สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 2
นิ่งเสียเจ้า จอมขวัญ อย่าหวั่นไหว
อย่าระแวด ระแวงภัย ใดกล้าล่วง
อ้อมกอดนี้ กำบังภัย ได้ทั้งปวง
เจ้าอย่าห่วง หวั่นใจ ใดๆเลย
ณ ตรงนี้ พี่ยังเฝ้า เจ้าอยู่ใกล้
ทั้งบ่าไหล่ ให้เจ้าอิง พิงเขนย
ทั้งแขนสอง โอบอุ่น เจ้าคุ้นเคย
พักเถิดเอย พี่อยู่เรียง เคียงร่วมทาง
ถนอมนวล มิให้น้ำ กล้ำกรายน้อง
เจ้าเนื้อทอง อย่าขึ้งเขิน เมินอางขนาง
เสดียงเอื้อม อาจแตะต้อง ประคองนาง
ขอนวลปราง อภัยพี่ ที่ล่วงเกิน
อย่าระแวด ระแวงภัย ใดกล้าล่วง
อ้อมกอดนี้ กำบังภัย ได้ทั้งปวง
เจ้าอย่าห่วง หวั่นใจ ใดๆเลย
ณ ตรงนี้ พี่ยังเฝ้า เจ้าอยู่ใกล้
ทั้งบ่าไหล่ ให้เจ้าอิง พิงเขนย
ทั้งแขนสอง โอบอุ่น เจ้าคุ้นเคย
พักเถิดเอย พี่อยู่เรียง เคียงร่วมทาง
ถนอมนวล มิให้น้ำ กล้ำกรายน้อง
เจ้าเนื้อทอง อย่าขึ้งเขิน เมินอางขนาง
เสดียงเอื้อม อาจแตะต้อง ประคองนาง
ขอนวลปราง อภัยพี่ ที่ล่วงเกิน
Pimmosine ถูกใจ, koidu หลงรัก, แสงเทียนแห่งศรัทธา ถูกใจ, ตุ่นตัวอ้วน ถูกใจ, panlanna ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1146407 ถูกใจ, พริกน้ำส้ม ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1950119 ถูกใจ, #โดยไม่มีเธอ ถูกใจ, O Oi Lei JMA หลงรักรวมถึงอีก 7 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 4
เจ้าคนป่า ถือกรรม ธรรมะแล้ว
จิตดังแก้ว แน่วแน่หนัก ปักคงมั่น
ตระเวณไพร ได้เชี่ยวป่า ประสาควาญ
ก็ด้วยธรรม์ ปฏิบัติ เป็นวัตรมา
แม้นหย่อนศีล เพียงข้อน้อย จ้อยกระจิด
นับเป็นผิด ติดกาย ให้ถือสา
ต้องแก้กรรม กับผู้เฒ่า เจ้าครูบา
ค่อยถือว่า หมดกรรม พอทำเนา
ก็แล้วใจ ที่รวนเร ซัดเซส่าย
ใจที่หาย ด้วยเอาใจ ไว้ที่เจ้า
ทำฉันใด เยี่ยงไรหนอ ค่อยทุเลา
จะปลดห่วง อาลัยสาว เจ้าอย่างไร
เจ้าอย่าดี กว่านี้ เลยพี่ขอ
ให้ใจแล้ว พี่ยังพอ รั้งใจได้
ดีกว่านี้ หมดตัวพี่ หมดแล้วใจ
แล้วจะเหลือ อะไร ไว้กับตัว
หากกรรมแก้ หมดไป แล้วใจเล่า
จะคืนเก่า เคียงกาย ได้ถ้วนทั่ว
หรือใจหาย ไปข้างเจ้า เฝ้าพันพัว
อกนี้หนอ ก็กลัว จะแก้กรรม
จิตดังแก้ว แน่วแน่หนัก ปักคงมั่น
ตระเวณไพร ได้เชี่ยวป่า ประสาควาญ
ก็ด้วยธรรม์ ปฏิบัติ เป็นวัตรมา
แม้นหย่อนศีล เพียงข้อน้อย จ้อยกระจิด
นับเป็นผิด ติดกาย ให้ถือสา
ต้องแก้กรรม กับผู้เฒ่า เจ้าครูบา
ค่อยถือว่า หมดกรรม พอทำเนา
ก็แล้วใจ ที่รวนเร ซัดเซส่าย
ใจที่หาย ด้วยเอาใจ ไว้ที่เจ้า
ทำฉันใด เยี่ยงไรหนอ ค่อยทุเลา
จะปลดห่วง อาลัยสาว เจ้าอย่างไร
เจ้าอย่าดี กว่านี้ เลยพี่ขอ
ให้ใจแล้ว พี่ยังพอ รั้งใจได้
ดีกว่านี้ หมดตัวพี่ หมดแล้วใจ
แล้วจะเหลือ อะไร ไว้กับตัว
หากกรรมแก้ หมดไป แล้วใจเล่า
จะคืนเก่า เคียงกาย ได้ถ้วนทั่ว
หรือใจหาย ไปข้างเจ้า เฝ้าพันพัว
อกนี้หนอ ก็กลัว จะแก้กรรม
Pimmosine ถูกใจ, koidu หลงรัก, แสงเทียนแห่งศรัทธา ถูกใจ, ตุ่นตัวอ้วน ถูกใจ, panlanna ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1146407 ถูกใจ, พริกน้ำส้ม ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1950119 ถูกใจ, #โดยไม่มีเธอ ถูกใจ, ก็มันเป็นอย่างนั้น ถูกใจรวมถึงอีก 2 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
พรานช้าง กับ นางรำ
คนเปลี่ยนวัย ใจเปลี่ยนผัน ทุกวันผ่าน
แต่สัตย์ซื่อ คือใจภักดิ์ หนักเนิ่นนาน
นับแต่วัน เจ้าซื้อใจ พี่ไปครอง
สุดจะหา หญิงดีใด ดีได้เจ้า
ประหนึ่งดาว เดียวในใจ ไม่มีสอง
คนต้อยต่ำ ใครหยันย่ำ เขาจำจอง
เหลือเกียรติกาย ไว้กอง รองบาทนาง
ทั้งคลุกดิน กินฝุ่น นอนหนุนขอน
วเนจร ร่อนเร่เสี่ยง เยี่ยงพรานช้าง
ไพรแสนเถื่อน ไร้เพื่อนเคียง เพียงลำพัง
ไพรก็กว้าง เกินนางรำ เจ้าจำเนา
มิอาจเอื้อม ให้เสื่อมศักดิ์ แม้ภักดิ์มั่น
โอ้จอมขวัญ รู้บ้างไหม ใครหนอเฝ้า
วอนเพียงดิน ยินเพียงลม ชมเพียงเงา
ตมฤาต้อง แตะดาว ย่อมเข้าใจ
ลืมพี่ชาย คนนี้ เสียทีเถิด
แม้นเจ้าเกิด จำสักวัน เลือนกันได้
แต่คนจร ขอมั่น ตราบวันตาย
จะจารจด จำเจ้าไว้ ไม่ขอลืม
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้