เนื่องจากวันนี้ หลังจากตีแบดมินตันเสร็จตอนสี่ทุ่มตรง เป็นกิจวัตรของทุกๆวันจันทร์ที่ต้องซื้อขนมปังมาไว้ทาน
เพราะตอนเช้าต้องตื่นแต่เช้าเลยไม่ได้ทำกับข้าว จึงต้องพึ่งขนมปัง ซึ่งปกติจะกินแบบโฮลวีท(สากเพดานเหงือกดีชอบครับ)
วันจันทร์นี้ก็เหมือนทุกๆวัน ขับรถไปซื้อ ไม่เอาถุง ไม่เอาใบเสร็จ ยัดหนมปังใส่กระเป๋ามา.....

และเป็นธรรมเนียมปฏิบัติอีกเช่นกัน ที่จะต้องกินขอบขนมปัง(ผมชอบขอบมากๆ) ก่อนอาบน้ำนอน จนกระทั่ง.....



สังเกตุเห็นอะไรมั้ยครับ?
....ขอบขนมปังของผม ทำไมมันบางได้ขนาดเน้น้น้



ปกติก็บางนะครับ... แต่ไม่ขนาดนี้ รับได้ แต่ไม่เคยสังเกตุเลย ว่านี่คือแผ่นที่ "10"

ผมจึงเทออกมานับตามรูปนั่นแหละครับ ยอมรับเลยว่าที่ผ่านมาไม่เคยนับเลย กระซวกอย่างเดียว
แต่ปัญหาของผมไม่ได้อยู่ที่"จำนวนแผ่น"ของขนมปังนะครับ ผมมีปัญหาตรงที่ คุณนับรวมอีขอบนี่เป็นแผ่นด้วยนั่นแหละ

หลายคนอาจจะคิดว่า เห้ย เวิ่นเว้อหวะ อะไร กะอีแค่ขนมปัง แต่เค้าบอกมาข้างซอง ว่ากี่แผ่น ให้พลังงานเท่าไหร่ เท่านี้ก็คลาดเคลื่อนเยอะแล้วครับ
เอาอีกตัวอย่าง สมมติถ้าคุณซื้อไข่เค็มไชยา มาแบบสิบฟองเค้าบอกว่าเนี่ยมีสิบฟองนะ เฉลี่ยลูกละแปดบาท แล้วดั๊นนน ได้ไข่เป็ดสาว เล็กกระจ้อยร่อยมา
คุณรู้สึกว่า.... หึ ก็ไข่เป็ดเหมือนกันนี่หว่า.   โอเคครับถ้าคิดแบบนั้นได้ฏ้โอเค

และผมจะโอเคเหมือนกัน ถ้าฟาร์มเฮาส์จะนับจำนวนแผ่นเป็น 9 1/2 แผ่น หรือเอาอีแผ่นนี่ทิ้งไปเลยครับ มันไม่แฟร์ครับ
ผมยอมรับนะครับว่าฟาร์มเฮาส์รับฟังผู้บริโภคมาตลอด(ถ้าจำได้เคยมีกระทู้หนมปังขึ้นรา แล้วเดี๋ยวนี้เค้าซีลมาเพิ่ม)
ผมชื่นชมมากๆในจุดนั้นครับ แม้แต่ขอบหนมปังผม อาจจะผิดที่เครื่องจักร กระบวนการผลิต อะไรๆก็แล้วแต่ แต่คุณควรแฟร์กับผู้บริโภคครับ

ปล.อย่าให้เลอแปงทำแข่งเลยครับรายการนี้ ขนมปังนี้ผมถือว่าเป็นซิกเนเจอร์ของฟาร์มเฮาส์เลยนะครับ สู้ๆครับ