คืออยากจะบอก(ระบาย)ว่า เป็นเวลา 1 ปี 4 เดือน 3 วันแล้วทำไมเรายังมีใหม่ไม่ได้ซักทีทำไมเรายังไม่หายคิดถึงเค้าเลย(ถึงเขาจะมีใหม่แล้วก็ตามเหอะ) ถ้าจะถามต้นสายปลายเหตุคือ เริ่มจากก่อนจะเลิกกันคือเขามีอาการเฉยชากับเราไปเฉยๆ เราเลยโมโหมากและก็ไม่ได้เข้าหาเขา2อาทิตเลย เพราะตลอดมาคิดว่าเขาแคร์เรามากเราเลยทำอะไรไปโดยที่ไม่คิดเลย คือ การที่เราบอกเลิกเขา และเขาก็ไปจริงๆ และเราก็ตามง้อด้วยวิธีต่างๆแต่มันแย่กว่าเดิมเราเลยปล่อยเขาไปโดยที่เรายังรักเขาอยู่มากๆ เราไม่รู้ว่ามันถูกหรือเปล่าแต่สิ่งที่เราทำคือเราหลบเค้าบล็อคเฟส ลบทุกอย่าง ทิ้งทุกอย่างที่เกี่ยวกับเขา  เพราะเวลาเราเจอเขาเรารู้สึกไม่โอเคเลย ทำไรไม่ถูก ไม่เป็นตัวของตัวเอง ส่วนสาเหตุจริงๆที่เรารู้เองคือ ตลอดเวลาที่เราคบกับเขามาเราทำเขาเหนื่อย ไม่ได้ใส่ใจตัวเอง ไม่ดูแลตัวเอง การเรียนดร๊อปลง ใส่ใจเขาน้อยไป ทำให้เขารู้สึกอายเวลาไปใหนมาใหนกับเรา ทั้งๆที่เขาเชื่อมั่นและให้โอกาสเรามาตลอด แต่เราเลือกที่จะทิ้งมันไปเอง เราไม่รู้ว่าทำไมเราถึงไม่อยากมีใครเรารู้แค่อย่างเดียวคือ เรารักเขามากๆเลยอยากได้โอกาสแต่มันก็สายไปแล้วหล่ะ จึกอยากจะมาเล่าให้เพื่อนได้อ่านกันการที่เราจะทะเลาะกับใครถ้าหากอันไหนเรายอมเขาได้เราก็ยอม นึกถึงวันแรกที่คบกัน ถ้าหากเราเลือกผิดมันอาจะแก้อะไรไม่ได้เลย ...