เมื่อวานมีข่าวเรื่องการตกรถเมล์ของเด็กคนหนึ่ง ได้อ่านข่าวบ้างตามที่แชร์มาและหน้าหนังสือพิมพ์
ไม่รู้ข้อเท็จจริงเป็นอย่างไร แต่ในใจคิด..อย่างหนึ่งว่า คนเราจะใจร้ายถึงขนาดผลักกันลงจากรถเลยเหรอ ในเมื่อน้องเขาก็เป็นเด็ก
ค่ารถก็ไม่กี่บาท แค่ 1 คนคงไม่น่าใจร้ายนะ ก็อาจบ่นหรือพูดจากระทบกระเทียบจนคนไม่จ่ายเดินหนีลงจากรถไปเอง เพราะอาย..
ก็อ่านไปแล้วคิดตามที่เรารู้สึก แต่เราไม่รู้ว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นคืออะไร ยังไง เพราะเราไม่ได้อยู่ ณ ตรงนั้น เหตุการณ์นั้น
ในตอนนี้คือ เราฟังและรับรู้จากเด็กซึ่งเป็นผู้โดนกระทำ...

ข่าวตามมาอีกช่วงบ่ายว่า ทาง ขสมก. ได้สั่งพักงานกระเป๋ารถเมล์และหยุดการวิ่งรถ 7 วัน

เช้านี้ ได้ฟังเพลงคลื่นประจำที่ได้ฟังอยู่ทุกวัน ดีเจได้พูดให้คิดขึ้นมาอย่างหนึ่งว่า การนำเสนอข่าว
บางทีเราก็ต้องอ่านและหาข้อมูลเยอะๆ
และคิดวิเคราะห์ถึงเหตุผลที่เกิด ในเนื้อหาของข่าวบอกว่า น้องถูกผลักตกจากรถเมล์และมีคนถ่ายคลิปไว้
ข่าวได้สอบถามไปที่น้องผู้ที่ปรากฎอยู่ในข่าว มีการหาข้อมูลต่างๆ เพื่อประกอบ ซึ่งข่าวแจ้งว่า
น้องเคยประสบอุบัติเหตุ มีการผ่าตัดสมอง เมื่อตอนอายุ 12 ขวบ ปัจจุบันน้องอายุ 19 ปีแล้ว

ดีเจพูดต่อว่า...ทางกระเป๋ารถเมล์ได้เข้ามาให้ปากคำและบอกว่า เขาไม่ได้ผลักน้องตกมาแต่อย่างใดและทิ้งคำพูดไว้ที่ว่า

ถ้าเขาไม่ได้ทำ...ใครจะรับผิดชอบกับสิ่งที่เกิดขึ้น

อืมมมม นั่นสิ มันเป็นสิ่งที่น่าคิดต่อ...ถ้าเขาไม่ได้ทำ แล้วตอนนี้โดนพักงานไปแล้ว 7 วัน
สำหรับคนทำมาหากิน 7 วันกับการขาดรายได้...ถือว่าเป็นปัญหาสำหรับเขาอยู่เหมือนกันนะ

ใช่...ฉันคิดต่อว่า...ใครจะรับผิดชอบ...

เพิ่มเติม...
ไม่ได้เข้าข้างหรือจะต่อว่าใครนะคะ ใครผิดก็ว่ากันไปตามผิด ทุกฝ่ายน่าเห็นใจทั้งหมด
รอติดตามข่าว 9 โมงเช้านี้