ขอระบายหน่อยครับ อาจจะผิดเพี้ยนก็ขออภัยด้วยครับ ช่วงหลังๆนี้ผมมีอาการคิดมากในช่วงตอนกลางคืน แต่จะคิดมากตอนอยู่หน้า เฟส หน้าแมสเซนเจอร์ว่า จะคุยเรื่องอะไรดี กลัวคุยแล้ว คนอื่นจะมองเราในทางไม่ดีหรือรำคาญ กลัวมากๆเป็นปมสุดๆ ไหนเฟสจะปิดการมองเห็นที่หนักหนาอีก ไม่มีสักไลค์เลยแม้เพื่อนเฟสจะ 3พันคนแล้วก็ตาม อย่าว่าแต่ออนไลน์โซเซียลเลย ชีวิตจริงก็เช่นกันครับ พึงโดนคนในซอยถามมา ทำไมทำหน้านิ่งๆ ยิ้มหน่อยสิ คือ เรารู้จักว่าเห็นหน้ายิ้มๆนิ่งๆขนาดนี้ แต่ข้างในความคิดในสมองคือความคิดมากสูงงเลย แบบไม่รู้สมองผมคิดอะไรอยู่ ต้องการอะไร เลยเกิดอาการคิดมาก แต่พอเริ่มหนักขึ้น คนอื่นก็ไม่สนใจเลย ทำให้ผมเกิดทำตัวเรียกร้องความสนใจคนอื่น แต่พยายามไม่พูดแง่ลบคนอื่นมากเกินไป ผมสื่อสารไม่เก่งด้วย เกรงสุดๆ อย่าว่าแม้แต่คนอื่นครับ ผู้หญิงก็เช่นกัน เหมือนในหัวผมคิดแต่เรื่องผู้หญิงมากเกินไป แบบอยากคุยเล่นๆ อะไรทำนองงี้ครับ เอาจริงๆอยากมีแฟนครับเพราะประสบการณ์ อายุ 24 อย่างผมไม่เคยมีเลยสักครั้งเดียว อาจเป็นเพราะสายเกินไป หลัง จบ ป.6 ผมก็อยู่คนเดียวมาโดยตลอดเลย จนถึง อายุ 17 หางานทำ มีเพื่อนเหมือนเป็นการเริ่มเข้าสังคมบ้าง แต่ไม่รู้ทำไมสังคมเหมือนไม่ให้ผมเข้า เพราะผมอยู่คนเดียวมามากเกินไป ไม่มีคนใส่ใจสนใจแบบจริงจัง บ้างคนบอกอยู่คนเดียวก็ดีแล้วอยู่กับตัวเองก็ดีแล้ว แต่ผมตอบกลับว่า อยู่กับตัวเองโดยไม่สนว่าคนอื่นจะคิดยังไงหรอ? น่ากลัวนะ ผมกลัวคนอื่นไม่สนใจที่สุด ผมอยู่คนเดียวมานานจนเริ่มคิดอยากทำอะไรใหม่ๆบ้าง แต่เหมือนไม่ให้ผมทำหรือไม่เหมาะยังไงก็ไม่รู้ ให้ผมอยู่คนเดียวสบายใจดีกว่า ผมรู้สึกเหนื่อยมากครับ ไม่ใช่เหนื่อยการงานนะ เหนื่อยด้านความคิดบนสมอง ว่าคิดอะไรอยู่กันแน่ ต้องการอะไรกันแน่ มีคิดมากว่าคนอื่นจะมองเราไม่ดีหรือป่าว แบบทุกคนเลยรวมถึง Pantip ในนี้ด้วยครับ