เมื่อก่อนนั่งสมาธิพอเป็นเหน็บปวดขามากๆก็เปลี่ยนท่าสลับขาบ้าง
เปลี่ยนไปเดินจงกรมบ้าง
เเต่เคยได้ยินครูบาอาจารย์ท่านสอนว่าเวลาเป็นเหน็บ
ให้มองที่อาการปวดนั้นจนหายลงไปเองจะได้ประโยชน์คือ
รู้ว่าอาการปวดก็เป็นอนัตตา ตั้งอยู่เเละดับไป
เเต่ปัญหาคือ เฝ้าดูเเล้วเเต่ทำอย่างไรก็ไม่สามารถทนได้ค่ะ
พอนั่งเกินชั่วโมงเป็นเหน็บทุกที เฝ้ามองได้ไม่ถึง5นาทีปวดจนทนไม่ไหว
เปลี่ยนท่าไปก่อนก่อนทุกทีเลยค่า
ควรทำอย่างไรคะ
เพราะว่าบางครั้งนั่งกำลังสมาธิดีปัญญาเกิดเเต่ก็ต้องรีบถอนเพราะอาการเหน็บน่ะค่ะ