เราสองคน เราเป็นคู่รักที่แสนจะธรรมดา
ครอบครัวเราแสนจะธรรมดา เราเกิดมา เราตั้งใจเรียน เราสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ เรียนจบ เราหางานทำ เลี้ยงดูตัวเองและพ่อแม่
เราเจอกันเมื่อ 10 ปีที่แล้ว ฟังดูเหมือนนาน แต่ฉันรู้สึกว่าเวลามันเดินเร็วจัง
เธอขอฉันแต่งงาน เราแต่งงานกันตอนเราอายุ 24 ปี
บางคนเค้ายินดีกับเรา แต่เค้าขัดว่าเราแต่งงานเร็วไป บางคนเค้าอาจคิดว่าเราอาจมีลูกน้อยในท้องที่ต้องรับผิดชอบ
เราก็แค่อยากอยู่ด้วยกันอย่างถูกต้องตามประเพณี
ขอบคุณเธอที่ให้เกียรติฉัน
พอเราทำงาน พอเราแต่งงานกัน เราก็เริ่มทำในสิ่งที่ชีวิตเราทั้งสองคนขาดไป
เราจะไปเที่ยวด้วยกัน
ครอบครัวเราแสนจะธรรมดา พ่อแม่เราทำงานหนัก เราสองคนคุยกัน
ตอนเด็กๆ แค่พ่อแม่พาไปพัทยาก็ดีใจจะตายแล้ว ปีละครั้งได้มั๊ง
เราเหมือนกันเลยนะ

เราเริ่มไปเที่ยว แบบคนธรรมดานั่นแหละ
จะให้เราเลิกทำงานแล้วไปเที่ยวหนึ่งปี หรือเอาเงินทั้งหมดที่คนธรรมดาอย่างเราจะหาได้ไปเที่ยวเจ็ดแปดประเทศทั่วยุโรป เราคงทำไม่ได้
เราเที่ยวไปเรื่อยๆ เรายังมีเวลาไปด้วยกันอีกทั้งชีวิตนี่นะ
จำได้มั๊ย ทริปแรกของเราคือที่ไหน

ทริปที่ 1 เชียงใหม่ (24 เมษายน 2554)
ฉันยังจำได้ดี
เราใช้เวลา 7 วันเต็มที่เชียงใหม่ เราเช่ามอเตอร์ไซด์ 7 วันนั้น เราขี่มอเตอร์ไซด์ไปทั่วทั้งเชียงใหม่
เธอถามฉันว่าที่แรกในเชียงใหม่ที่ฉันอยากไปคือที่ไหน
ฉันตอบว่า "ไมค์เบอร์เกอร์" จ้ะ
เธอขำ ผู้หญิงอะไรกินเก่งจัง:p

แพลนต่อไปคืออะไร ฉันกางกระดาษที่ฉันเขียนที่ที่ฉันอยากไปให้เธอดู
เธอบอก อืม...มีแต่ของกินนะ










ขอบคุณที่พาฉันไปทัวร์กินจน(เกือบ)ครบ ("ฮะ? นี่ยังไม่ครบอีกหรอ" เธอพูด)
เชียงใหม่มีหมีแพนด้านะ รู้ยัง


ทริปที่ 2 อุทัยธานี (2 มิถุนายน 2554)
ฉันยังจำได้ดี
อุทัยธานีเป็นจังหวัดเล็กๆที่น่ารัก เราจองโรงแรมเล็กๆริมแม่น้ำที่มีจักรยานให้ยืมขี่
เราขี่จักรยานลัดเลาะไปทั่ว
เราตื่นแต่เช้าเพื่อใส่บาตร และซื้อปาท๋องโก๋กับน้ำเต้าหู้

วัดนี้สวยมาก


อุทัยธานีที่ถ้ำค้างคาวด้วยนะ
ก่อนเดินเข้าไป เจ้าหน้าที่ยื่นไฟฉายให้เราคนละกระบอก ตอนแรกก็งงๆ แต่พอถึงรูนี้เท่านั้นแหละ

นี่เราต้องเดินเข้าไปในรูนี้กันเองจริงๆหรอ ><
ฉันเกาะหลังเธอแน่น ความมืดยังไงก็น่ากลัวเนอะ
เราเปิดไฟฉายส่องดูค้างคาวที่มีอยู่เต็มถ้ำ จนถึงปากทางอีกฝั่ง

ฉันชอบให้อาหารสัตว์ เวลาที่ฉันรู้สึกไม่ดี เธอจะชวนฉันออกไปให้อาหารปลาที่วัดแถวบ้าน มันทำให้จิตใจฉันสงบ

เธอขำที่ฉันมักพกขนมแมวไว้ในกระเป๋า การที่เธอแต่งงานกับฉัน ทำให้เธอต้องกลายเป็นคนเลี้ยงแมว
เราเลี้ยงแมวสามตัว เธอมักคัดค้านที่ฉันชอบเอาแมวเข้ามานอนในห้องนอน
บางทีเธอก็ยอมให้มันเข้ามาในห้องแล้วนอนบนพุงของเธอ
ฉันว่ามันน่ารักดี

ทริปที่ 3 กระบี่ (29 กรกฎาคม 2554)
ฉันยังจำได้ดี
ฉันหลงรักทะเลใสๆแบบนี้ทันที

ฉันมักนั่งกินไอติมข้างๆเธอที่กำลังจิบเบียร์เย็นๆ

แล้วเราก็ได้รู้ว่า เธอแพ้หอย หอยชักตีน ฉันบอกว่ามากระบี่ต้องกินหอยชักตีน

คืนวันนั้น เธออาเจียนเกือบทั้งคืน ฉันขี่มอเตอร์ไซด์ที่เราเช่ามาออกไปซื้อยาที่ร้านขายยา
ฉันรู้สึกกลัวนิดหน่อย เพราะฉันขี่มอเตอร์ไซด์ไม่เก่งเท่าเธอ และฉันจำทางได้แย่มาก
ครั้งนั้นเราคิดว่าเธอแพ้หอยชักตีน ต่อมาเราถึงได้รู้ว่า เธอแพ้หอยทุกชนิด ในระดับความรุนแรงที่ต่างกัน
ห้ามกินหอยอีกนะ!

ทริปที่ 4 เกาะเสม็ด (19 ธันวาคม 2554)
ฉันยังจำได้ดี
เราเช่ามอเตอร์ไซด์ตระเวนไปทีละหาด
เธอให้ฉันเลือกว่า ฉันชอบหาดไหนที่สุด
ฉันชอบอ่าวลุงดำ และบ้านพักริมทะเลหลังนั้น
ฉันชอบสะพานที่ทอดยาวลงไปในทะเล
และชิงช้าที่แขวนลงมาริมทะเลอันนั้นด้วย






ทริปที่ 5 เชียงคาน (9 เมษายน 2555)
ฉันยังจำได้ดี
ที่พักเล็กๆ ริมแม่น้ำโขงนั้น



คืนนั้นเรานอนเล่นบนเสื่อนอกระเบียงห้อง ลมเย็นๆจากฝนที่เพิ่งตกไป และกลิ่นไอดิน ทำให้เรารู้สึกสบาย
เรานอนคุยกัน คุยกันในสิ่งที่เรากำลังทำอยู่ และสิ่งที่เราจะทำต่อไป
จำได้มั๊ย อยู่ๆเราก็ผลอยหลับไป บนเสื่อนอกระเบียงนั่นแหละ
ฉันตื่นขึ้นมา แล้วปลุกเธอให้เข้าไปนอนข้างในห้องกัน ดีนะที่ไม่หลับอยู่ข้างนอกจนเช้า

ตอนกลางคืนมีถนนคนเดินนะ

ตื่นเช้ามาใสบาตร อากาศเย็นกำลังดี


กินข้าวเช้ากันมั๊ย ง่ายๆแต่อร่อยนะ
ของโปรดของเราทั้งสองคน โจ๊กใส่ปาท่องโก๋

บรรยากาศที่เชียงคาน






ทริปที่ 6 ขอนแก่น (17 มีนาคม 2555)
ฉันยังจำได้ดี
นี้คือแลนด์มาร์ก


ขอนแก่นมีไดโนเสาร์นะ



ทริปที่ 7 ภูกระดึง (13 เมษายน 2555)
ฉันยังจำได้ดี
นึกยังไงไปภูกระดึง! เธอบอกว่า สมัยเรียนเพื่อนเธอไปกัน แต่เธอไม่ได้ไปด้วย เพราะไม่อยากขอตังค์แม่
งั้นตอนนี้เราก็ไปกันสิ จะรออะไร

และนี่ก็คือการเดินขึ้นเขาครั้งแรกในชีวิตของเราสองคน


อย่าว่างั้นงี้เลยนะ แต่ฉันเดินเก่งและอึดกว่าเธอเยอะเลย ยอมรับมาเถอะ :p

ฉันชอบความรู้สึกระหว่างเดินขึ้น
ฉันชอบตอนที่ได้นั่งพักขา กระดกน้ำในขวด กัดช็อกโกแลตบาร์ และนั่งมองต้นไม้จนหายเหนื่อย

เธอบอกฉันว่า ฉันเป็นผู้หญิงที่ไม่เหมือนผู้หญิง ฉันเป็นผู้หญิงที่มีความเป็นผู้ชายอยู่มาก
ฉันแต่งหน้าไม่เป็น ฉันเลือกเสื้อผ้าไม่เก่ง แต่ฉันอึดเป็นบ้า และอยู่ง่ายกินง่ายเกินผู้หญิงทั่วไป
ฉันว่าฉันชักชอบขึ้นเขาเดินป่าแล้วสิ
ฉันมักห้ามไม่ให้เธอซื้อดอกไม้มาให้ฉันเสมอ
มีครั้งนึงเพื่อนเธอมาขายผ้าพันคอให้เธอซื้อให้ฉัน เธอบอกเพื่อนไปตรงๆว่า สงสัยซื้อไปจะโดนด่ามากกว่าจะปลื้ม
เธอรู้จักฉันดีจริงๆ


ฉันหลงรักผาหล่มสัก และพระอาทิตย์ตกดินบนภูกระดึง




ทริปที่ 8 เกาะช้าง (8 พฤษภาคม 2555)
ฉันยังจำได้ดี
สระว่ายน้ำริมหาด และอาหารเช้าริมทะเล


ทางบนเกาะช้างเค้าว่าหักศอกเลยล่ะ

ฉันเคยบอกเธอแล้วใช่มั๊ย ว่าฉันชอบทะเลมากกว่าภูเขา






บนเกาะช้างมีน้ำตกนะ