วันนี้ไปกินขนมจีบยี่ห้อง เจด ดราก้อน  ขนมจีบ 4 ลูก 24 บาท เคยกินหนมจีบรถเข็น 6 ลูก 20 ซึ่งขนมจีบยี่ห้อนี้ รูปร่างหน้าตาไม่ได้ต่างจากขนมจีบรถเข็นที่ขายเป็นชุดละ 20 มากนัก ลูกพอๆกัน ขนาดพอๆกับหนมจีบเซเว่น แต่ความต่างคือ กระเทียมที่คนขายรถเข็นไม่ขี้เหนียวเหมือนเจ้าที่เราไปกิน คนขายรถเข็นให้เรา 1 ช้อนตักข้าวแบบเต็มๆ ซึ่งเราไม่จำเป็นต้องขอเพิ่ม แต่พอมากินเจ้านี้ ช้อนตักกระเทียมเป็นช้อนเล็กๆขนาดช้อนกาแฟ แถมยังใส่ให้แค่ปลายๆช้อน เราขอเพิ่ม ซึ่งมันคงไม่เยอะเพราะด้วยขนาดของช้อนมันจำกัดขนาดนั้นอ่ะนะ  แม่ค้าชักสีหน้า บอกไม่ได้ค่ะ  เราไม่พอใจจะขอคืนเงิน เพราะเราไม่พอใจในสินค้า (ไม่พอใจแม่ค้าด้วยแหละ เราจ่ายเงินนะ ไม่ได้ไปขอกิน ทำหน้าเหมือนคนซื้อเป็นขอทาน ที่จริงตอนแรกแม่ค้าไม่ใส่กระเทียมให้ด้วยซ้ำค่ะ  ต้องเดินกลับไปขอ ตอนแรกแม่ค้าไม่อยู่ เราเลยจะตักเอง เพราะตอนไปซื้อเราต้องไปแลกเงินก่อนแล้วเอามาจ่าย พอมาถึงเค้าก็ใส่ถุงให้แล้ว ลืมดู ซึ่งแม่ค้าก็รู้ตัวว่าเค้าไม่ได้ใส่ให้เราตั้งแต่แรกตอนเราไปขอ)  แม่ค้ามองเราเหยียดๆแล้วบอกว่าใส่ซอสไปแล้วจะไปขายให้ใคร (นั่นสิ แค่ใส่กระเทียมให้อีก 1 ช้อนชาเรื่องก็จบละ ทำไมนางคิดไม่ออกนะ)  เราเลยโยนทั้งถุงลงถังต่อหน้านางแล้วเดินออกมา ไม่กินละค่ะ ยี่ห้อนี้ สงสัยคงเป็นกระเทียมผสมคาเวียร์ ให้เยอะไม่ได้ มาเจอเคสนี้ เราเข้าใจคนกินข้าวมันไก่ที่คนขายหวงน้ำจิ้มเลยค่ะ ถ้วยน้ำจิ้มมันก็เล็กแค่นั้น เหมือนช้อนตักกระเทียมจิ๋ว ใส่อีกช้อนเดียวมันจะขาดทุนขนาดนั้นเลยเหรอ