เมื่อวานนี้
ผมอ่านรีวิวเจอร้านตามสั่งร้านนึงในเฟส เขาบอกหมูกรอบร้านนี้สุดยอด
แต่อยู่ในซอยลึก ร้านนี้เป็นร้านตามสั่งธรรมดาในซอย
แต่ให้เยอะมาก จานพูนๆราคา40

ผมถึงนั่งmrt ไปลงฝั่งธน ลงแล้วต่อวินเข้าไปอีก ไปโครตไกล ไกลจากบ้านร่วม20โล
ไปถึงจะสั่งกะเพราหมูกรอบ
"หมูกรอบหมดแล้วค่า" นี่คือสิ่งแม่ค้าบอกมา
ผมก็หงอยเลย ผมก็เลยสั่งหมึกพริกแกง กับ กะเพราหมูสับไข่ดาว
ระหว่างกิน มีเด็กเทคนิคโรงเรียนแถวนั้นมา2คน
ป้ามีกะเพราหมูกรอบรึปล่าว ป้าแกมองผมแล้วชะงัก เพราะผมก็กำลังนั่งกินอยู่
แต่ส่งซิก ยักคิ้ว
ป้าแกแอบเอาหมูกรอบที่หั่นใส่ไว้ในจานข้างล่าง แล้วลงไปผัด
ถึงเอาตัวบัง แอบๆ
แต่ผมเห็นกะเพราหมูกรอบ ที่ผัดได้ตั้งสองจาน
แต่ผมก็ไม่ได้โวยวาย เพราะไม่ใช่ถิ่น กลัวโดนteenเหมือนกัน
แต่ก็หงุดหงิด อะไรวะ หมูกรอบมี บอกว่าหมด
แต่กลับให้เจ้าประจำ
แต่ถึงเราไม่ใช่เจ้าประจำ แต่เราตั้งใจมากิน นั่งรถไฟฟ้ามา20กม.
จริงๆ ต้องตามคิวสิ มีต้องบอกมี หมดต้องบอกหมดไม่ใช่มีแต่บอกหมด
ถึงให้เยอะ ราคาถูก ก็ขอครั้งเดียวละกัน ผ่าน