**นิราศแม่สะเรียง** ภาค ๑๔
**นิราศแม่สะเรียง** ภาค ๑๔ ( วังปลาเพื่อนพึ่งพา )
(๒๖๐) ๐ โพยมเจิดจรัสหล้า ไพศาล
พงชัฏภูกระสานติ์ สถิตอ้าง
ฝูงกระบี่สนุกสนาน สมพิศ ชมแฮ
พรรณป่าดูรกร้าง หลากล้วนพันธุ์ขยายฯ
(๒๖๑) ๐ จากอุมลองว่องแคว้น วังปลา
เพื่อนพึ่งใจนำพา ป่ากล้วย
ห้าพันกว่าไร่รา อนุรักษ์
บ้านป่าดอยลำห้วย มั่นด้วยรักษาฯ
(๒๖๒) ๐ จรบ้านเหมืองแร่ล้วน แลลับ
ดังแร่ร้างระงับ ลับแล้
จรดลรุกลี้กลับ เงียบกริบ
ไร้แร่ไป่เท่าแม้ รักร้างลาจรฯ
(๒๖๓) ๐ เยือนบ้านตีนตกใต้ หย่อมสถาน
ชาวกะเหรี่ยงเคียงคาน คละคลุ้ม
โอ้ตีนตกสังขาร สานต่อ
ฤาตกใจเพราะกลุ้ม กลัดห้วงสิเน่หนฯ
(๒๖๔) ๐ ทิวพงไพรไผ่หล้า งามไสว
กระพักกระพังใน เพริศแพร้ว
กัณฐกะดงไมย ราบไพล่ หลบเฮย
สมบุกสมบันแล้ว บ่แคล้วสาสมฯ
(๒๖๕) ๐ จรจรัลส่องห้วย ข้าวหลาม
จรุงจิตพยายาม ย่องย้ำ
แปลงลำไผ่ฝายงาม ทำนบ กั้นเนอ
สัตว์ป่าพงศ์ดินน้ำ เวศน์ห้อมล้อมไศลฯ
(๒๖๖) ๐ ถึงวังปลาเพื่อนพ้อง พึ่งพา
โคถึกรุดจรรจา กล่าวแจ้ว
อนุรักษ์พันธุ์ปลา ปลดปล่อย นะพ่อ
สงวนสิทธิ์รักษ์มิตแล้ว มากล้วนอภัยทานฯ
(๒๖๗) ๐ ห้าพันกว่าไร่ล้อม ไพรวัน
บรรพตพงศ์อนันต์ เอนกแย้ม
พิศุทธ์ค่ามหันต์ ไพสิฐ
นิเวศน์วารแต่งแต้ม ต่อต้านทำลายฯ
(๒๖๘) ๐ วังปลาเพื่อนพึ่งไซร้ ยามยาก
องค์พระโสมเสาวภาคย์ ส่งให้
วารีชาติพลวงพราก พาปล่อย
ราวสี่พันมีนไซร้ ว่ายน้ำกระแสสินธุ์ฯ
(๒๖๙) ๐ แหล่งมัจฉาย่านบ้าน บุรี
ดงป่ากล้วยไพรนที ทั่วหล้า
กองทุนแม่ปฐพี ปกป่า
กรมป่าไม้เสริมกล้า ก่อกู้นครินทร์ฯ
(๒๗๐) ๐ ฝายอุมลองส่องแล้ แลยล
สองแหล่งสะเรียงวน ฉวากวุ้ง
รวีสาดไพรสณฑ์ ระยิบ พราวแฮ
ใสสุดเสียงสะดุ้ง สนั่นคุ้งชลาศัยฯ
(๒๗๑) ๐ ปลามุงคุงห่วงให้ รักษา
ปลายะโมธารา ท่องแล้ว
ดุกนิลแหวกวนหา ล่าเหยื่อ
โยนภักษ์มิคลาดแคล้ว คึกเคี้ยวร้อยสนองฯ
(๒๗๒) ๐ มวลมีนาพิศแล้ว แจ่มใส
ปุถุโลมโจนไว ว่องเลี้ยว
สะท้านสะเทิ้นไฉน ช่างชุก ชุมเอย
เหงาดับใจเยียวเสี้ยว สุขล้ำปรารถนาฯ
(๒๗๓) ๐ วารเวลาล่วงพ้น กาลสมัย
อบอุ่นรุนหทัย ท่องหล้า
ชลจรห่อนกลไก ใจจริต
จรัสแจ่มเจิดฟ้า จับห้วงคงคาฯ
(๒๗๔) ๐ เวหาศหนอ่ำคลุ้ม รังสี
จำจากจรจรลี ล่วงแล้ว
สงวนรักษ์ชลธี ชลมิต
รุกข์สรรพสัตว์เพริศแพร้ว ลุล้วนควรถนอมฯ
(๒๗๕) ๐ โอ้ยุพินสิ่งล้วน แสวงหา
เพียงเสพสุขชั่วครา ครู่ไซร้
จรรโลงนอกกายา ฤาจิต
สุขทุกข์เคียงใจไว้ เจิดจ้าฦาแสวงฯ
(๒๗๖) ๐ ไคลคลาเพียงเดี่ยวไร้ นงครา
ลามคิดคะนึงหา คู่คล้อง
เพลาเปล่าเปลี่ยวมา พาหมด แรงเฮย
จรุงจิตคิดเคียงน้อง คลั่งร้องปองถวิลฯ
**นิราศแม่สะเรียง** ภาค ๑๔
พงชัฏภูกระสานติ์ สถิตอ้าง
ฝูงกระบี่สนุกสนาน สมพิศ ชมแฮ
พรรณป่าดูรกร้าง หลากล้วนพันธุ์ขยายฯ
(๒๖๑) ๐ จากอุมลองว่องแคว้น วังปลา
เพื่อนพึ่งใจนำพา ป่ากล้วย
ห้าพันกว่าไร่รา อนุรักษ์
บ้านป่าดอยลำห้วย มั่นด้วยรักษาฯ
(๒๖๒) ๐ จรบ้านเหมืองแร่ล้วน แลลับ
ดังแร่ร้างระงับ ลับแล้
จรดลรุกลี้กลับ เงียบกริบ
ไร้แร่ไป่เท่าแม้ รักร้างลาจรฯ
(๒๖๓) ๐ เยือนบ้านตีนตกใต้ หย่อมสถาน
ชาวกะเหรี่ยงเคียงคาน คละคลุ้ม
โอ้ตีนตกสังขาร สานต่อ
ฤาตกใจเพราะกลุ้ม กลัดห้วงสิเน่หนฯ
(๒๖๔) ๐ ทิวพงไพรไผ่หล้า งามไสว
กระพักกระพังใน เพริศแพร้ว
กัณฐกะดงไมย ราบไพล่ หลบเฮย
สมบุกสมบันแล้ว บ่แคล้วสาสมฯ
(๒๖๕) ๐ จรจรัลส่องห้วย ข้าวหลาม
จรุงจิตพยายาม ย่องย้ำ
แปลงลำไผ่ฝายงาม ทำนบ กั้นเนอ
สัตว์ป่าพงศ์ดินน้ำ เวศน์ห้อมล้อมไศลฯ
(๒๖๖) ๐ ถึงวังปลาเพื่อนพ้อง พึ่งพา
โคถึกรุดจรรจา กล่าวแจ้ว
อนุรักษ์พันธุ์ปลา ปลดปล่อย นะพ่อ
สงวนสิทธิ์รักษ์มิตแล้ว มากล้วนอภัยทานฯ
(๒๖๗) ๐ ห้าพันกว่าไร่ล้อม ไพรวัน
บรรพตพงศ์อนันต์ เอนกแย้ม
พิศุทธ์ค่ามหันต์ ไพสิฐ
นิเวศน์วารแต่งแต้ม ต่อต้านทำลายฯ
(๒๖๘) ๐ วังปลาเพื่อนพึ่งไซร้ ยามยาก
องค์พระโสมเสาวภาคย์ ส่งให้
วารีชาติพลวงพราก พาปล่อย
ราวสี่พันมีนไซร้ ว่ายน้ำกระแสสินธุ์ฯ
(๒๖๙) ๐ แหล่งมัจฉาย่านบ้าน บุรี
ดงป่ากล้วยไพรนที ทั่วหล้า
กองทุนแม่ปฐพี ปกป่า
กรมป่าไม้เสริมกล้า ก่อกู้นครินทร์ฯ
(๒๗๐) ๐ ฝายอุมลองส่องแล้ แลยล
สองแหล่งสะเรียงวน ฉวากวุ้ง
รวีสาดไพรสณฑ์ ระยิบ พราวแฮ
ใสสุดเสียงสะดุ้ง สนั่นคุ้งชลาศัยฯ
(๒๗๑) ๐ ปลามุงคุงห่วงให้ รักษา
ปลายะโมธารา ท่องแล้ว
ดุกนิลแหวกวนหา ล่าเหยื่อ
โยนภักษ์มิคลาดแคล้ว คึกเคี้ยวร้อยสนองฯ
(๒๗๒) ๐ มวลมีนาพิศแล้ว แจ่มใส
ปุถุโลมโจนไว ว่องเลี้ยว
สะท้านสะเทิ้นไฉน ช่างชุก ชุมเอย
เหงาดับใจเยียวเสี้ยว สุขล้ำปรารถนาฯ
(๒๗๓) ๐ วารเวลาล่วงพ้น กาลสมัย
อบอุ่นรุนหทัย ท่องหล้า
ชลจรห่อนกลไก ใจจริต
จรัสแจ่มเจิดฟ้า จับห้วงคงคาฯ
(๒๗๔) ๐ เวหาศหนอ่ำคลุ้ม รังสี
จำจากจรจรลี ล่วงแล้ว
สงวนรักษ์ชลธี ชลมิต
รุกข์สรรพสัตว์เพริศแพร้ว ลุล้วนควรถนอมฯ
(๒๗๕) ๐ โอ้ยุพินสิ่งล้วน แสวงหา
เพียงเสพสุขชั่วครา ครู่ไซร้
จรรโลงนอกกายา ฤาจิต
สุขทุกข์เคียงใจไว้ เจิดจ้าฦาแสวงฯ
(๒๗๖) ๐ ไคลคลาเพียงเดี่ยวไร้ นงครา
ลามคิดคะนึงหา คู่คล้อง
เพลาเปล่าเปลี่ยวมา พาหมด แรงเฮย
จรุงจิตคิดเคียงน้อง คลั่งร้องปองถวิลฯ