มีเรื่องเล่าจากประสบการณ์ของ จขกท.เอง คือที่ทำงานเก่าของกระผมอยู่ต่างจังหวัด คนทำงานแต่ละคนก็มาจาก กทม. กินอยู่หลับนอนที่ทำงานร่วมกัน และมีการจ้างแม่บ้านมาทำความสะอาด ล้างจาน ทำกับข้าวบ้าง สมมุติแกชื่อป้าแหล้ม   ป้าแหล้มแกเป็นคนที่ชอบทำกับข้าวมาก แต่ทำแล้วรสชาติบอกตรงๆไม่ได้เรื่องเลย  เมนูยอดฮิตแกคือแกงหมูใส่มะเขือ ทีนี้เวลาแกทำ ทำทีนึง เยอะมาก หมูในตู้เย็นมีเท่าไหร่แกเอามาทำหมดเลย  ( ที่ทำงานผมเจ้านายแกจะซื้อหมูมาให้ทำกับข้าวทีละหลายๆโล ) ทำเสร็จก็เหลือทิ้ง เพราะไม่มีใครกิน ทีแรกคิดว่าเราคิดคนเดียว แต่คนอื่นๆก็บ่นเหมือนกัน ทีนี้เสียดายหมูมาก แกเล่นเอามาทำซะหมดเลย บางที หิวๆ พวกผมก็เอาหมูมาทำผัดกะเพราเอง เคยมีคนบอกแกนะว่าไม่ต้องทำเผื่อคนอื่น ทำเฉพาะแกกินเองก็ได้
     คราวนี้มีอยู่วันหนึ่งหิวมาก   มีแต่แกงมะเขื่อป้าแหล่มเต็มหม้อเลย แต่ทนกินไม่ไหว เพื่อนผมมันก็อุตริ เอาหมูแกงมะเขื่อตักมา นึกว่าจะทำอะไร มันเอามาล้างน้ำ แล้วมาทำผัดกะเพราหมูต่อ  คิดทีไรก็ฮามากเลย
    ตอนนี้ผมย้ายที่ทำงานแล้ว ป้าแหล้มแกก็มีความสุขกับแกงมะเขื่อแกต่อไป จนพวกที่ทำงานต้องเอาหมูไปซ่อนบ้าง(กลัวแกไปทำหมด) จริงๆแกก็ทำอะไรก็ไม่อร่อยสักเมนูละครับ ผัดกะเพราแกผัดยังไงไม่รุ้น้ำมันเยิ้มเลย    เล่าขำๆนะครับ