เราเพิ่งทำงาน ไม่ถึงปี เป็นเซลเอน ในโรงงาน  ตอนแรกอยากเป็นมาก  เพราะอยากทำธุรกิจ  
ซึ่ง รู้สึกคิดผิดไงไม่รู้     (เอนจิเนีย คนละสายที่จบมา  จบอิเลก  มาขายวัสดุจากพอลิเมอ)  

คือ เราทำงานได้ดี นะ  หัวหน้า ชมตลอด   หัวหน้าดี พี่ร่วมงานดีหมดในแผนก
และไม่เถียง มนต์เสน่ห์ของเซล    คือคำว่าอิสระ  ตอนเที่ยงๆ บ่ายๆ เกือบทุกวัน เราก็อยู่บ้าน   ดูตลาดหุ้น ดูหนัง   ตอนเย็นไปฟิตเนส  

แต่คุณรู้มั๊ย พอใช้ชีวิตแบบนี้ไปเรื่อยๆ ทำงานไปวันๆ ไม่มีแรงบันดาลใจ รู้สึก ตัวเองไร้ค่า  เพราะว่ามาทำไม่ตรงสายนี่แหละ  
รู้สึกตัวเองไม่ได้ ใช้ความรู้ วิศว ที่จบมา ไปสร้างสรรค์อะไรเลย  
เช่น  ครู มีจุดมุ่งหมาย เพื่อให้เด็กมีความรู้        

มีความฝันว่าอยาก อยู่ บ.ที่ลาได้ยาวๆ  ไปเที่ยวต่างประเทศ  เลยมาเป็นเซล  คิดผิด  เพราะ เซล ต้องดูแลลูกค้า จะลายาวให้คนอื่นมาดูก็ไมไ่ด้  

แต่พอมาเห็นเพื่อน แล้ว รู้สึกตัวเอง เลือกทางผิดไงไม่รู้ คนนึงไปอยู่แท่น  คนนึงอยู่โรงไฟฟ้าเอกชน (ทั้งๆที่เราก็ติดด้วยนะ แต่ไม่เอา มาเลือกเป็นเซล)

เห้อออออ ถอนหายใจ  อยากย้าย  แต่เหมือนนับหนึ่งใหม่  และพ่อแม่ ก็บอกให้รอโบนัส ก่อน   ตอนนี้ทำ เหมือนซังกะตาย