ดูองค์ความรู้ของพระศาสดาเรานะครับ
เพราะมี อวิชชา   จึงมี สังขาร
เพราะมี สังขาร    จึงมี นามรูป
เพราะมี นามรูป   จึงมีสฬายตนะ
เพราะมี สฬายตนะ จึงมี ผัสสะ
เพราะ ผัสสะ   จึงมี เวทนา
เพราะมี เวทนา   จึงมี ตัณหา
เพราะมี ตัณหา   จึงมี อุปาทาน
เพราะมี อุปาทาน   จึงมี ภพ
เพราะมี ภพ   จึงมี ชาติ
เพราะมี ชาติ   จึงมี ชรา มรณะ
(ในแต่ละข้อมี นันทิเป็นมูล มีนันทิเป็นเหตุ นันทิคือความเพลิด)

ลองพิจารณา กลางๆสายดูครับ

แต่ก่อนผมไม่ค่อยเข้าใจอริยสัจ4 เลย มาเจอปฏิจจสุปบาท ผมแทบเบื่อโลกเลยครับ มันเป็นสิ่งที่เราเป็นอยู่ เกิดอยู่ มัวเมาอยู่
กระบวนการนี้ มันเกิดขึ้นเร็วมาก ถ้าใครมีสติตามไปดูทันนะครับ
--ตัวอย่าง--
ผมมีตา(สฬายตนะ) ไปเดินห้างเจอ(ผัสสะ)เสื้อที่สวยมากแล้วเกิดชอบ(เวทนา)อยากได้มาก(ตัณหา)แล้วจึงซื้อมาเป็นเจ้าของ(อุปาทาน)

ผมศึกษา มาจาก พระอาจารย์คึกฤทธิ์ โสตฺถิผโล ท่านบรรยายพุทธวจนะ อันเป็นคำสอนพระศาสดาเราเอง
ซึ่งตอนนี้ผมมี พระรัตนตรัยเป็นสรณะจริงๆแล้วครับ และผมเชื่อในการตรัสรู้ของพระพุทธองค์เต็มๆ ใครจะว่ายังไง ผมไม่สนแล้วครับ