จขกท. ว่างงานมาตั้งแต่ต้นเดือน ม.ค. แล้วพยายามหางานมาตลอด จนตอนนี้ก็ยังว่างงานอยู่ หางานพวกงานออฟฟิศตำแหน่งธุรการกับไอที หามาหลายที่มากแล้ว แต่ก็ไม่มีที่ไหนรับเลย มีแต่บอกว่าเดี๋ยวจะโทรกลับไป แล้วก็ไม่โทรกลับมาเลย ยอมรับเลยว่าช่วงก่อนหน้านี้ที่ออกจากงานเพราะเบื่องานและอัตตาตัวเองด้วย แต่พอมาช่วงนึงที่เครียดมากจนแทบจะเป็นบ้าเพราะหางานไม่ได้ ก็เริ่มนึกถึงครูบาอาจารย์คนนึงที่สอนการปฏิบัติธรรมโดยการใช้จิตมองดูที่อารมณ์กับความคิดอย่างมีสติ แล้วตอกย้ำมัน ดูมันว่าเป็นยังไง ที่ผ่านมาเป็นไง ทำไมหางานไม่ได้ ทำไมถึงเบื่องาน ทำไมถึงออกจากงาน ทำไมถึงทำงานได้แย่ ก็มองมันหลายๆอย่างอย่างมีสติ จนมีสติมากขึ้น ถามมันว่า เครียดแล้วได้อะไร เครียดแล้วทำให้ได้งานไหม เครียดแล้วทำให้เค้าเมตตาโทรมาเรียกตัวเราไหม ก็ไม่ได้ ก็เลยพอปล่อยวางได้บ้าง ช่วงนี้ก็เลยลงเรียนภาษาจีนเพิ่มเติม ฝึกภาษาอังกฤษ กับเปิดใจหางานทำพวกร้านอาหาร ร้านกาแฟดู เผื่อจะมีโอกาสได้งานตรงนี้บ้าง ถึงแม้ว่าเค้าจะรับวุฒิ ม.3 หรือ ม. 6 ก็ตาม(แต่เราวุฒิ ป.ตรี) เงินเดือนน้อย แต่ก็เอาวะ ยังดีกว่าไม่ได้งาน แล้วไม่ได้เงิน เครียดเปล่า เครียดแล้วไม่ได้อะไรดีขึ้นอีก(ถึงที่บ้านจะไม่อยากให้ทำก็ตาม แต่ก็ยังดีกว่าไม่มีงาน เงินเก็บก็เริ่มหมดแล้ว ไม่เคยขอพ่อแม่ใช้จ่ายไรเลย ออกเองตลอดตอนช่วงว่างงานเพราะอยากพึ่งตัวเองให้มากที่สุด)

ใครมีประสบการณ์ไรก็มาเล่าสู่กันฟังหน่อยครับ และอยากจะบอกว่าถ้าใครที่อยากออกจากงานแต่ยังไม่ได้งานใหม่ อย่าเพิ่งออกเลย ช่วงนี้งานหายากจริงๆ ให้อดทนตั้งใจทำไปก่อนไม่ว่าคุณจะเบื่อ หรือเจอสังคนในองค์กรที่แย่ๆ หรือเรียนเสริมฝึกอาชีพก็ได้ถ้ามีเวลาว่างๆ หรือเตรียมตัววางแผนสำรองไว้ก่อนก็ได้ว่าอยากทำอะไรต่อในอนาคต อย่าเอาแต่สุขสบาย เพราะถ้าเกิดวันนึงคุณตกงานขึ้นมา คุณก็คงอาจจะเป็นแบบผมก็ได้ Walk-In ไปหางานที่โน่นที่นี่บ้าง แล้วก็ไม่ได้ พอไม่ได้ก็เครียด ฟุ้งซ่าน ซึมเศร้า กินไม่ได้ นอนไม่หลับ ย้ำคิดย้ำทำแต่เรื่องหางานตลอดเวลา