มีมั้ยครับ คนที่จะรักคนๆนึง คนเดียวไปตลอดทั้งชีวิต และเค้าสำคัญและมีความหมายกับเรามาก
มีเค้าเป็นเหมือนความหวังเดียวของชีวิตที่จะทำให้เรามีกำลังใจอยู่ได้ในทุกๆวัน

จนเมื่อวันนึงที่เค้าเดินจากไป เราเสียใจและหมดกำลังใจที่จะอยู่ต่อไป (กินไม่ได้ นอนไม่หลับ ใจลอย ร้องไห้ ซึมเศร้า)
กลายเป็นคนสิ้นหวัง แล้วก็ย้ำคิดอยู่แบบนั้น (เรียกง่ายๆว่าไม่ยอมรับความจริงน่ะครับ)
คอยไปในสถานที่ที่เคยไปด้วยกัน คอยเฝ้ามองหาเค้าตลอดเวลา ออกตามหาเค้าทั้งๆที่ไม่รู้ว่าเค้าจะอยากเจอเราหรือเปล่า
แต่ขอแค่ให้ได้ทำทุกๆสิ่งทุกๆอย่าง เพื่ออย่างน้อยจะได้ไปคอยเฝ้ามองเค้าอยู่ใกล้ๆ
ต่อให้เราจะเหนื่อย จะลำบากหรือต้องใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อตามหาเค้าไม่ว่าเค้าจะอยู่ไกลแค่ไหน

ผมไม่ขอคำปรึกษานะครับ แต่อยากรู้ว่ามีคนที่กำลังเป็นแบบนี้อยู่บนโลกนี้บ้างมั้ยครับ

มาเล่าประสบการณ์กันได้นะครับ