อยากจะรู้ว่าทุกๆคนเคยมีช่วงที่ปัญหาทุกอย่างต้องมารวมกันอยู่ที่เราบ้างไหมคะ? ทั้งเรื่องงาน เรื่องเรียน เรื่องเพื่อนในห้อง เรื่องแฟน เรื่องเพื่อนสนิท
เริ่มจากเรื่องงานก่อนเลยนะคะ คือว่าช่วงนี้เรียนหนักค่ะงานก้เยอะแถมยังมีกิจกรรมโรงเรียนอีก เพื่อนๆหลายคนก็ฝากความหวังไว้ที่เราเพราะเราก้เรียนเก่งอยู่พอตัวกิจกรรมก็เด่นอยู่ เราก้พยามช่วยเพื่อนเท่าที่ทำได้ค่ะ แล้วมันก็เยอะขึ้นเรื่อยๆ ทั้งงานโรงเรียน งานในห้อง งานกลุ่ม
พอมาเรื่องเรียนนะคะ ก้ไม่ค่อยหนัเท่าเรื่องอื่นหรอกค่ะแต่พอมันมีปัญหาหลายอย่างเข้ามามันเลยรู้สึกเหนื่อยค่ะ เนื้อหาเทอมสองก็ยากแถมงานก้เยอะ เราเองก้มีงานอื่นอีกตั้งเยอะแยะ เลยแบ่งเวลาไม่ค่อยได้ ช่วงนี้นอยแค่3ชั่วโมงเองค่ะ แถมรถตู้ยังมารับเร็วขึ้นอีก รู้สึกชีวิตล้ามากเลยค่ะไม่ค่อยมีแรงทำอะไรเลย
ส่วนเรื่องเพื่อนในห้อนะคะแสนจะปวดหัว คือเราไม่อยากให้เพื่อนในห้องโดนครูว่าไงคะ ก้เลยพยามทำทุกอย่างให้เพื่อนดี แต่บาทีมันก็เหนื่อยนะคะเวลาที่ทำอะไรไปแล้วไม่มีใครเห็นคุณค่า เราพูดแล้วพูดอีกขนาดร้องไห้แล้วขอแล้ว พยามอธิบายว่าทำไมเราถึงต้องทำแบบนี้ เค้ายังไม่เข้าใจเราเลย เราพยามเข้าใจเค้าว่าเค้าก้อยากเล่นบ้างแต่บางครั้งที่มันมากเกินไปเราถึงเตือน เตือนดีๆเค้าก็ไม่ฟัง ตอนนี้เราปล่อยแล้วค่ะพอเราเงียบเท่านั้นแหล่ะค่ะ เค้าก้ดีขึ้นเหมือนรู้ว่าเราเหนื่อยมากแล้วมั้งคะ แต่ก็เป็นแค่บางคนนะคะ ส่วนใหญ่ก้ยังไม่เคยเห็นคุณค่าของสิ่งทีเราทำอยู่ดีค่ะ
มาเรื่องแฟนนะคะขอเอาไปรวมกันเรื่องเพื่อนสนิทค่ะเพราะมันเซื่อมโยงกัน คือว่าเราพึ่งเลิกกันเพราะอีกคนเค้าเจอคนใหม่ค่ะ แล้วก็เบื่อเราเลยบอกเลิกเราไป เราเองก็เสียใจนะคะ แต่เราก็ถือว่าเลิกแล้วกันไป แต่พอเลิกกันไปนะคะเค้ากลับเอาเราไปด่าให้เพื่อนสนิทเราฟังค่ะ แล้วเพื่อนสนิทเราก็เชื่อแฟนเก่าเราด้วยนะคะ แล้วเค้าก็มารุมด่าเราว่าเราไม่ดีอย่างนู่น เราไม่ดีอย่างนี้ เราเสียใจมากเลยค่ะ แค่เรื่องอื่นๆที่เราเล่าไปข้างบนก็ทำให้เราปวดหัว เครียด แล้วก็ร้องไห้เกือบทุกวันแล้ว แต่พอมาจอเรื่องนี้เราไปไม่ถูกเลยค่ะ เราร้องไห้ทุกวัน นั่งคิดว่าทำไมเราพยามทำทุกอย่างให้มากดีแต่ทำไมถึงไม่มีใครเข้าใจเราบ้างเลย
เราเหนื่อย เราเครียด เราเสียใจ เราไม่รุ้ว่าจะทำยังไงต่อไปกับชีวิต เราเหมือนพยามช่วยเพื่อนปืนภูเขา แต่กลับถูกผลักตกลงมาโชคดีที่คว้ากิ่งไม่ไว้ได้แต่ไม่รุ้ว่าจะควรจะพยามกลับปืนขึ้นเขาเอาชีวิตรอดแล้วกลับไปหาเพื่อนที่ผลักเราลงมาหรือจงปล่อยกิ่งไม่แล้วตกลงเหวลึกและตายไปดี
อยากถามทุกคนว่าเคยเจอเหตุการณ์แบบเราไหมคะ แล้วพวกคุณผ่านมาได้ยังไง ช่วยบอกเราเถอะค่ะ ขอร้อง
เคยมีช่วงที่อารมณ์อ่อนไหวจนต้องร้องไห้บ่อยๆไหมคะ
เริ่มจากเรื่องงานก่อนเลยนะคะ คือว่าช่วงนี้เรียนหนักค่ะงานก้เยอะแถมยังมีกิจกรรมโรงเรียนอีก เพื่อนๆหลายคนก็ฝากความหวังไว้ที่เราเพราะเราก้เรียนเก่งอยู่พอตัวกิจกรรมก็เด่นอยู่ เราก้พยามช่วยเพื่อนเท่าที่ทำได้ค่ะ แล้วมันก็เยอะขึ้นเรื่อยๆ ทั้งงานโรงเรียน งานในห้อง งานกลุ่ม
พอมาเรื่องเรียนนะคะ ก้ไม่ค่อยหนัเท่าเรื่องอื่นหรอกค่ะแต่พอมันมีปัญหาหลายอย่างเข้ามามันเลยรู้สึกเหนื่อยค่ะ เนื้อหาเทอมสองก็ยากแถมงานก้เยอะ เราเองก้มีงานอื่นอีกตั้งเยอะแยะ เลยแบ่งเวลาไม่ค่อยได้ ช่วงนี้นอยแค่3ชั่วโมงเองค่ะ แถมรถตู้ยังมารับเร็วขึ้นอีก รู้สึกชีวิตล้ามากเลยค่ะไม่ค่อยมีแรงทำอะไรเลย
ส่วนเรื่องเพื่อนในห้อนะคะแสนจะปวดหัว คือเราไม่อยากให้เพื่อนในห้องโดนครูว่าไงคะ ก้เลยพยามทำทุกอย่างให้เพื่อนดี แต่บาทีมันก็เหนื่อยนะคะเวลาที่ทำอะไรไปแล้วไม่มีใครเห็นคุณค่า เราพูดแล้วพูดอีกขนาดร้องไห้แล้วขอแล้ว พยามอธิบายว่าทำไมเราถึงต้องทำแบบนี้ เค้ายังไม่เข้าใจเราเลย เราพยามเข้าใจเค้าว่าเค้าก้อยากเล่นบ้างแต่บางครั้งที่มันมากเกินไปเราถึงเตือน เตือนดีๆเค้าก็ไม่ฟัง ตอนนี้เราปล่อยแล้วค่ะพอเราเงียบเท่านั้นแหล่ะค่ะ เค้าก้ดีขึ้นเหมือนรู้ว่าเราเหนื่อยมากแล้วมั้งคะ แต่ก็เป็นแค่บางคนนะคะ ส่วนใหญ่ก้ยังไม่เคยเห็นคุณค่าของสิ่งทีเราทำอยู่ดีค่ะ
มาเรื่องแฟนนะคะขอเอาไปรวมกันเรื่องเพื่อนสนิทค่ะเพราะมันเซื่อมโยงกัน คือว่าเราพึ่งเลิกกันเพราะอีกคนเค้าเจอคนใหม่ค่ะ แล้วก็เบื่อเราเลยบอกเลิกเราไป เราเองก็เสียใจนะคะ แต่เราก็ถือว่าเลิกแล้วกันไป แต่พอเลิกกันไปนะคะเค้ากลับเอาเราไปด่าให้เพื่อนสนิทเราฟังค่ะ แล้วเพื่อนสนิทเราก็เชื่อแฟนเก่าเราด้วยนะคะ แล้วเค้าก็มารุมด่าเราว่าเราไม่ดีอย่างนู่น เราไม่ดีอย่างนี้ เราเสียใจมากเลยค่ะ แค่เรื่องอื่นๆที่เราเล่าไปข้างบนก็ทำให้เราปวดหัว เครียด แล้วก็ร้องไห้เกือบทุกวันแล้ว แต่พอมาจอเรื่องนี้เราไปไม่ถูกเลยค่ะ เราร้องไห้ทุกวัน นั่งคิดว่าทำไมเราพยามทำทุกอย่างให้มากดีแต่ทำไมถึงไม่มีใครเข้าใจเราบ้างเลย
เราเหนื่อย เราเครียด เราเสียใจ เราไม่รุ้ว่าจะทำยังไงต่อไปกับชีวิต เราเหมือนพยามช่วยเพื่อนปืนภูเขา แต่กลับถูกผลักตกลงมาโชคดีที่คว้ากิ่งไม่ไว้ได้แต่ไม่รุ้ว่าจะควรจะพยามกลับปืนขึ้นเขาเอาชีวิตรอดแล้วกลับไปหาเพื่อนที่ผลักเราลงมาหรือจงปล่อยกิ่งไม่แล้วตกลงเหวลึกและตายไปดี
อยากถามทุกคนว่าเคยเจอเหตุการณ์แบบเราไหมคะ แล้วพวกคุณผ่านมาได้ยังไง ช่วยบอกเราเถอะค่ะ ขอร้อง