.กิเลสสุดท้ายของพระองค์??

ตอนนี้จะไม่เหมือนกับตอนที่ผ่าน ๆ มา เพราะ...เป็นเนื้อเรื่องเชิงวิเคราะห์ทางจิตวิทยา  หาความเป็นไปได้ว่า...ทำไม?? จึงเป็นเช่นนั้น??  เรามาเริ่มกันเลยดีกว่าครับ

ว่าด้วย (1) แคว้นวัชชี  แคว้นผู้ทรงธรรมและมั่งคั่ง    ถูกทำลายด้วย...ปัญญาของพระองค์??

อ้างอิง มหาปรินิพพานสูตร  พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๐  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๒ ทีฆนิกาย มหาวรรค

www.84000.org/tipitaka/pitaka2/v.php?B=10&A=1888&Z=3915&pagebreak=0  

                 วัสสการพราหมณ์เป็นปุโรหิตของพระเจ้าอชาตศัตรูกษัตริย์ผู้ครองเมืองราชคฤห์  แคว้นมคธ ในช่วงปลายพุทธกาล   เจ้าชายอชาตศัตรูผู้ถูกพระเทวทัตยุยงให้จับพระราชบิดา(พ่อของตัวเอง) คือ พระเจ้าพิมพิสารขังคุกให้อดอาหารจนสิ้นพระชนม์(ตาย)   พระเทวทัตเองก็แพ้ภัยตัวเอง ถูกแผ่นดินสูบ พระเจ้าอชาตศัตรูได้สำนึกในความผิดมหันต์ของตนเอง จึงถวายตัวเป็นสาวกของตถาคต และถวายความอุปถัมภ์แด่พระพุทธศาสนาอย่างแข็งขัน

ในเวลานั้นมีแคว้นที่ยิ่งใหญ่อยู่แคว้นหนึ่ง ชื่อ แคว้นวัชชี  มีเมืองหลวงชื่อ ไพสาลี  มีระบอบการปกครองแบบ"สามัคคีธรรม"  คือปกครองเป็นหมู่คณะ คล้าย ๆ การปกครองระบอบประชาธิปไตยเรา เรียกว่า "เหล่ากษัตริย์ลิจฉวี"

พระเจ้าอชาตศัตรูกษัตริย์  ต้องการ ที่จะครองเมืองไพสาลี แต่เคยได้ยกทัพเข้าตีหลายครั้งแต่ไม่สำเร็จสักที  จึงรับสั่งให้วัสสการพราหมณ์ไปเข้าเฝ้าตถาคต ให้ไปเล่าถึงความแข็งแกร่งของแคว้นวัชชี ของเหล่ากษัตริย์ลิจฉวีให้ตถาคตทราบ  แล้วคอยจดจำว่าตถาคตจะรับสั่งอย่างไร

พูดง่าย ๆ ว่าอยากให้ไปขอคำปรึกษาว่าจะทำอย่างไรดี จึงจะตีแคว้นวัชชีได้  แต่ไม่กล้าบอกบอกให้วัสสการพราหมณ์ทูลถามตรง ๆ เพราะถ้าทำเช่นนั้น ตถาคตคงไม่ยอมตรัสบอกแน่นอน

วัสสการพราหมณ์จึงไปกราบทูลตถาคต ว่า พระเจ้าอชาตศัตรู ฝากถวายบังคมด้วยเศียรเกล้า   แล้ววัสสการพราหมณ์ก็ได้กราบทูลตถาคตว่า   พระเจ้าอชาตศัตรูแห่งแคว้นมคธ ได้ยกทัพเข้าโจมตีแคว้นวัชชีหลายครั้งแต่ไม่สามารถที่จะแตกได้  แคว้นวัชชี ของเหล่ากษัตริย์ลิจฉวีเข้มแข็งเหลือเกิน  

ตถาคตมิได้ตรัสกับวัสสการพราหมณ์  แต่ทรงหันไปตรัสกับพระอานนท์ ซึ่งนั่งถวายงานพัดอยู่ข้างๆ    ตถาคตได้ตรัสถามพระอานนท์ว่า  เคยได้ยินไหมว่ากษัตริย์ลิจฉวีมีคุณสมบัติ  7 ประการ อันเป็นทางที่ทำให้มีแต่ความเจริญ ไม่มีเสื่อม  

ตถาคตทรงถามพระอานนท์ทีละข้อ ๆ พระอานนท์กราบทูลว่าเคยได้ยิน  คุณสมบัติ  7 ประการ หรือ อปริหานิยธรรม 7 ประการ  ที่เหล่ากษัตริย์ลิจฉวีประพฤติอยู่เป็นประจำได้นำมาลงไว้แล้ว

พอตถาคตตรัสเช่นนั้น  วัสสการพราหมณ์เป็นคนที่ฉลาด ก็คิดได้ว่า  ที่พวกกษัตริย์ลิจฉวีเข้มแข็ง  ที่ข้าศึกศัตรูไม่สามารถเอาชนะได้นั้น  ก็เพราะว่า มีความสมัครสมาน สามัคคีกัน  ทางเดียวที่จะตีแคว้นวัชชีให้แตกได้  คือ ต้องหาทางทำลายความสามัคคีของเหล่ากษัตริย์ลิจฉวี

วัสสการพราหมณ์จึงออกอุบายอย่างแนบเนียนให้ พระเจ้าอชาตศัตรู สั่งให้โบยวัสสการพราหมณ์ ให้เนื้อแตกไปทั้งตัว แล้วก็ให้ไปปล่อยไว้ชายแดนเมืองไพสาลี  หนีไปเข้ากับราชสำนักเมืองไพสาลี พยายามทำตนให้เป็นที่โปรดปราณของ กษัตริย์ลิจฉวี  

จนได้รับความไว้วางใจตั้งให้เป็นพระอาจารย์ของยุวกษัตริย์ (อาจารย์ของลูกชายของกษัตริย์) ลิจฉวีทั้งหลาย  เมื่อได้โอกาส วัสสการพราหมณ์จอมเจ้าเล่ห์ ก็ยุยงให้เจ้าชายตัวน้อย ๆของกษัตริย์ ลิจฉวี ทะเลาะแตกแยกกัน  ก็พาลให้พ่อแม่ทะเลาะกันไปด้วย  เพราะต่างฝ่ายก็ต่างเข้าข้างลูกของตนเอง

เมื่อแน่ใจว่ากษัตริย์ ลิจฉวี แตกแยกความสามัคคี แบ่งเป็นฝักเป็นฝ่ายกันแล้ว   วัสสการพราหมณ์จึงส่งข่าวไปยังกษัตริย์แห่งมคธ  ให้ยกทัพมาขยี้แคว้นวัชชีให้แหลกกราญไปเลย   ในที่สุดแคว้นวัชชีก็ตกอยู่ภายใต้อำนาจของแคว้นมคธ ภายใต้การปกครองของอชาตศัตรูมหาราช

อ้างอิงและคัดลอก  จากหนังสือคำบรรยาย  พระไตรปิฎก
ของศาสตราจารย์พิเศษ เสถียร วรรณปก ราชบัณฑิต หน้า 39 - 42