ขออนุญาติใช้พื้นที่ระบายความรู้สึกนะค่ะ
วันนี้วันเกิดคนที่เรารู้สึกดีด้วย มากๆ เค้าอายุมากกว่า มากกว่าเยอะเลยล่ะ บางทีความคิดมันก้อคงคนละแบบมั้ง
คือ เราตั้งใจทำเค้กนมสดผลไม้ (ต้องทำเองเพราะเค้ามีโรคประจำตัว ทานน้ำตาลไม่ได้ ต้องใช้ชูคราโรสแทน)
เราจะบอกว่ามันยากมาก ทำมาหลายวันกว่าจะได้  เพราะชูคราโรสหวานกว่าน้ำตาลจริงๆเยอะมาก กะไม่ถูก
ตั้งใจจิงๆนะ แต่พี่เค้าไปทำธุระต่างจังหวัด ซึ่งบอกเราว่า จะกลับวันนี้ แล้วพรุ่งนี้เรามีสอบ ก้อเลยอยากไปเซอร์ไพรส์ให้เป่าเค้ก แล้วก้อกลับมาอ่านหนังสือต่อ
นี่คือสิ่งที่เราวางแผนนะ แค่เราเปิดตู้เย็น เจอเค้กที่เราตั้งใจทำ เราก้ออมยิ้มได้แล้ว
แต่ไลน์ไปถามว่า  อยู่ไหนแล้ว? คำตอบกลับมาเราน้ำตาพังเลยอ่ะ
พี่เค้าตอบกลับมาว่า ถามทำไม "ถามแล้วทำให้หายตัวกลับมากรุงเทพได้หรอ รถวิ่งเร็วขึ้นหรอ ถามแล้วหายเหนื่อยหรอ"
เรารู้สึกเหมือนว่า เราคงวุ่นวายมากไปมั้ง  TT (พิมพ์ไปร้องไห้ไป)  เจ็บๆจุกๆบอกไม่ถูก

หรือเปนเพราะเราไม่ได้ในฐานะที่ทำแบบนี้ได้หรือป่าว? มันมีคำถามนึงแวบขึ้นมา  "เป็นอะไรกัน" "ทำไมต้องร้องไห้" "ทำไมต้องรู้สึกเสียใจมากขนาดนี้"


#คืนนี้เราควรไปเซอร์ไพรส์ตามที่เราตั้งใจไวัหรือป่าวอ่ะ หรืออยู่เฉยๆดีกว่า?
เป็นคุณ คุณจะทำยังไง?

เราตั้งกระทู้ไม่กี่ครั้ง อาจจะพิมพ์ไม่ค่อยรู้เรื่อง ต้องขอโทษจริงๆนะค่ะ
ขอบคุณสำหรับพื้นที่ค่ะ