เหนื่อยชีวิต ท้อ งาน โรค

สวัสดีครับ ผมเป็นเด็กคนนึง อายุเพิ่ง21 ที่มีความฝันเหมือนคนทั่วๆไป อยากประสบความสำเร็จ อยากให้ครอบครัวภูมิใจ แต่สุดท้ายก็พังไปหมด ในปี 2567 ผมติดเชื้อ HIV ความผิดพลาดครั้งใหญ่ในชีวิตผม ผมเสียใจมากนะครับ ในปีปีนี้ ผมเข้า รพ. บ่อยมากครับ เหนื่อย อยากหายไป แต่ผมโชคดีมากที่ครอบครัวผมยอมรับข้อผิดพลาดข้อนี้ผมได้ มันทำให้ผมอยากที่จะอยู่ต่อ และไม่เป็นซึมเศร้าเพิ่มเหมือนเคสคนอื่นๆ หลังจากนั้น ผมรู้สึกมีพลังบวกที่ได้จากครอบครัวมากๆครับ ที่จะสู้ต่อ ในเรื่องของการทํางาน ผมก็คิดว่าสมัยนี้แล้วมันเปิดกว้างมากขึ้น โลกไม่ได้ไม่น่าอยู่เหมือนสมัยก่อน ยาสมัยนี้ก็ดีมาก และก็มีคนรับได้มากขึ้นด้วย ผมพยายามคิดแง่บวกมากๆ เพราะจิตใจผมเป็นคนคิดบวก สดใสร่าเริง ผมพักอยู่บ้านเกือบ2เดือน แล้วไปหางานทําครับ โรงงานเขาไม่น่ารับอยู่แล้ว  ผมเลือกที่จะทำบริษัททั่วไปครับ ผมไปสัมภาษณ์ ทุกอย่างเป็นไปได้สวยมากครับ คือได้งานแน่ๆ พอถึงเรื่องของประกันสังคม ซึ่งจุดนี้ ถ้าผมได้งานที่นี่ เขาก็น่าจะรู้ทันทีว่าผมเป็นอะไรมา ซึ่งผมกลัวจะยุ่งยากเขา เลยบอกไปว่าผมเป็น HIV ซึ่งพอสัมภาษณ์เสร็จ เขาก็ได้มีการบอกจะติดต่อกลับมา เขาก็ติดต่อมานะครับ แต่พอคุยไปสักพักเขาก็หายไม่ตอบไปเลย นั้นคือการอกหักครั้งแรกเรื่องงานครับ ผมเสียใจนะครับ ทุกอย่างไปได้สวย ถ้าผมไม่เป็นโรคนี้ ผมคงได้งานนี้ พอมาคิดๆดู ชีวิตหลังจากนี้ผมไม่ง่ายเลย ถ้าจิตแข็งผมคงอยู่ถึงแก่ได้ พอมาย้อนดู ทุกอย่างที่ผมเป็น เหมือนผมแกล้งที่จะสดใส ในใจพังไปหมด ครอบครัวผมเขารับได้ แต่เขาก็คงเสียใจไม่น้อยผิดหวังไม่น้อย ผมร้องไห้ทุกๆวัน ปีนี้ผมร้องไห้เยอะมากครับ คิดได้ก็ร้อง นอนเฉยๆมีอะไรมาสะกิดก็ร้อง โลกมันน่าอยู่นะครับ แค่น่าอยู่กับคนที่ไม่อ่อนแอ และตอนนี้ผมอ่อนแอมาก หางานยาก ค่าใช้จ่ายหาหมอก็มีมาตลอด โรคนี้ไม่ได้เปิดกว้างเหมือนในสื่อขนาดนั้นเลยมันต่างจากความเป็นจริง สุดท้ายคนก็มองว่าโรคนี้น่ากลัว และคนอื่นๆก็จะมองว่าคนที่เป็นโรคแบบนี้ ต้องมั่ว มันไม่ผิดนะครับที่คนปกติเขาจะกลัวอะไรแบบนี้ เพราะภาพจำาต่างๆในหนัง หรือข่าวสมัยก่อน ผมเข้าใจครับ แต่เอดส์กับHIVไม่เหมือนกันนะครับผมกินยาผมหยุดเชื้อ ผมทานข้าวหรืออะไรร่วมกับคนอื่นได้ปกติครับ แต่ผมก็เข้าใจเนอะว่ามันยาก ผมอยากหายไป แต่ผมรักครอบครัวของผมและแฟนของผม แต่ลึกๆก็ไม่อยากให้เขาต้องมาแบกรับอะไรช่วยผม ผมไม่อยากเป็นภาระเขาในวันข้างหน้า มันมีงานอะไรบ้างหรอครับ ที่เปิดรับกับคนกลุ่มนี้
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่