ถึง ... แม่ทัพเว่ย
    หลังจากที่ข้าน้อยได้ โล้สำเภามาเจี๋ยนอัน ได้ร่วมเรียงเคียงหมอน ร่วมทุกข์ ร่วมเสพ กับท่านแม่ทัพ ร่วมเดือน  ข้าก็ได้พบว่า ท่านเป็นผู้ชายในอุดมคติของข้ายิ่งนัก ปากว่า มือไว ใจถึง ทำเอาสาวหลายๆสำนัก หลงทางกันเป็นแถบๆ หาทางกลับบ้านเก่ามิได้ ยังวนเวียนอยู่ในจีนแผ่นดินใหญ่ เพราะอยากให้ท่านดูดเลือดบ้าง ทำบะหมี่ ทำ แกงเห็ด ให้กินบ้าง บังหิมะ แทะโลม โอย ทำไมท่านช่างสูงส่งเช่นนี้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้  (แกงเห็ดก็แซ๊บแซบ)
ข้านี่กินแกงเห็ดซะจนงานการไม่ทำ คอมก็ใช้ไม่ได้ เพราะต้องใช้วน loop ดูท่านแม่ทัพ หมอนก็ต้องซื้อใหม่ ขาดหมด
   แต่ตอนนี้ผู้อาวุโสทวงงานข้าน้อยมาแล้ว #ขอคอมคืนเห๊อะ  ข้าเลยตัดสินใจกลับโชซอน ไม่งั้นจะหยั่งรากลึกไปกว่านี้ ข้าเองก็ลำบากใจ ถ้าวาสนาเรามีคงจะได้พบ    จากไปพร้อมฮัมเพลง ใครจะมาแทนที่ว่างข้างๆกาย ฮีม ฮัม ....//
                                                                                                  
                                                               ผิงผิง น้อมคาราวะ
ปล.ตั้งกระทู้เป็นครั้งแรก หากผิดพลาด ข้าน้อยสมควรตาย
       ช่วยแนะนำซีรีย์เกาหลี เพื่อลืมท่านแม่ทัพหน่อยนะคะ