ทุกวันจะมีการแข่งขันแย่งชิงอารมณ์ทางจิตใจ ระหว่าง สติ(กุศล)พบกับ กิเลส(อกุศล)  แต่ละคนในจิตจะมีสองอย่างนี้ปะทะไม่เหมือนกันหรือต่างกัน ขึ้นอยู่กับการฝึกจิตฝึกใจในแต่ละวันครับ ถ้าคนที่ฝึกสติทุกวัน สติจะชนะกิเลสตลอดๆ ถึงจะมีกิเลสบ้างก็ตาม แต่มีสติรู้ทางอารมณ์ทางกิเลสจึงชนะตลอดเวลา สติจึงเหนือกว่ากิเลส แต่ถ้าวันนี้เกิดผัสสะ ทาง ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ(ฟุ้งซ่าน)และนิวรณ์ มาครอบงำจิตใจจนเราอยากหรือหลง จนสติอ่อน สู้แรงกิเลสไม่ได้ ทำให้ผลกิเลสชนะคาใจได้ก็เหมือนเปรียบเทียบการแข่งขันกีฬา เช่น ฟุตบอล(แข่งที่สนามฟุตบอล) วอลเล่ย์บอล(แข่งที่สนามวอลเล่ย์ในร่ม) ส่วนการแข่งขันระหว่าง สติ กับ กิเลส จะแข่งที่ในใจเรา  ตัวชี้วัดของการแข่งขันฟุตบอลคือประตู ถ้าวางแผนมาดีก็สามารถชนะคู่แข่งที่เหนือได้เหมือนกัน แต่ถ้าเป็นตัวชี้วัดของการแข่งขันระหว่างสติกับกิเลส ก็คือกุศลกับอกุศลครับ ถ้าวางแผนจะดี ก็จะชนะกิเลสในแต่วันได้แต่ถ้า วางแผนมาผิดพลาด คือลืมตัวว่ากำลังทำอะไรอยู่ เกิดความหลงหรือสนใจสิ่งภายนอก ลืมกายลืมใจหรือห้ามใจไม่อยู ก็สามารถแพ้ได้ อยู่ที่แต่ละคนจะวางแท็กติกชนะกิเลสอย่างไรหรือควรปรับปรุงกับสติให้แกร่งขึ้นได้อย่างไร
เพื่อนๆหรือนักปฏิบัติหรือนักบุญที่อ่านจบแล้ว ตอบตัวเองว่า ทุกวันนี้การแข่งขันระหว่างสติกับกิเลส  ภายในใจ สติชนะกี่ครั้งแล้วครับแล้วตอนนี้สติยังมีประสิทธิภาพหรือแข็งแกร่งที่ชนะกิเลสตลอดได้หรือเปล่าครับ