คือเรารู้จักกับรุ่นน้องผชคนนึงมาตินแรกก้เล่นคุยด้วยกันทุกวันพอหลายๆวันมาเขาก้บอกเราว่าเขาชอบเราเห็นเราแล้วใจสั่นคิดถึงทุกชมแล้วเขาก้ชอบมาหยอดมุกแต่ตอนนั้นเราไม่ได้ชอบเขาด้วยซ้ำค่ะแล้วก้บอกตรงๆเลยว่าตัดใจไปเหอะตอนนั้นรู้ได้เลยว่าเขาคงจะเสียใจมากเขาก้บอกต้องใช้เวลาทำใจหน่อยแต่ก้เล่นกันตามปกติเหมือนเดิมเขาบอกจะพยายามลืมให้ได้แล้วกันแต่ตอนนั้นเราน่าจะพูดตรงเกินไปหน่อยแต่ตอนนั้นเราไม่ได้รู้สึกอะไรกับเขาเลยจริงๆเขาพยายามมากแค่ไหนเราก็ไม่สนใจอยู่ดีแชตเขาเราก้ดองแต่พอเล่นกันคุยด้วยกันมาเรื่อยๆเราก้รู้สึกได้เลยค่ะว่าเราชอบเขาแน่ๆอ่ะคิดถึงเขาตลอดรู้สึกเหมือนผีเสื้อมาบินในท้องด้วยอ่ะค่ะ555แต่ตอนนี้เหมือนเขาจะทำใจแล้วลืมเรื่องที่ผ่านมาได้แล้วอ่ะค่ะแล้วเขาก้ไม่ค่อยมีเวลาเท่าไหร่จากที่คุยกันทั้งวันก้คุยกันแค่2-3ชมแล้วก้แยกย้ายแล้วค่ะแต่เรารู้สึกว่าเราอยากจะคุยกับเขาทั้งวันแบบเมื่อก่อนเลยแต่ตอนนั้นที่เขายังชอบอยู่เราก้รู้สึกรำคาญเขาอยู่นะคะแตเหมือนเชาทำของอะไรใส่เลยอยู่ดีๆเราก้เริ่มหลงชอบเขาขึ้นมาแต่ถ้าบอกเขาไปตอนนี้คงสายแล้วแหละค่ะแต่เราอยากให้เขาชอบเราเหมือนเดิมเพราะตอนนั้นเขาใส่ใจเราดีมากๆแต่วันนี้ยิ่งเหมือนไม่สนิทกันเลยในใจก้อยากให้เขารู้นะคะว่าเราคิดยังไงแต่ตอนนั้นเราปฏิเสธเขาไปแล้วเราก้คิดว่าเราคงไม่มีทางไปชอบเขาหรอกแต่พอยิ่งห่างเราก้ยิ่งคิดถึงเขามากๆอยากให้เขาใส่ใจเราเหมือนเมื่อก่อนแต่เรายังไม่ได้เป้นอะไรกันด้วยซ้ำค่ะก้แค่พี่น้องอยากทำใจอยู่นะคิดว่าเขาคงไม่กลับมาชอบเราแล้วแหละ
แอบชอบเขาตอนนี้จะสายไปมั้นคะ