สวัสดีค่ะ นี้เป็นกระทู้แรกของฉันค่ะ ขอโทษด้วยน่ะค่ะถ้าแท็กผิดกระทู้ เพราะคิดว่าเกี่ยวข้องกันค่ะ ขอเล่าที่มาที่ไปก่อนน่ะค่ะ
     ฉันมีพี่น้อง 3 คนค่ะ ฉันเป็นลูกคนโตค่ะ พ่อแม่หย่ากันเพราะปัญหาเรื่องหนี้สินเงินทองค่ะ และแม่ต้องไปทำงานต่างจังหวัดค่ะ ดังนั้นช่วงประถม ฉันจึงเป็นเหมือนคนที่ทำหน้าที่แทนแม่ค่ะ ไม่ว่าจะเป็นดูแลบ้าน หรือเลี้ยงน้อง ไม่ได้ไปเที่ยวเล่นเหมือนเด็กคนอื่น พ่อเป็นคนที่อารมณ์ร้อนค่ะ เวลาที่ฉันซักผ้าเสร็จแล้วแต่ตากผ้าช้า หรือดูทีวีไปด้วย รีดผ้าไปด้วยจะโดนลงโทษค่ะ ทั้งโยนตะกร้าผ้าที่ซักเสร็จแล้วทิ้ง โดนตีทั้งไม้แขวนเสื้อ หรือแม้แต่ไม้กวาด ทำให้ดิฉันเป็นคนขี้กลัวค่ะ ตอนนั้นกลัวพ่อมาก พอขึ้นมัธยมน้องก็เริ่มโตขึ้นค่ะ สามารถช่วยงานบ้านเราได้ เหมือนจะดี แต่ว่าเวลาที่น้องไม่ทำงานบ้านที่ได้รับมอบหมาย จะเป็นเราค่ะที่โดนดุ โดนว่า ทำงานบ้านแค่นี้ทำไม่ต้องเกี่ยงกันทำไมดูแลกันไม่ได้ คือเรางงค่ะ มันไม่ใช่เวรทำความสะอาดของเราค่ะ คนที่ไม่ทำคือน้อง แต่เราโดนดุ ประมาณว่าถ้าน้องไม่ทำ คือความผิดของเราที่ดูแลไม่ดี เรื่องเงินก็เหมือนกันค่ะ พ่อมักจะสอนให้เราเก็บออมเสมอ แต่ค่ะ เมื่อท่านรู้ว่าเรา มีเงินเก็บค่าขนมเหลือ ท่านจะบอกให้เราออกเงินเองไปก่อนใช้ไปโรงเรียน ท่านมักจะดุด่าเราเวลาทานข้าวกันค่ะ ทำให้ฉันไม่อยากกินข้าวกับท่านเลย เวลามีปัญหาจะถามสิ่งต่างๆ ท่านมักบอกให้คิดเองค่ะ กลัวสอนผิด ท่านไม่ยอมให้ฉันขึ้นรถไปโรงเรียนเองค่ะ ต้องไปส่ง โรงเรียนเข้า 7.35 เคารพธงชาติ ฉันไปสายตลอดค่ะ พ่อไม่ตื่น ต้องปลุกค่ะ พ่อไปทำงาน 9.00 โมงเช้าค่ะ ส่งสัยเหมือนกันว่าราชการไปทำงานเวลานี้ไม่สายเหรอ  ฉันเป็นคนเรียนดีค่ะ แต่มีปัญหาติด 0 วิชาสังคมค่ะ เพราะกลัว อ. ที่สอนค่ะ เค้าจะให้เราท่องคำถาม -ตอบ หน้าชั้นเรียน ถ้าตอบผิดโดนตีค่ะ ฉันกลัวมากค่ะ ทำให้นึกถึงตอนโดนพ่อทำโทษ มันเป็นปมในใจค่ะ แต่ค่ะ พ่อโทษแม่ ที่ไม่อยู่ดูแลลูกไปทำงานต่างจังหวัด บวกกับตอนนั้นฉันเริ่มไม่สบายค่ะ เป็นหวัดบ่อย ตอนนั้น ม. 6 แล้วค่ะ เครียดมาก กลัวเรียนไม่จบ กลัว อ.คนนั้น กลัวเอ็นไม่ติด ฉันเริ่มหอบเพราะเครียดค่ะ แบบมือจีบเท้าจีบค่ะ แต่แม่ก็กลับมาช่วยฉันเป็นที่ปรึกษาให้จนผ่านมาได้ค่ะ
     ฉันสอบเข้ามหาวิทยาลัยของรัฐได้แต่มันเกิดเหตุตอนวันรายงานตัวค่ะ พ่อบอกว่าแม่มีความสัมพันธ์กับผู้ชายคนอื่นที่ทำงาน พ่อว่าแม่เสียๆ หายๆ ฉันนอนร้องไห้ตลอดทางที่ไปรายงานตัวค่ะ ฉันโกรธแม่ค่ะ และเริ่มสนิทกับพ่อ คุยกันมากขึ้น แต่ค่ะ ตั้งแต่ฉันเข้าปี 1 ฉันเป็นหวัดบ่อยมาก อาทิตย์เว้นอาทิตย์เลยค่ะ ฉันเป็นนักกิจกรรมค่ะ ชอบทำกิจกรรมของมหาลัย แต่ได้คะแนนสอบน้อยค่ะ ไม่ถึง 3.00 ฉันมีอา(ผู้หญิง)อยู่คนหนึ่งค่ะ เป็นจอมบ่งการค่ะบอกให้ฉันเลิกกิจกรรมทุกอย่างค่ะ เลิกเป็นนักกีฬามหาวิทยาลัยเพราะทำให้เรียนเกรดไม่ดี ฉันกลัวอามากกว่ากลัวพ่ออีกค่ะ ตอนเด็กท่านเคยจิกหัวฉันค่ะ ดึงผมเพราะว่าเป่าผมไม่แห้ง ฉันจึงเลิกกิจกรรมทุกอย่างค่ะ โดยไม่รู้ตัวว่าตัวเองได้เป็นโรคภูมิแพ้แล้ว จนวันหนึ่งฉันลุกจากที่นอนไม่ขึ้นค่ะ เวียนศีรษะ รู้สึกร่างกายหนักๆ หูอื้อ ได้ยินเสียงเหมือนแมลงบินอยู่ในหู ปวดเมื่อยกล้ามเนื้อ นอนเท่าไหร่ก็ไม่พอ ฉันเครียดมากค่ะ ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร แต่ในขณะนั้นเกรดฉันก็ไม่ดีขึ้นค่ะ ฉันจึงโดนด่าเรื่องนี้จากอาประจำ ทำให้ยิ่งเครียดขึ้นไปอีก จนอยู่ ปี 3 ฉันไปฝึกงานค่ะ เลือกฝึกงานใกล้บ้านจะได้กลับมาอยู่ที่บ้าน ประหยัดเงินค่าที่พัก แต่มีเรื่องเซอร์ไพรสค่ะ พ่อมีผู้หญิงคนอื่นค่ะ พ่อเช่าบ้านให้ผู้หญิงคนนั้นอยู่ใกล้บ้านเราค่ะ ที่ช๊อคกว่านั้นคือ ได้รู้มาว่าพ่อนอกใจแม่มาตลอดตั้งแต่ฉันยังไม่เกิดค่ะ ทำให้เราเสียใจมากค่ะ ทำให้เรารู้ว่าผู้หญิงที่เข้ามากินข้าวที่บ้านเราหลายต่อหลายคนนั้นเป็นกิ๊กของพ่อค่ะ ทั้งที่แม่ก็อยู่บ้านด้วย ทั้งที่แม่ก็รู้ตลอดแต่ไม่เคยบอกลูกเลย กลับเป้นพ่อที่ชอบว่าแม่เสียๆ หายๆ เรื่องที่แม่ไปสร้างหนี้สิน การกลับมาอยู่บ้านในครั้งนี้ทำให้ฉันรู้อะไรมากขึ้น ว่าตอนเด็กๆ ที่แม่ยังอยู่กับเรา แม่เป็นคนหาเลี้ยคลอบครัวตลอด พ่อได้เงินมาก็ใช้ส่วนตัวจนหมด ลืมบอกไปว่าพ่อเป้นคนชอบสังสรรค์คะ ชอบกินเหล้าค่ะ กินทุกวันค่ะ ชอบเล่นไพ่ค่ะ และใช้ข้ออ้างเรื่องหาเงิน เรื่องธุรกิจ (งานเสริมค่ะ รายได้ไม่พอ) พ่อมักกลับบ้านเที่ยงคืนค่ะ ฉันต้องเป็นคนตื่นมาเปิดประตูบ้านให้ทุกคืนค่ะ ต้องทำข้าวให้ท่านท่านค่ะ ตอนเที่ยงคืนทั้งที่ฉันง่วงมากและเหนื่อยกับการฝึกงาน ไม่ทานข้าวก่อนนอนท่านบอกนอนไม่หลับค่ะ ฉันต้องกลับมาเป็นแม่บ้านอีกครั้งค่ะ วัฏจักรเดินๆ เริ่มกลับมาค่ะ โดนดุทุกเรื่องในเรื่องงานบ้านค่ะ ทำตั้งแต่สากกระเบือ ยันเรื่อรบค่ะ เรื่องเงินก็เหมือนกันค่ะ กว่าฉันจะขอเงินเพื่อไปทำงาน ฝึกงานในแต่ละวันเหนื่อยมากค่ะ (เหนื่อยใจค่ะ) ตอนนี้แม่ไม่มีเงินค่ะ เพราะมีหนี้สินที่ต้องชดใช้ พ่อได้ใจค่ะ ว่าแม่มากขึ้นค่ะ (แม่ไม่ได้อยุ่ดัวยกันแล้วค่ะ เลิกกันเด็ดขาด) ขอบอกว่าฉันยังป่วยอยู่ค่ะ การป่วยทำให้ฉันฝึกงานไม่สำเร็จค่ะ แต่ได้แม่เข้ามาช่วยค่ะ พาไปหาหมอเพราะอาการคล้ายโรคภูมิแพ้ที่แม่เป็นค่ะ จนรู้ว่าเป็นโรคภูมิแพ้ ทำให้ฉันเรียนไม่ได้ค่ะ ต้องหยุดเรียนกลางคัน ต้องหาจิตแพทย์เพื่อให้ได้ใบรับรองแพทย์ไปดรอปเรียน ฉันมารักษาตัวที่บ้านค่ะ แต่พ่ออยากให้ดิฉันเข้มแข็งเหมือนแม่ค่ะ ฉันจึงต้องทำงานบ้านทุกอย่างค่ะ (ทั้งที่ป่วย) บางวันฉันลุกไม่ขึ้นค่ะ ตื่นสายจะโดนว่าต่างๆ ยาที่หมอให้ก็ง่วงมากๆ ทานแล้วมึนมาก ฉันเครียดมากค่ะ โดนต่อว่าจากพ่อ โดนต่อว่าจากอา โดนต่อว่าจากน้องที่ทำให้พ่อหนักใจ (น้องไม่ค่อยทราบเรื่องของแม่ค่ะ เพราะแม่ไปตอนยังเล็ก โดนพ่อเป่าหูมาเยอะ) หยุดเรียนมา 1 เทอมฉันกลับไปเรียนต่อค่ะ แต่เรียนต่อไปไหวจึงต้องลาออก   ฉันยิ่งโดนประนามเข้าไปอีกค่ะ ประมาณว่าไม่มีความอดทน แค่เรียนอย่าเดียวยังทำไม่ได้ อาจะลากฉันไปอยุ่ด้วยค่ะ แต่ฉันไม่ยอมค่ะ อาเป็นคนเอาแต่ใจและอารมณ์ร้ายยิ่งกว่าพ่ออีกค่ะ อาเป็นอาจารย์สอนวิทยาลักแห่งหนึ่งค่ะ จะลากฉันไปเรียนที่นั้น ฉันรู้ว่าต้องตกนรกทั้งเป็นแน่ถ้าไปอยุ่กับอา แต่พ่อกลับเห็นดีด้วยค่ะ  (อยากให้ลูกมีความอดทนค่ะ) ฉันทะเลาะกับที่บ้านจนเกือบจะแตกหักค่ะ  ขอพักก่อนน่ะค่ะ เดี่ยวมาเล่าต่อ