{อานาปานสติ ตามแบบพระพุทธเจ้า} "พระพุทธองค์ คิดถึงความตาย ตลอดทุกลมหายใจ" โดยสลัดคืนสิ่งต่างๆของโลกทิ้งให้เจ้าของเดิม คืนให้กับธรรมชาติ จิตใจนั้นเป็นเพียงลม อันเกิดอยู่สำหรับโลก ไม่ใช่จิตใจของเรา ซึ่งโลกเขาตั้งแต่งไว้ก่อนเรา เราจึงเข้ามาอาศัยอยู่กับด้วยลม ณ กาลภายหลัง จิตหรือลม เมื่อออกจากร่างกายนี้ไปแล้ว ก็ต้องสูญไปจากร่างกายนี้ ท้ายสุดก็ต้องคืนให้แก่โลกดังเดิม เมื่อจิตทำได้แค่เพียงสิ่งๆเดียว ไม่สามารถทำสองอย่างพร้อมกันได้ จิตจึงไม่ส่งไปที่อื่นได้เลย คืออยู่กับสิ่งที่กำหนดตลอดเวลานั่นเอง ซึ่งไม่ได้มีความหมายว่า กำหนดที่ลมหายใจเข้าออก แต่กำหนดสิ่งใดสิ่งหนึ่งอยู่ทุกครั้งที่มีลมหายใจออกเข้า ถ้ากำหนดได้ทุกลมหายใจออกเข้าแล้ว ย่อมไม่ยึดมั่นถือมั่นว่าเป็นตัวเรา หรือเป็นของเราได้เลย ดังนี้...
http://youtu.be/xAKVURRlOuk