คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 6
แค่เท่าที่อ่านมา ยังไม่แน่ใจว่าน้องเขาเป็น introvert หรือเปล่าค่ะ
อาจจะแค่ยังไม่คุ้น หรือสนิทกับคนอื่นยากก็เป็นได้
กรณีที่เป็น introvert จริง การไปชวนคุยแล้วคาดหวังการตอบสนองกลับเช่นเดียวกับคนที่เป็น extrovert อาจทำให้ จขกท เป็นฝ่ายไม่สบายใจเสียเองค่ะ
เราเองเป็น introvert ที่ทำงานออฟฟิศมานานหลายปี ผ่านการปรับตัวมาแล้ว ว่าต้องพูดคุยกับเพื่อนร่วมงานบ้าง เข้าสังคมบ้าง แต่ก็ขอบอกตามตรงว่าต้องใช้พลังงานเยอะมากจริงๆค่ะ (บางวันเหนื่อยมากจนต้องเฟดตัวหายไปอยู่กับตัวเองคนเดียวบ้าง ช่วงพักเที่ยง)
เทียบกับวันที่เพื่อนร่วมงานอยู่ในออฟฟิศน้อยๆ เราได้มีเวลาทำงานของเราเอง ตลอดทั้งวันไม่ต้องพูดคุยกับใคร สบายใจมากค่ะ
เคยเล่าให้เพื่อนร่วมงานฟังว่า สมัยที่เรียนจบใหม่ๆ เริ่มเข้าทำงานได้ไม่นาน พยายามหางานที่ไม่ต้องสื่อสารกับใคร ไม่ต้องคุยกับใคร
ถึงเวลามาเข้างาน แล้วก็ทำงานๆ ถึงเวลาเลิกงานก็กลับ ทำแต่งานของตัวเองอย่างเดียว
แต่แน่นอน ... งานแบบนั้นมันไม่มี ยังไงเราก็ต้องปรับตัวให้เข้ากับสังคม หรืออย่างน้อยก็ต้องรักษาบรรยากาศในออฟฟิศให้ดีขึ้น
ตอบคำถาม จขกท นะคะ
1. ถ้าเขาเป็น introvert เขาไม่เบื่อค่ะ
2. อย่าพยายามดีกว่าค่ะ ให้เป็นธรรมชาติไป ถ้าเขาจับความรู้สึกได้ว่า จขกท ใช้ความพยายาม เขาอาจรู้สึกอึดอัด
3. ถ้าเขาเป็น introvert จริง จขกท ก็อาจจะคิดมากไปเอง แต่ก็เป็นเพราะห่วงลูกน้องเนอะ ^^
4. ทำทุกอย่างให้เป็นไปตามธรรมชาติ และอย่าคาดหวังการตอบสนองที่เหมือน extrovert จากคนที่เป็น introvert ค่ะ
อันที่จริงถ้าเขาจะตอบสนองแบบ extrovert เขาก็ทำได้ค่ะ แต่เขาจะเสียพลังงานมาก อาจทำให้เขาเครียดมากค่ะ
อาจจะแค่ยังไม่คุ้น หรือสนิทกับคนอื่นยากก็เป็นได้
กรณีที่เป็น introvert จริง การไปชวนคุยแล้วคาดหวังการตอบสนองกลับเช่นเดียวกับคนที่เป็น extrovert อาจทำให้ จขกท เป็นฝ่ายไม่สบายใจเสียเองค่ะ
เราเองเป็น introvert ที่ทำงานออฟฟิศมานานหลายปี ผ่านการปรับตัวมาแล้ว ว่าต้องพูดคุยกับเพื่อนร่วมงานบ้าง เข้าสังคมบ้าง แต่ก็ขอบอกตามตรงว่าต้องใช้พลังงานเยอะมากจริงๆค่ะ (บางวันเหนื่อยมากจนต้องเฟดตัวหายไปอยู่กับตัวเองคนเดียวบ้าง ช่วงพักเที่ยง)
เทียบกับวันที่เพื่อนร่วมงานอยู่ในออฟฟิศน้อยๆ เราได้มีเวลาทำงานของเราเอง ตลอดทั้งวันไม่ต้องพูดคุยกับใคร สบายใจมากค่ะ
เคยเล่าให้เพื่อนร่วมงานฟังว่า สมัยที่เรียนจบใหม่ๆ เริ่มเข้าทำงานได้ไม่นาน พยายามหางานที่ไม่ต้องสื่อสารกับใคร ไม่ต้องคุยกับใคร
ถึงเวลามาเข้างาน แล้วก็ทำงานๆ ถึงเวลาเลิกงานก็กลับ ทำแต่งานของตัวเองอย่างเดียว
แต่แน่นอน ... งานแบบนั้นมันไม่มี ยังไงเราก็ต้องปรับตัวให้เข้ากับสังคม หรืออย่างน้อยก็ต้องรักษาบรรยากาศในออฟฟิศให้ดีขึ้น
ตอบคำถาม จขกท นะคะ
1. ถ้าเขาเป็น introvert เขาไม่เบื่อค่ะ
2. อย่าพยายามดีกว่าค่ะ ให้เป็นธรรมชาติไป ถ้าเขาจับความรู้สึกได้ว่า จขกท ใช้ความพยายาม เขาอาจรู้สึกอึดอัด
3. ถ้าเขาเป็น introvert จริง จขกท ก็อาจจะคิดมากไปเอง แต่ก็เป็นเพราะห่วงลูกน้องเนอะ ^^
4. ทำทุกอย่างให้เป็นไปตามธรรมชาติ และอย่าคาดหวังการตอบสนองที่เหมือน extrovert จากคนที่เป็น introvert ค่ะ
อันที่จริงถ้าเขาจะตอบสนองแบบ extrovert เขาก็ทำได้ค่ะ แต่เขาจะเสียพลังงานมาก อาจทำให้เขาเครียดมากค่ะ
สมาชิกหมายเลข 1838798 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1474960 ถูกใจ, Sith Lord Nindle ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1029265 ถูกใจ, RoadRider ถูกใจ, ALoneตัวแม่ ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2028995 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2412014 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1676931 ถูกใจ, MarionettePuppetDolls ถูกใจรวมถึงอีก 18 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 8
เท่าที่อ่านน้องผู้หญิงคนนี้คล้ายๆ กับเราเลยคะ จากปสก.ของเรา เราอยากจะบอกเลย ไม่มีองค์กรไหน มีพื้นที่ให้พวก introvert อยู่หรอกคะ
เราก็เป็นคนเงียบๆ ไม่ชอบพูดคุยกับใครในที่ทำงาน ถ้าพูดก็พูดเรื่องงานนิดหน่อย เท่านั้น เพราะเรากลัว เรากลัวการพูดอะไรที่อยู่ในใจออกไปแล้ว
จะทำให้ผู้อื่นไม่พอใจคะ เราเป็นคนอ่อนไหวกับคนรอบข้างมากๆ แคร์คนมากๆ มากจนต้องระวังคำพูด ระวังมากเกินไป จนไม่พูดไปเลย
และเราเป็นคนค่อนข้างไม่ชอบนินทาใคร เราจึงอยากจะพูดให้น้อยที่สุด เพื่อหวังว่า มันจะมีผลกระทบกับเราน้อยที่สุดคะ
แต่เปล่าเลย... มันก็เหมือนกับที่คนคห. บนๆ บอก การที่เราเป็นแบบนี้ ทำแบบนี้ กลับกลายเป็นว่า เราโดนล่าเป้าคะ
คนเงียบๆ ขาดปฏิสัมพันธ์ มันกลายเป็นแกะดำ ในคนหมู่มาก
ข่าวลือ ข่าวล่วง จะถาโถมใส่คุณอย่างไม่มีหยุดหย่อนคะ คุณจะกลายเป็น Topic ให้คนเขานินทายิ่งกว่าคนที่เอาแต่พูดจาแย่ๆ กว่าคุณเสียอีก
อีกแง่ คนเงียบๆ อาจกลายเป็นโดนมองว่าแข็งกร้าว ควบคุมยาก ดูเดาอารมณ์ไม่ออก กลายเป็นพาลระแวงและไม่น่าไว้ใจ
ยิ่งมาเจอกับมนุษย์คลั่งอำนาจ คนแบบนี้ต้องการคำยกยอคะ คำชื่นชมคะ และถ้าหากเขามองว่าพวกคนเงียบๆ ไม่ยอมมาพูดกับเขา ไม่ยอมเขามาอยู่ใต้เขา
คนเงียบๆ จะกลายเป็นฝ่ายโดนเล่นไม่เหลือซากเลยคะ เขาจะเล่นพรรคพวก เอาคนหมู่มากมารุม
แต่จริงๆ แล้วในทางกลับกัน ถ้าคุณลองพิจารณาดีๆ คนประเภทนี้ จะไม่มีอะไรเลยๆ เพราะเขาไม่สนใจคนรอบข้างไง
สนใจแต่ตัวเองยังไงคะ ไม่ได้สนใจว่าใครจะนินทา ไม่สนใจว่าใครจะเกลียดชัง
เพราะฉะนั้น เอาจริงๆ นะ สำหรับเรา คนแบบนี้อาจจะเป็นคนที่ไว้ใจได้มากที่สุดก็ได้นะ
อืม....แต่โลกนี้มันโหดร้ายคะ คนเงียบ - คือคนอ่อนแอ คนอ่อนแอ - อยู่ในสังคมไม่ได้หรอกคะ คนในสังคมจะขับไล่คุณออก
เห็นไหม ขนาดคุณเป็นเจ้านาย คุณยังมาตั้งกระทู้เหมือนรู้สึกว่าคุณยังไม่โอเคกับคนบุคลิกแบบนี้เลย
นี่ถ้ายิ่งคุณเป็นเจ้านายที่ไม่หนักแน่นพอ แล้วคุณมีลูกน้องคนอื่นๆ ที่ช่างพูด... อีกหน่อยคุณจะโดนโน้มน้าวคะ
(อันนี้ เราเจอจากปสก.จริงส่วนตัวเลยคะ คล้ายแบบคุณเลย สุดท้ายเราโดนไล่ออกคะ)
เราเป็นแบบนี้คะ ไม่มีที่ให้อยู่แล้วตกงานมาเป็น 10 ครั้ง ในรอบ 6-7 มาแล้ว เราโดนเยอะมาก เราก็พยายามจะปรับตัว ความดีเข้าสู้อะไรหลายๆ
สุดท้ายมันก็แพ้พวกเข้าสังคมเก่งๆ เราสู้ไม่ได้หรอกคะ เราเจอชนิดที่ว่า เราทำงานเก่งกว่าแต่ก็แพ้พวกปากเก่งหมู่มาก ต่อให้เราทำงานดี ทำงานเก่งแค่ไหนก็ตามเนอะ รู้สึกเลยว่ามันต้องใช้ความพยายามและแรงมากมายมหาศาลขนาดไหน เพื่อที่จะพยายามเข้าสังคมให้ได้ เราเหนื่อย ร้องไห้มาเยอะแยะมากมายคะ...
นึกละก็เศร้า... เห็นคุณพูดเรื่องน้องคนนี้แล้ว เหมือนเห็นตัวเอง...
เราก็เป็นคนเงียบๆ ไม่ชอบพูดคุยกับใครในที่ทำงาน ถ้าพูดก็พูดเรื่องงานนิดหน่อย เท่านั้น เพราะเรากลัว เรากลัวการพูดอะไรที่อยู่ในใจออกไปแล้ว
จะทำให้ผู้อื่นไม่พอใจคะ เราเป็นคนอ่อนไหวกับคนรอบข้างมากๆ แคร์คนมากๆ มากจนต้องระวังคำพูด ระวังมากเกินไป จนไม่พูดไปเลย
และเราเป็นคนค่อนข้างไม่ชอบนินทาใคร เราจึงอยากจะพูดให้น้อยที่สุด เพื่อหวังว่า มันจะมีผลกระทบกับเราน้อยที่สุดคะ
แต่เปล่าเลย... มันก็เหมือนกับที่คนคห. บนๆ บอก การที่เราเป็นแบบนี้ ทำแบบนี้ กลับกลายเป็นว่า เราโดนล่าเป้าคะ
คนเงียบๆ ขาดปฏิสัมพันธ์ มันกลายเป็นแกะดำ ในคนหมู่มาก
ข่าวลือ ข่าวล่วง จะถาโถมใส่คุณอย่างไม่มีหยุดหย่อนคะ คุณจะกลายเป็น Topic ให้คนเขานินทายิ่งกว่าคนที่เอาแต่พูดจาแย่ๆ กว่าคุณเสียอีก
อีกแง่ คนเงียบๆ อาจกลายเป็นโดนมองว่าแข็งกร้าว ควบคุมยาก ดูเดาอารมณ์ไม่ออก กลายเป็นพาลระแวงและไม่น่าไว้ใจ
ยิ่งมาเจอกับมนุษย์คลั่งอำนาจ คนแบบนี้ต้องการคำยกยอคะ คำชื่นชมคะ และถ้าหากเขามองว่าพวกคนเงียบๆ ไม่ยอมมาพูดกับเขา ไม่ยอมเขามาอยู่ใต้เขา
คนเงียบๆ จะกลายเป็นฝ่ายโดนเล่นไม่เหลือซากเลยคะ เขาจะเล่นพรรคพวก เอาคนหมู่มากมารุม
แต่จริงๆ แล้วในทางกลับกัน ถ้าคุณลองพิจารณาดีๆ คนประเภทนี้ จะไม่มีอะไรเลยๆ เพราะเขาไม่สนใจคนรอบข้างไง
สนใจแต่ตัวเองยังไงคะ ไม่ได้สนใจว่าใครจะนินทา ไม่สนใจว่าใครจะเกลียดชัง
เพราะฉะนั้น เอาจริงๆ นะ สำหรับเรา คนแบบนี้อาจจะเป็นคนที่ไว้ใจได้มากที่สุดก็ได้นะ
อืม....แต่โลกนี้มันโหดร้ายคะ คนเงียบ - คือคนอ่อนแอ คนอ่อนแอ - อยู่ในสังคมไม่ได้หรอกคะ คนในสังคมจะขับไล่คุณออก
เห็นไหม ขนาดคุณเป็นเจ้านาย คุณยังมาตั้งกระทู้เหมือนรู้สึกว่าคุณยังไม่โอเคกับคนบุคลิกแบบนี้เลย
นี่ถ้ายิ่งคุณเป็นเจ้านายที่ไม่หนักแน่นพอ แล้วคุณมีลูกน้องคนอื่นๆ ที่ช่างพูด... อีกหน่อยคุณจะโดนโน้มน้าวคะ
(อันนี้ เราเจอจากปสก.จริงส่วนตัวเลยคะ คล้ายแบบคุณเลย สุดท้ายเราโดนไล่ออกคะ)
เราเป็นแบบนี้คะ ไม่มีที่ให้อยู่แล้วตกงานมาเป็น 10 ครั้ง ในรอบ 6-7 มาแล้ว เราโดนเยอะมาก เราก็พยายามจะปรับตัว ความดีเข้าสู้อะไรหลายๆ
สุดท้ายมันก็แพ้พวกเข้าสังคมเก่งๆ เราสู้ไม่ได้หรอกคะ เราเจอชนิดที่ว่า เราทำงานเก่งกว่าแต่ก็แพ้พวกปากเก่งหมู่มาก ต่อให้เราทำงานดี ทำงานเก่งแค่ไหนก็ตามเนอะ รู้สึกเลยว่ามันต้องใช้ความพยายามและแรงมากมายมหาศาลขนาดไหน เพื่อที่จะพยายามเข้าสังคมให้ได้ เราเหนื่อย ร้องไห้มาเยอะแยะมากมายคะ...
นึกละก็เศร้า... เห็นคุณพูดเรื่องน้องคนนี้แล้ว เหมือนเห็นตัวเอง...
สมาชิกหมายเลข 1624705 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3864454 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2091528 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4769002 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1838798 ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 1474960 ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 1128205 ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 2809394 ถูกใจ, DreamBridge หลงรัก, สมาชิกหมายเลข 4055233 ถูกใจรวมถึงอีก 32 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 5
ตอบข้อ4 อยู่ร่วมกันแบบพูดคุยกันตามปกติครับ เลิกคาดหวังหรือคาดคั้นที่จะเปลี่ยนบุคลิคของเขาให้เหมือนกับเรา
บางทีเขาอาจจะมีความสุขในแบบของเขา แต่การที่เราพยายามบังคับให้เขาต้องมีความสุขตามวิถีของเรา ด้วยความเป็นห่วง มันจะทำให้เราทุกข์ และอีกฝ่ายก็อึดอัดไปด้วย สุดท้ายจะพาลไม่แฮปปี้ทั้งคู่
บางทีเขาอาจจะมีความสุขในแบบของเขา แต่การที่เราพยายามบังคับให้เขาต้องมีความสุขตามวิถีของเรา ด้วยความเป็นห่วง มันจะทำให้เราทุกข์ และอีกฝ่ายก็อึดอัดไปด้วย สุดท้ายจะพาลไม่แฮปปี้ทั้งคู่
สมาชิกหมายเลข 1838798 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1474960 ถูกใจ, Lawliet ถูกใจ, Non_ConForMisT ถูกใจ, mysweetpiano ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2233768 ถูกใจ, Gaysorndokmai ถูกใจ, flymom ถูกใจ, silentkung ถูกใจ, Under the same rain ถูกใจรวมถึงอีก 13 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
มีลูกน้องบุคลิกแบบ Introvert ค่ะ อยากถามข้อมูลคนบุคลิกนี้เพื่อความเข้าใจกันค่ะ
ซึ่งไม่นานมานี้ เราได้เปิดบริษัทของเราเอง โดยออฟฟิศก็จะมีขนาดเล็กๆมีคนอยู่แค่ 2-3 คน ซึ่งทั้งหมดเป็นหุ้นส่วนเราที่โตๆกันหมดแล้ว (30+) และไม่ค่อยเข้ามานั่งในออฟฟิศ
ไม่นานมานี้เราได้จ้างน้องผู้หญิงคนหนึ่งมาทำงานค่ะ น้องสุภาพเรียบร้อย การศึกษาดี หัวไว เพิ่งเรียนจบมาปีนึง
แต่ปัญหาที่พบคือ น้องเงียบมาก เงียบชนิดที่ว่า ถ้าทั้งวันเราไม่พูดอะไร น้องก็จะพูดแค่สวัสดีตอนเจอและตอนกลับเท่านั้น ออฟฟิศเงียบจนเสียงแอร์ดังมากค่ะ บางทีต้องเปิดเพลงกลบ
หากมีงานที่จะต้องคุย น้องก็จะรอให้เราเป็นฝ่ายถาม นานๆทีเร่งด่วนจริงๆ น้องถึงจะเป็นฝ่ายถามงานเราก่อนค่ะ ให้ติดต่อกับซัพพลายเออร์น้องจะชอบใช้วิธีพิมพ์แทนการโทร ซึ่งบ่อยครั้งที่เราต้องสอนว่าให้โทรคุยดีกว่าจะได้มีสัมพันธภาพกับคนทำงานด้วยกัน เวลาชวนออกไปดูงานข้างนอก น้องก็จะเดินตามเงียบๆ จดเงียบๆ นั่งในรถเงียบๆ
ตอนแรกเราก็กังวลใจมากว่าน้องเงียบ เพราะเกร็งที่เราเป็นเจ้านาย และไม่มีเพื่อนรุ่นเดียวกัน เราก็พยายามชวนคุยเรื่องบันเทิง เพลง หนัง ฯลฯ แต่ก็ยังเจอกับอาการถามคำตอบคำค่ะ (แต่ตอบด้วยใบหน้ายิ้มๆนะคะ แต่ไม่ได้เย็นชามึนตึง)
เวลาหุ้นส่วนเรา(เพศหญิงบุคลิกใจดีทุกคน)เข้ามาออฟฟิศ ก็ชวนน้องคุยเล่น แต่น้องก็จะเงียบๆตามเดิม ชวนทานข้าวก็จะไม่ค่อยไปค่ะ จะออกไปกินเงียบๆคนเดียวทุกวัน เป็นแบบนี้จนเข้าเดือนที่สามแล้วค่ะ ล่าสุดเราทนไม่ไหวถามว่าน้องว่าอยู่ที่นี่เบื่อไหม ถ้าเบื่อก็บอกนะ พี่เป็นห่วงจริงๆ พี่จะได้หาอะไรสนุกๆให้ทำมากขึ้น น้องก็บอกว่า"ไม่ค่ะ น้องอยู่ได้ค่ะ" เราเลยสรุปเอาเองว่าน้องเป็นคนประเภท Introvert
ซึ่งคน Extrovert อย่างเราไม่เข้าใจจริงๆค่ะ เราจะเหี่ยวเฉามากถ้าวันๆไม่มีคนคุยด้วยแบบนี้ ในความคิดเราคือคนเจอกันแทบทุกวันมาสามเดือนแล้ว ควรจะสนิทกันได้แล้วน่ะค่ะ ไม่ใช่ให้เราต้องชวนคุยก่อนเสมอเพื่อสร้างบรรยากาศ ที่ผ่านมาเราเป็นหัวหน้าคนในองค์กรหลายที่ ลูกน้องก็จะพูดคุยทักทาย แซวกันได้ปกติค่ะ
คำถามคือ
1. ในฐานะนายจ้างเราต้องเป็นห่วงว่าน้องเค้าจะเบื่อไหมคะ
2. การที่เราพยายามจะเอนเตอร์เทนน้องเค้ามันยิ่งทำให้เค้าเครียดหรือป่าว
3. หรือเราต่างหากที่คิดมากไปคะ (ชักสับสน)
4. และมีคำแนะนำในการอยู่ร่วมกันอย่างแฮปปี้ทุกฝ่ายไหมคะ
ขอบคุณมากค่ะ