เราว่าเราเข้าใจต้านะ

หลายคนบ่นว่าที่ต้าทำไม่ได้เรื่อง โลเล หรืออะไรก็ตามแต่...แต่ต้ามันก็มีสิทธิ์นะ...สิทธิ์ที่จะมีความหวังกับคนที่เรารู้สึกชอบมาตลอด ดีแค่ไหนที่ยังได้กลับมาเป็นเพื่อน ได้ใกล้ ได้สนิท...อาจจะมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ

แล้วพอต้ามาเจอปังมาสะกิดเรื่องเซ้นส์ผู้หญิง กับที่หมอกแซว มันก็รู้สึกสิ เป็นใครก็คิดเข้าข้างตัวเองฟระ และแล้วการทดสอบจึงเริ่มขึ้น...จากการให้ฟังเพลงที่ตัวแต่ง หยอดเรื่องที่เต้ยรู้จักตัวตนของต้ามากกว่าตัวเอง (ในขณะที่ปังแค่บอกชอบผ่านๆ ไป) เพื่อสังเกตปฏิกิริยา...และแน่นอน อาการเต้ยออก และยังเรื่องชวนไปซื้อของ เลือกซื้อเสื้อนี่ก็ชัด อาการออกทั้งคู่ ยิ่งเพิ่มความมั่นใจให้กับต้าว่าเต้ยก็มีใจ แล้วก็ยิ่งดึงความรู้สึกของตัวเองต่อเต้ยที่อุตส่าห์ล็อคกุญแจเก็บไว้ออกมา จนมาบรู้มมม!! กลายเป็นโกโก้ครั้นช์ในงานคอนเสิร์ต ต้ากำลังบอกความในใจเต็มๆ เลยว่านี่คือเพลงของเธอ และเต้ยก็รู้สึกได้..และรู้สึกดีด้วย จนปังเข้ามา สำนึกของเต้ยจึงเกิด และกลายเป็นเหตุการณ์ต่อจากนั้น...

มีคำถามว่าทำไมต้าถึงไม่รอให้คอนเสิร์ตจบก่อน ทำไมต้องฉีกหน้าปัง ทำให้เรานึกถึงคำถามที่ว่า...

เราควรเลือกอะไรระหว่าง ถูกใจ กับ ถูกต้อง?

ระหว่างต้ากับเต้ยต่างคนต่างเลือกกันคนละอย่าง

สำหรับต้าขอทำตามความถูกใจ... โถ่! ก็อาการของเต้ยมัน obviously ซะขนาดนี้ (ขอดัดจริตนิดนุงนะคะ^^) หัวใจมันเรียกร้อง ต้าก็เลยทำตามสัญชาตญาณด้วยการเอ๋! วิ่งดิ!
แต่เต้ย ขอเลือกเอาความถูกต้อง เห็นใจหัวอกลูกผู้หญิง ปังอุตส่าห์บากหน้ามาขอร้อง ตัวเองก็เจ็บ แต่ในเมื่อเรามาทีหลังก็ต้องหลีกทางอ่ะนะ และเลือกที่จะปฏิเสธความรู้สึกของตัวเอง

สรุป หลายๆ คนที่ดูก็มีความรู้สึกที่หลากหลายและแตกต่างกันไป เราว่าก็ไม่มีผิดหรอก มันก็อยู่ที่มุมมอง ที่เราบอกว่าเราเข้าใจต้า อาจเพราะเราเคยอยู่มุมต้ามาก่อนก็ได้

ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ ไม่รู้เรานอกประเด็นจากหัวข้อไปรึเปล่าเนี่ย ปกติไม่เคยเขียนอะไรยาวๆ อย่างนี้ วกวนยังไงขอโทษด้วยนะคะ จุ๊บๆ

จาก สาวกต้า-เต้ย

ปล. ต้าาาา~ นมเป็นเต้าเลยลูกเอ๊ยยย! ป้าน้ำเดินเบาว์เบาว์ =,,=
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่