ความไม่สมบูรณ์แบบ ขับเคลื่อนโลก
มันดำรงอยู่  จึงทำให้โลกเคลื่อนไหว แปรเปลี่ยน

มนุษย์อยู่ในความไม่สมบูรณ์นี้
และเขาใฝ่ฝัน แสวงหาความสมบูรณ์แบบ ตลาดเท่าที่มีลมหายใจ
ดังนั้น  จึง"ไม่รู้จักพอ" ในการดำรงอยู่ของมนุษย์

คร่าใดที่เขา  "รู้จักพอ"  สวรรค์ก็ขยับเข้ามาใกล้
แต่ภาวะชั่วคราวนั้น  ก็จักถูกทำให้ขาดพร่องอีก  เมื่อพลังชีวิตก่อตัวกลายเป็น ความอยากโน่นนี่นั่น

ชีวิตในร่างกายนั้น คือ ความไม่สมบูรณ์แบบแต่แรก
เพราะ  มันถูกสาปให้ต้องเติบโต แล้วก็เสื่อมโทรมไปตามวัย
โดยมีภาวะความป่วยไข้แฝงฝัง  มากน้อย แตกต่างกันไป
ดังนั้น  ความผิดพลาด และความเจ็บป่วย  ก็คือ  ความไม่สมบูรณ์แบบตลอดชั่ววันคืนในชีวิตมนุษย์

ยิ่งผิดพลาด  ยิ่งเจ็บป่วย  ก็จักพบขอบเขตของความไม่สมบูรณ์แบบ
พร้อมทั้งการเหวี่ยงกลับไปเห็นคุณค่าของชีวิตที่มีสุขภาพดี หรือ ปกติธรรมดา ที่ไร้การปรุงแต่ง
และจะต้องไม่ใช่การจุ่มจมในความสิ้นหวัง  หรือมองโลกในแง่ร้าย
แต่กลับพบหนทางเข้าไปสู่คุณภาพชีวิต อย่างมีสุขภาวะ  มีดุลยภาพ  ฉะนั้น