ตั้งแต่เข้ามาในห้องศาสนานี้ ผมพบว่าเพื่อนสมาชิกส่วนใหญ่จะยึดมั่นในคำภีร์มาก (ซึ่งผมก็มองว่าไม่ใช่เรื่องผิด) ในขณะเดียวกันก็มีเพื่อนสมาชิกจำนวนหนึ่งที่เห็นต่าง (เรียกว่าเป็นกลุ่มอินดี้เลยก็ว่าได้เพราะจำนวนน้อยกว่ามาก) ในกลุ่มอินดี้นี้ก็แบ่งซอยไปได้อีกเช่น ไม่เชื่อเรื่องนรก สวรรค์ อภินิหารเลย กลับกลุ่มที่ไม่รู้และไม่สนในเรื่องพวกนี้ แต่สรุป โดยรวมจะยึดเรื่องอริยสัจสี่เป็นหลัก

สิ่งที่น่าสนใจคือ
1 กลุ่มที่ยึดมั่นในคำภีร์แบบเต็มร้อย: ส่วนใหญ่จะไม่ยอมรับความเห็นต่างเลย คือรับไม่ได้แม้แต่นิดเดียว หากมีคนตั้งตั้งคำถามเกี่ยวกับคำภีร์ขึ้นมาคำตอบที่ได้มักจะเป็นคำด่าไม่ใช่เป็นการอธิบายความ

2 กลุ่มที่ยึดมั่นคำภีร์แบบเต็มร้อย: มักจะอ้างอิงถึงกฏหรือบัญญัติต่างๆในคำภีร์ แต่หลวงพ่อ หลวงปู่หลายๆรูปที่ทำเครื่องรางของขลังและที่ชาวพุทธส่วนใหญ่นิยมและยกให้เป็นพระอรหันต์นั้น เพื่อนสมาชิกกลุ่มนี้มักจะกระโดดก้าวข้ามไป ไม่พูดถึง ไม่ไปอ้างอิงถึงบัญญัติในคำภีร์เลย หรือไม่ก็มักจะบอกว่าญาติโยมเค้านำมาให้พระท่านปลุกเสกท่านก็ทำไปด้วยความเมตตา แบบนี้นับว่า Double Standard หรือไม่?

3 กลุ่มที่ยึดมั่นคำภีร์แบบเต็มร้อย: ส่วนใหญ่จะไม่ชอบท่านพุทธทาสและหลวงพี่เตช ไม่ชอบแบบที่สามารถด่าว่าหรือล้อเลียนพระท่านได้แบบไม่กลัวบาปกันเลย ทั้งที่ตัวเองก็เชื่อเรื่อง เทวดา สวรรค์ วิมาน นายนิรบาล กะทะทองแดง และต้นงิ้ว อย่างสุดจิตสุดใจ เรื่องนี้นับว่าขัดแย้งในตัวเองอยู่เหมือนกัน

4 กลุ่มที่ยึดมั่นคำภีร์แบบเต็มร้อย: ส่วนใหญ่มีอคติต่อหลวงพี่เตช ไม่เปิดใจในการที่จะแลกเปลี่ยนความเห็นทางธรรมจากผู้ที่คิดต่างจากท่านเลย คือเปิดกระทู้มาปุ๊บกลายเป็นการต่อปากต่อคำกับพระไปโดยทันที ไม่มีมุมมองที่แบบ เออเรื่องนี้หลวงพี่พูดใช้ได้ น่าคิด น่าสนใจ มีมุมเดียวคือฉันจะจัดการกับหลงพี่

ทั้งนี้ผมใช้คำว่าส่วนใหญ่ไม่ใช่ทั้งหมดนะครับ นี่ไม่ใช่การต่อว่าใครเพราะผมก็เคารพเพื่อนสมาชิกทุกท่านในห้องนี้ นี่แค่มาสะท้อนภาพที่เกิดขึ้นเป็นประจำในห้องศาสนาของพวกเรา

รักนะ ไข่แมว