ตอนนี้ผมเป็นเด็กม.6ที่ใกล้จะจบเเล้วตอนม.4บ้านผมมีความอย่ากจะให้ผมเป็นทหารโดยการพูดมันดีแบบนั้นมันดีแบบนี้แต่สวนตัวของผมไม่อย่ากจะเป็นอยู่แล้วคือผมเป็นที่รักอิสระมากแถมสภาพร้างกายผมก็ได้เข็งแรงด้วยตอนที่ผมเรียน รด ผมมีอาการวูบบ่อยมาก ประเด็นคือผมเรียน รด 3ปีเพื่อจะได้ไม่ต้องเป็นทหารแต่ทำไมผชีวิตมต้องเป็นแบบนี้ด้วย เมื่อวานบ้านผมพูดกับผมว่าให้ผมไปเรียนพิเศษวันธรรมดาเพิ่ม2วันทั้งที่ผมเรียนวันเสาร์อาทิตอยู่แล้วตอนผมกินข้าวอยู่ผมก็ไม่พูดอะไรตอนที่ผมกินข้าวเสร็จผมรีบขึ้นห้องมาด้วยความหงุดหงิดบ่นเลยบ่นเสียงดังมากในห้องตัวเองแต่เหมือนเค้าน่าจะวิ่งขึ้นชั้นสองตามมาเค้าถามผมจะสรุปจะเอายังไงแต่ผมไม่ตอบแล้วสิ่งที่เค้าพูดกับผมคือผมเลิกฝันลมๆแล้งๆได้แล้วเรื่องเรียนต่อมหาลัยทั้งที่ผมเลือกเรียนสายเดียวกับที่เค้าจบมา จนผมเคลียเครียดแล้วนอนได้ไม่เต็มที่และผมก็มีความที่อย่ากจะจบชีวิตตัวเองลงแต่เพื่อนของผมสังเกตุที่ผมโพสไว้มันเลยรีบโทรมหาผมแล้วก็คุยกันจนผมอารมณ์เย็นลงจนไม่มีความคิดลบๆแต่ผมก็ยัง ซึมอยู่ดี คิดว่าผมควรทำยังไงกับเรื่องนี้ดี