ต้องบอกผมอยู่ ม.5 นะครับ  เพื่อนในกลุ่มก็มีไอโฟน  มีทุกอย่างใช้  พ่อเเม่ให้เงินมาเยอะตลอด เเบบไม่ขาดมือ

เเต่ทว่าคนพวกนี้กลับเรียนได้เเค่เกรด 1 หรือ 2 ต้นๆ ซึ่งพวกเขาขี้เกียจมากๆ เเบบว่า มาโรงเรียนเอามือถือมาเล่นเกมเศรษฐีทั้งวัน  การบ้านถ้างานกลุ่มก็ต้องให้เพื่อนช่วยปั่น   อีกคนก็พูดถึงเเต่ความรวย  หาร้านอาหารดีๆกิน  

เเตกต่างจากเราที่พ่อเเม่อยู่ในระดับปานกลาง  เเต่ถูกเลี้ยงมาด้วยคำ 2 คำนี้ คือ 1. ตั้งใจเรียน 2. ประหยัด

ผมได้เงินมา รร วันละ 100(ถ้าไม่พอขอเพื่มได้)   เเต่เวลาใช้เงินหรือกินอาหารเเพงๆ จะรู้สึกตะหงิดๆใจ เพราะเห็นพ่อเเม่ทำงานหนัก  ส่งพี่เรียนมหาลัยเดือนละ 10000  เเละพ่อกับเเม่ก็มีหนี้อีก  เลยอยากจะถามผู้ใหญ่ว่า บางคนเค้าเกิดมาในสิ่งที่พร้อมทุกอย่าง  เงินเเทบจะมาถวายอยู่ตรงหน้า เเต่กลับไม่ขวนขวายอะไรเลย   เเต่เด็กบางคนพ่อเเม่ลำบาก(เพื่อนในห้องบางคนลำบากกว่าเราเยอะ)  เเต่เขากลับตั้งใจเรียน  พยายามทุกอย่าง

ปล. อิจฉาเบาๆ เเต่สงสัยถึงความเเตกต่าง