว (มั้ย?) ที่ตั้งมาทั้งหมดทั้งมวลก็แค่อยากจะบอกว่าแรงบันดาลใจก็เป็นสิ่งสำคัญในการลดน้ำหนักนะคะ เพื่อนของ จขกท หลายคนน้ำหนักเยอะอยากลดความอ้วน จขกท เคยเอารูปเก่าๆแบบนี้ให้ดู(โดยเฉพาะเพื่อนใหม่) ไม่มีใครเชื่อเลยว่า จขกท เคยอ้วน(อาจไม่ได้มากมายแต่ก็หุ่นไม่ดีอะเน่าะ) บางคนดูก็มีแรงบันดาลใจลด นน. บอกเลยว่า จขกท ดีใจนะคะ หรือใครดู กระทู้นี้แล้วเกิดแรงบันดาลใจ หรือ อยากหาแรงบันดาลใจให้ตัวเองแล้วละก็ จขกท ก็ยินดีมากเช่นเดียวกันนะคะ ถึงตอนนี้แล้วสาวๆมีแรงบันดาลใจกันรึยังคะ?
เริ่มวันนี้ ถึงช้าหน่อย แต่ก็ไม่สายเน้ออออ
ไม่เคยตั้งกระทู้มาก่อนผิดพลาดประการใดขอโทษขอโพยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ น้อบรับคำติชมค่ะ
ปล. ยืมไอดีเพื่อนมาตั้งค่ะ